پرش به محتوا

آيه ۲۹ ق و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:


== موقعيت تاريخى استفاده از آیه ==
== موقعيت تاريخى استفاده از آیه ==
خطابه غدير در حساس ‏ترين مرحله است كه على بن ابى ‏طالب‏ عليه السلام بر سر دست پيامبر صلى الله عليه و آله معرفى مى‏ شود.
برخی محققان موقعیت تاریخی استفاده از آیه ۲۹ سوره قاف را چنین توصیف کرده‌اند: در حساس‌‏ترين مرحله خطبه غدیر كه على بن ابى‌طالب‏ عليه السلام به دست پيامبر صلى الله عليه و آله معرفى مى‏‌شود، آن حضرت مى‏‌خواهد دعاى معروف خود را، كه شعار ابدى اسلام است، اعلام کند {{متن عربی|اللّهمَّ والِ مَنْ والاهُ ...}}. اين دعا يک اعتقاد در قالب نيايش است و شش بُعد مهم عقيدتى از ولايت و برائت را روشن می‌کند. به عنوان مقدمه چنين دعاى مهمى يک آيه از قرآن به‌صورت [[اقتباس]] زير بناى كلام قرار داده می‌شود. در ادامه گفته می‌شود: خدا مى‏‌فرماید: «سخن نزد من تغييريافتنى نيست».{{یادداشت|در برخى نسخه‌ها اين قسمت به اين صورت است: مى‏‌گويم: به امر پروردگارم سخن نزد من تغيير يافتنى نيست. در نسخه‏‌اى ديگر چنين است: «به امر خدا مى‏‌گويم: «سخن نزد من تغييريافتنى نيست».}}
 
آن حضرت پس از شناساندن على ‏عليه السلام، مى‏ خواهد دعاى معروف خود را كه شعار ابدى اسلام است به همه اعلام كند و بياموزد كه {{متن عربی |اللّهمَّ والِ مَنْ والاهُ ...}}.
 
اين دعا يک اعتقاد در قالب نيايش است و شش بُعد مهم عقيدتى از ولايت و برائت را تابلوى بلند اسلام مى‏ نمايد. به عنوان مقدمه چنين دعاى مهمى يک آيه از قرآن را به صورت [[اقتباس]] زير بناى كلام قرار مى ‏دهد و مى‏ فرمايد: خدا مى‏ فرمايد: {{متن عربی |ما يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَىَّ}}.
 
در برخى نسخه ‏ها اين فراز به اين صورت است: مى‏ گويم: به امر پروردگارم سخن نزد من تغيير يافتنى نيست. و در نسخه‏ اى ديگر چنين است: «به امر خدا مى‏ گويم: {{قرآن|ما يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَىَّ}}.


به بيانى ديگر:
به بيانى ديگر:
۱٬۶۲۸

ویرایش