پرش به محتوا

آيه ۲۱ احزاب و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== «لَقَدْ كانَ لَكُمْ فى رَسُولِ اللَّهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُو اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الآخَرَ»<ref>احزاب /۲۱؛ ژرفاى غدير: ص ۱۶۹؛ ژرفاى غدير: ص ۱۷۱؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۱۹۳. </ref> ==
 در [[صحیفه ملعونه دوم]] -  كه پس از غدير در [[مدینه]] و در خانه [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] توسط رؤساى [[منافقین]] نوشته شد -  رسماً غدير انكار شده است! جالب اينكه در اينجا بار ديگر استناد به آيه قرآن را براى اثبات ادعاى باطل به كار گرفتند و آن را دليل بر پيروى مردم از مرام [[سقیفه]] قرار دادند.<ref>احزاب /۲۱؛ ژرفاى غدير: ص ۱۶۹؛ ژرفاى غدير: ص ۱۷۱؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۱۹۳. </ref>
 در [[صحیفه ملعونه دوم]] -  كه پس از غدير در [[مدینه]] و در خانه [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] توسط رؤساى [[منافقین]] نوشته شد -  رسماً غدير انكار شده است! جالب اينكه در اينجا بار ديگر استناد به آيه قرآن را براى اثبات ادعاى باطل به كار گرفتند و آن را دليل بر پيروى مردم از مرام [[سقیفه]] قرار دادند.


آيا پيامبر صلى الله عليه و آله در غدير خلافت را بر عهده مسلمين گذاشت؟
آيا پيامبر صلى الله عليه و آله در غدير خلافت را بر عهده مسلمين گذاشت؟
خط ۱۴: خط ۱۳:
{{قرآن|لَقَدْ كانَ لَكُمْ فى رَسُولِ اللَّهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُو اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرِ}}:
{{قرآن|لَقَدْ كانَ لَكُمْ فى رَسُولِ اللَّهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُو اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرِ}}:


«براى شما نسبت به پيامبر پيروىِ نيكو لازم است براى كسانى كه به خدا و روز قيامت اميدوارند» ... .<ref>بحار الانوار: ج ۲۸ ص۱۰۲-۱۱۱ و ج ۲۹ ص ۱۰۳ و ج ۳۰ ص ۲۷۱،۲۱۶.</ref>
«یقیناً برای شما در [روش و رفتار] پیامبر خدا الگوی نیکویی است برای کسی که همواره به خدا و روز قیامت امید دارد؛ و خدا را بسیار یاد می کند.»<ref>بحار الانوار: ج ۲۸ ص۱۰۲-۱۱۱ و ج ۲۹ ص ۱۰۳ و ج ۳۰ ص ۲۷۱،۲۱۶.</ref>


ابن‌مسعود نقل می‌کند: مردم در مسجد کوفه با هم مباحثه و محاجّه کرده و می‌گفتند: «چرا امیرالمؤمنین علیه السلام با آن سه نفر مقاتله و منازعه نکرد همان‌طوری که با طلحه و زبیر و عایشه و معاویه مخاصمه فرمود»؟ این خبر به سمع مبارک امیرالمؤمنین علیه السلام رسید. امر فرمود منادی ندا کرده و بگوید: {{متن عربی|الصّلاهًْ جامعه}} [یعنی برای نماز در مسجد گرد هم آیید] وقتی مردم اجتماع نمودند، حضرت بالای منبر رفته و حمد خدا و ثنای الهی را به جا آورده سپس فرمود:  
ابن‌مسعود نقل می‌کند: مردم در مسجد کوفه با هم مباحثه و محاجّه کرده و می‌گفتند: «چرا امیرالمؤمنین علیه السلام با آن سه نفر مقاتله و منازعه نکرد همان‌طوری که با طلحه و زبیر و عایشه و معاویه مخاصمه فرمود»؟ این خبر به سمع مبارک امیرالمؤمنین علیه السلام رسید. امر فرمود منادی ندا کرده و بگوید: {{متن عربی|الصّلاهًْ جامعه}} [یعنی برای نماز در مسجد گرد هم آیید] وقتی مردم اجتماع نمودند، حضرت بالای منبر رفته و حمد خدا و ثنای الهی را به جا آورده سپس فرمود:  
خط ۴۰: خط ۳۹:
و از حضرت محمّد صلی الله علیه و آله نیز تبعیّت کرده‌ام چه آنکه آن حضرت از خوف دشمنانش گریخت و پناه به غار برد و من در بستر آن جناب خوابیدم. اگر بگویید؛ بدون هیچ خوفی از دشمنان حضرت گریخت، کافر می‌شوید و اگر بگویید از خوف گریخت و من در بسترش خوابیده و آن جناب از ترس آن‌ها به غار پناه برد من که وصیّ او هستم سزاوارتر هستم به خوف».<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۱۱۰؛ بحار الأنوار، ج۲۹، ص۴۳۸؛ علل الشرایع، ج۱، ص۱۴۸</ref>
و از حضرت محمّد صلی الله علیه و آله نیز تبعیّت کرده‌ام چه آنکه آن حضرت از خوف دشمنانش گریخت و پناه به غار برد و من در بستر آن جناب خوابیدم. اگر بگویید؛ بدون هیچ خوفی از دشمنان حضرت گریخت، کافر می‌شوید و اگر بگویید از خوف گریخت و من در بسترش خوابیده و آن جناب از ترس آن‌ها به غار پناه برد من که وصیّ او هستم سزاوارتر هستم به خوف».<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۱۱۰؛ بحار الأنوار، ج۲۹، ص۴۳۸؛ علل الشرایع، ج۱، ص۱۴۸</ref>


گفته‌اند که آیه‌ی{{متن قرآن|لَقَدْ کانَ لَکُمْ فی رَسُولِ اللهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ}} درباره‌ی ثعلبهًْ‌بن‌حاطب [که یکی از انصار بود]، نازل شده است: او به پیامبر  صلی الله علیه و آله گفت: «دعا کن تا خدا به من مالی بدهد». پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «ای ثعلبه! مالی اندک که بتوانی شکر آن را به‌جا آوری بهتر از مال بسیاری است که طاقت آن [و همّت ادای حقّ آن] را نداشته باشی؛ آیا رسول خدا [که مالی ندارد] برای تو اسوه و نمونه‌ای نیکو نیست؟ سوگند به خدایی که جانم به دست اوست، اگر می‌خواستم که کوه‌ها برای من زر و سیم شود، می‌شد»!<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۱۱۴؛ بحار الأنوار، ج۲۲، ص۴۰.</ref>
گفته‌اند که آیه‌ی{{متن قرآن|لَقَدْ کانَ لَکُمْ فی رَسُولِ اللهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ}} درباره‌ی ثعلبة بن‌حاطب [که یکی از انصار بود]، نازل شده است: او به پیامبر  صلی الله علیه و آله گفت: «دعا کن تا خدا به من مالی بدهد». پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «ای ثعلبه! مالی اندک که بتوانی شکر آن را به‌جا آوری بهتر از مال بسیاری است که طاقت آن [و همّت ادای حقّ آن] را نداشته باشی؛ آیا رسول خدا [که مالی ندارد] برای تو اسوه و نمونه‌ای نیکو نیست؟ سوگند به خدایی که جانم به دست اوست، اگر می‌خواستم که کوه‌ها برای من زر و سیم شود، می‌شد»!<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۱۱۴؛ بحار الأنوار، ج۲۲، ص۴۰.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:قرآن و غدیر]]
[[رده:قرآن و غدیر]]
۴٬۰۶۴

ویرایش