پرش به محتوا

چشمه غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
<big>در «معجم البلدان» مى‏ گويد : خم موضعى است كه چشمه ‏اى در آن مى ‏ريزد.</big><ref>معجم البلدان: ج ۲ ص ۳۸۹</ref>
<big>در «معجم البلدان» مى‏ گويد : خم موضعى است كه چشمه ‏اى در آن مى ‏ريزد.</big><ref>معجم البلدان: ج ۲ ص ۳۸۹</ref>


<big>اسدى مى‏ گويد : در سه مايلى [[جحفه]] در كنار چشمه مسجد پيامبرصلى الله عليه وآله است و بين مسجد و چشمه درختانى قرار دارد. اينجا همان غدير خم است.</big><ref>خلاصة الوفاء: ص ۲۲۹</ref>
<big>اسدى مى‏ گويد : در سه مايلى [[جحفه]] در كنار چشمه مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله است و بين مسجد و چشمه درختانى قرار دارد. اينجا همان غدير خم است.</big><ref>خلاصة الوفاء: ص ۲۲۹</ref>


<big>عياض مى‏ گويد : غدير بركه اى است كه چشمه‏ اى در آن مى‏ ريزد، و بين بركه و چشمه مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله است.</big><ref>خلاصة الوفاء: ص ۲۲۹. </ref>
<big>عياض مى‏ گويد : غدير بركه اى است كه چشمه‏ اى در آن مى‏ ريزد، و بين بركه و چشمه مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله است.</big><ref>خلاصة الوفاء: ص ۲۲۹. </ref>
خط ۲۸: خط ۲۸:


<big>تاريخچه اين مسجد در عنوان «[[مسجد غدير]]» آمده است.</big>
<big>تاريخچه اين مسجد در عنوان «[[مسجد غدير]]» آمده است.</big>


'''<big>سكونت</big>'''
'''<big>سكونت</big>'''
خط ۳۹: خط ۳۷:
<big>الف) چشمه غدير، كه يكى از اهالى بلاديه در گذشته نه چندان دور اقدام به حفر مجدد آن براى وفور آب نموده است. بايد توجه داشت كه در حجاز ، بودنِ يك چشمه مساوى با برقرارى يک روستاست. آثار باقى مانده نشان مى‏ دهد كه در اين مكان آبادى بوده كه ساختمان‏ هاى آن از [[سنگ]] بنا شده بوده و حصارى داشته است.</big>
<big>الف) چشمه غدير، كه يكى از اهالى بلاديه در گذشته نه چندان دور اقدام به حفر مجدد آن براى وفور آب نموده است. بايد توجه داشت كه در حجاز ، بودنِ يك چشمه مساوى با برقرارى يک روستاست. آثار باقى مانده نشان مى‏ دهد كه در اين مكان آبادى بوده كه ساختمان‏ هاى آن از [[سنگ]] بنا شده بوده و حصارى داشته است.</big>


<big>ب. زمين‏ هاى اطراف غدير همه كوهپايه ‏اى و مايل به دشت هستند و تا آنجا كه اهل منطقه نقل مى‏ كنند سراسر آن را نخلستان پوشانده بوده است. اين آبادى مى‏ تواند دليلى بر وجود عده ‏اى به عنوان سكونت در آنجا باشد.</big>
<big>ب) زمين‏ هاى اطراف غدير همه كوهپايه ‏اى و مايل به دشت هستند و تا آنجا كه اهل منطقه نقل مى‏ كنند سراسر آن را نخلستان پوشانده بوده است. اين آبادى مى‏ تواند دليلى بر وجود عده ‏اى به عنوان سكونت در آنجا باشد.</big>


<big>ج) بعد از شهادت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فرزندان صحابه ، انصار و قريش در دشت ‏هاى حجاز متفرّق شدند و براى خود باغ‏ ها و آبادى‏ هايى ساختند كه به صراحت تاريخ مناطق اطراف غدير خم از آن مناطق است.</big>
<big>ج) بعد از شهادت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فرزندان صحابه ، انصار و قريش در دشت ‏هاى حجاز متفرّق شدند و براى خود باغ‏ ها و آبادى‏ هايى ساختند كه به صراحت تاريخ مناطق اطراف غدير خم از آن مناطق است.</big>


<big>با توجه به اينكه در مناطق دور دست‏ تر از غدير آبادى‏ هايى در كنار آب‏ ها به وجود آمده، استبعادى ندارد در اين غدير هم وطن كرده باشند و اطراف آن را آباد نموده باشند، چرا كه هم به جاده و آبادى‏ هاى ديگر نزديك‏ تر است و هم سابقه حضور پيامبر صلى الله عليه وآله در آنجا ثابت بوده است.</big>
<big>با توجه به اينكه در مناطق دور دست‏ تر از غدير آبادى‏ هايى در كنار آب‏ ها به وجود آمده، استبعادى ندارد در اين غدير هم وطن كرده باشند و اطراف آن را آباد نموده باشند، چرا كه هم به جاده و آبادى‏ هاى ديگر نزديك‏ تر است و هم سابقه حضور پيامبر صلى الله عليه و آله در آنجا ثابت بوده است.</big>


<big>اين سه دليل ثابت مى كند كه سرزمين غدير خم كه امروزه فقط چند چادر نشين در اين سو و آن سويش خيمه زده ‏اند، روزگارى شهر يا روستاى آبادى بوده است.</big>
<big>اين سه دليل ثابت مى كند كه سرزمين غدير خم كه امروزه فقط چند چادر نشين در اين سو و آن سويش خيمه زده ‏اند، روزگارى شهر يا روستاى آبادى بوده است.</big>
خط ۷۷: خط ۷۵:
<big>'''خم'''</big>
<big>'''خم'''</big>


<big>ياقوت در معجم البلدان از زمخشرى نقل كرده كه «[[خُمّ|خم]]» نام مرد رنگرزى بوده، كه آبگير بين مكه و مدينه به او نسبت داده شده است.</big>
<big>ياقوت در معجم البلدان از زمخشری نقل كرده كه «[[خُمّ|خم]]» نام مرد رنگرزى بوده، كه آبگير بين مكه و مدينه به او نسبت داده شده است.</big>


<big>سپس از صاحب مشارق نقل مى‏ كند كه گفته است : «خم اسم مجموعه درختانى در آنجاست و در آن آبگيرى است كه به خم نسبت داده مى ‏شود».<ref>معجم البلدان: ج ۲ ص ۳۸۹.</ref></big>
<big>سپس از صاحب مشارق نقل مى‏ كند كه گفته است : «خم اسم مجموعه درختانى در آنجاست و در آن آبگيرى است كه به خم نسبت داده مى ‏شود».<ref>معجم البلدان: ج ۲ ص ۳۸۹.</ref></big>