۴٬۰۶۴
ویرایش
آیه ۱۷۹ آل عمران و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
←«ما كانَ اللَّه لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلى ما أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ...»[1]
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بزرگترين [[آزمون الهی|امتحان بشریت]] در غدير مطرح شد. امتحانى همه جانبه كه اتمام حجت آن به نحو اكمل انجام گرفت و براى هيچ كس به هيچ دليل و بهانه اى راه گريز نماند. | بزرگترين [[آزمون الهی|امتحان بشریت]] در غدير مطرح شد. امتحانى همه جانبه كه اتمام حجت آن به نحو اكمل انجام گرفت و براى هيچ كس به هيچ دليل و بهانه اى راه گريز نماند. | ||
| خط ۸: | خط ۷: | ||
اين آينده تلخِ امتحان را حضرتش در غدير به اشارت و صراحت پيش بينى فرمود و مراحل چنين امتحان بزرگى را با استشهاد به ۱۱ آيه تضمين شده در خطبه بيان فرمود. | اين آينده تلخِ امتحان را حضرتش در غدير به اشارت و صراحت پيش بينى فرمود و مراحل چنين امتحان بزرگى را با استشهاد به ۱۱ آيه تضمين شده در خطبه بيان فرمود. | ||
از جمله اين آيات آيه ۱۷۹ سوره آل عمران است: | از جمله اين آيات آيه ۱۷۹ سوره آل عمران است<ref>آل عمران / ۱۷۹. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۲۳۶-۲۵۳.</ref>: | ||
{{قرآن|ما كانَ اللَّه لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلى ما أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ ما كانَ اللَّه لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَ لكِنَّ اللَّه يَجْتَبِى مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشاءُ، فَآمِنُوا بِاللَّه وَ رُسُلِهِ وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ}}: | {{قرآن|ما كانَ اللَّه لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلى ما أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ ما كانَ اللَّه لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَ لكِنَّ اللَّه يَجْتَبِى مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشاءُ، فَآمِنُوا بِاللَّه وَ رُسُلِهِ وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ}}: | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۴: | ||
پس به خدا و پيامبرانش ايمان آوريد، و اگر ايمان آوريد و تقوى پيشه كنيد براى شما اجر عظيمى خواهد بود». | پس به خدا و پيامبرانش ايمان آوريد، و اگر ايمان آوريد و تقوى پيشه كنيد براى شما اجر عظيمى خواهد بود». | ||
اين آيه از چهار بُعد قابل بررسى است: | اين آيه از چهار بُعد قابل بررسى است: | ||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۱: | ||
هيچ بنده اى از بندگان خدا نيست كه خداوند قلب او را از جهت ايمان امتحان كرده باشد مگر آنكه محبت ما اهل بيت را در قلب خويش مى يابد و در نتيجه ما را دوست دارد، و هيچ بنده اى از بندگان خدا نيست كه خدا بر او غضب كرده باشد و از او ناراضى باشد مگر آنكه بغض و عداوت ما را در قلب خويش مى يابد، و در نتيجه ما را دشمن مى دارد.<ref>مناقب اميرالمؤمنين عليه السلام: ج ۲ ص ۱۰۶؛ الغارات: ج ۲ ص ۹۱۱.</ref> | هيچ بنده اى از بندگان خدا نيست كه خداوند قلب او را از جهت ايمان امتحان كرده باشد مگر آنكه محبت ما اهل بيت را در قلب خويش مى يابد و در نتيجه ما را دوست دارد، و هيچ بنده اى از بندگان خدا نيست كه خدا بر او غضب كرده باشد و از او ناراضى باشد مگر آنكه بغض و عداوت ما را در قلب خويش مى يابد، و در نتيجه ما را دشمن مى دارد.<ref>مناقب اميرالمؤمنين عليه السلام: ج ۲ ص ۱۰۶؛ الغارات: ج ۲ ص ۹۱۱.</ref> | ||
از وجود مبارک پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت شده است: | |||
{{متن عربی|قَالَ جَبْرَائِیلُ: یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) أمَرَکَ اللَّهُ تَعَالَی أَنْ تُؤَاخِیَ بَیْنَ أَصْحَابِکَ فِی الْأَرْضِ کَمَا وَاخَی اللَّهُ بَیْنَهُمْ فِی السَّمَاءِ فَقُلْتُ: إِنِّی لَا أَعْرِفُهُمْ. قَالَ: أَنَا قَائِمٌ بِإِزَائِکَ کُلَّمَا أَقَمْتَ مُؤْمِناً قُلْتُ لَکَ: أَقِمْ فُلَاناً فَإِنَّهُ مُؤْمِنٌ وَ کُلَّمَا أَقَمْتَ کَافِراً قُلْتُ لَکَ: أَقِمْ فُلَاناً فَإِنَّهُ کَافِرٌ فَوَاخِ بَیْنَهُمَا فَلَمَّا فَعَلَ ذَلِکَ ضَجَّ الْمُنَافِقُونَ فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَی}}: {{متن قرآن|مَا کَانَ اللهُ لِیَذَرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَی مَا أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتَّی یَمِیزَ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ.}}: | |||
«جبرائیل (علیه السلام) گفت: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! خدای تعالی به تو امر نموده که میان اصحابت در زمین پیمان برادری ببندی همان‌گونه که خداوند در آسمان میانشان پیمان برادری بست». گفتم: «من آن‌ها را نمی‌شناسم». گفت: «من در مقابل تو ایستاده‌ام هرگاه مؤمنی را برپا داشتی به تو می‌گویم: «فلانی را بلند کن که او مؤمن است و هرگاه کافری را برپا داشتی به تو می‌گویم: «فلانی را بلند کن که او کافر است پس میان آن‌ها پیمان برادری ببند». وقتی پیامبر (صلی الله علیه و آله) چنین کرد، داد و فریاد منافقان بلند شد. پس خدای تعالی آیه شریفه {{متن قرآن|ما کانَ اللهُ لِیَذَرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلی ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتَّی یَمِیزَ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّب.}} را نازل کرد»<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۸۴۴؛ الصراط المستقیم، ج۲، ص۲۴</ref> | |||
==== تحليل اعتقادى دوم ==== | ==== تحليل اعتقادى دوم ==== | ||
جا دارد در اينجا دو منشأ اصيل طيب و خبيث بودن را در سايه كلام معصومين عليهم السلام با ظرافت بيشترى مطرح كنيم: | جا دارد در اينجا دو منشأ اصيل طيب و خبيث بودن را در سايه كلام معصومين عليهم السلام با ظرافت بيشترى مطرح كنيم: | ||
{{متن قرآن|أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ}} در عالم ذرّ، طيب ولادت و شرک شيطان در انعقاد نطفه، كه شامل شش بحث خواهد بود. | |||
===== بحث اول: ولايت در عالم ذرّ و روز الَسْت ===== | ===== بحث اول: ولايت در عالم ذرّ و روز الَسْت ===== | ||