۱٬۶۲۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
برخی محققان بستر | برخی محققان بستر نزول آیه ۱۵ سوره بقره را در جریان غدیر چنین توصیف کرده‌اند:<ref>واقعه قرآنى غدير، ص۱۷۶-۱۸۲.</ref> يكى از برنامه‌هاى [[منافقین]] اين بود كه وقتى با [[سلمان فارسی(محمّدی)|سلمان]]، [[مقداد بن عمرو کندی|مقداد]]، [[ابوذر غفاری|ابوذر]] و [[عمار بن یاسر عنسی (ابوالیقظان)|عمار]] ملاقات مىكردند به آنان مىگفتند: «ما به محمد ايمان آوردهايم و در برابر [[بیعت]] على و فضيلت او سر تسليم فرود آوردهايم و مانند شما اوامر او را اجرا مى‌كنيم». به‌خصوص ابوبكر و عمر و بقيه نُه نفرى كه سرشناستر در نفاق بودند، گاهى كه در راه با سلمان و اصحابش روبهرو مىشدند از آنان احساس انزجار مىكردند و مىگفتند: «اينان اصحاب ساحر و احمق هستند»، كه منظورشان پيامبر صلى الله عليه و آله و امیرمؤمنان على عليه السلام بود. سپس به يكديگر مىگفتند: «از اينان بپرهيزيد كه مبادا از گوشههاى سخنان‌تان درباره كفر محمد و آنچه درباره على گفته با اطلاع شوند و خبر آن را براى او ببرند و باعث هلاک شما شود». آنگاه ابوبكر به اصحاب منافقش مى‌گفت: «اينک مرا بنگريد كه چگونه آنان را به مسخره مىگيرم و شر آنان را از شما دفع مىكنم». در ادامه منافقين با سلمان، ابوذر و مقداد روبهرو شدند و از روى نفاق مطالبى در فضائل آنان گفتند. | ||
در اين شرایط بود كه خداوند فرمود: يا محمد {{قرآن|اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ|ترجمه=خدا اينان را مسخره مىكند}}: و به سزاى مسخرکردنشان آنان را در دنيا و آخرت مجازات مىكند. {{قرآن|وَ يَمُدُّهُمْ فى طُغْيانِهِمْ|ترجمه=و آنان را در ادامه طغيانشان آزاد مىگذارد}} و به آنان مهلت مى‌دهد و با | در اين شرایط بود كه خداوند فرمود: يا محمد {{قرآن|اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ|ترجمه=خدا اينان را مسخره مىكند}}: و به سزاى مسخرکردنشان آنان را در دنيا و آخرت مجازات مىكند. {{قرآن|وَ يَمُدُّهُمْ فى طُغْيانِهِمْ|ترجمه=و آنان را در ادامه طغيانشان آزاد مىگذارد}} و به آنان مهلت مى‌دهد و با مدارا خود به توبه دعوتشان مىنمايد. اگر هم سراغ مغفرت آيند به آنان وعدههاى نيک مى‌دهد. اما آنان متحيرند و از كار قبيح خود دست بر نمىدارند و از هر اذيتى نسبت به محمد صلى الله عليه و آله و على عليه السلام كوتاهى نمىكنند. آن روز منافقينى كه با پيامبر و على عليهما السلام براى ديدن آن معجزات بيرون مدينه رفته بودند بازگشتند، در حالى كه آن آيات مفصل سوره بقره درباره ایشان نازل شده بود.<ref>بحارالانوار، ج۶، ص۳۰؛ بحارالانوار، ج۳۰، ص۲۲۳-۲۶۶؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۴۲-۱۴۸؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۱۵۴-۱۶۱.</ref> | ||
اگر هم سراغ مغفرت آيند به آنان | |||
آن روز منافقينى كه با پيامبر و على عليهما السلام براى ديدن آن معجزات بيرون مدينه رفته بودند بازگشتند، در حالى كه آن آيات مفصل سوره بقره درباره ایشان نازل شده بود.<ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||