۱٬۶۵۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
موقعیت تاریخی تفسیر آیه ۴۷ سوره نساء در [[خطبه غدیر]] چنین ترسیم شده است: خطبه غدير در مرحله اصلى، یعنی پس از معرفى على عليه السلام و دوستان و دشمنانش، بود که پیامبر صلی الله علیه و آله درباره حضور جدى [[منافقین|منافقان]] در جامعه اسلامی هشدار داد. آغاز سخن در اين مرحله با ذكر آيه ۴۷ سوره نساء بود كه خداوند گروهى را به حيلهگران اصحاب سَبت (نافرمانان قوم بنیاسرائیل) تشبيه كرده كه با نيرنگ و استناد به دين فرمانهای الهى را زير پا گذاشتند.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۶۹.</ref> | موقعیت تاریخی تفسیر آیه ۴۷ سوره نساء در [[خطبه غدیر]] چنین ترسیم شده است: خطبه غدير در مرحله اصلى، یعنی پس از معرفى على عليه السلام و دوستان و دشمنانش، بود که پیامبر صلی الله علیه و آله درباره حضور جدى [[منافقین|منافقان]] در جامعه اسلامی هشدار داد. آغاز سخن در اين مرحله با ذكر آيه ۴۷ سوره نساء بود كه خداوند گروهى را به حيلهگران اصحاب سَبت (نافرمانان قوم بنیاسرائیل) تشبيه كرده كه با نيرنگ و استناد به دين فرمانهای الهى را زير پا گذاشتند.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۶۹.</ref> | ||
== موقعيت قرآنى آیه == | |||
اصحاب سبت قومى بودند كه شغلشان | درباره موقعیت قرآنی آیه ۴۷ سوره نساء، بنابر اشاره به داستان اصحاب سبت، چنین گفته شده است: اصحاب سبت قومى بودند كه شغلشان ماهیگيرى بود و در كنار دريا سكونت داشتند. خداوند به آنان دستور داد روزهاى شنبه ماهىگیری را تعطیل کنند و در این باره از آنان، بنابر آیه ۱۵۴ سوره نساء، پيمان محكمى گرفته شد. روزهاى شنبه كه آنان تعطيل كرده بودند ماهيان روى آب ظاهر مىشدند و طمع ماهیگيران را بر مىانگيختند، ولى در غير روز شنبه ماهىها نمىآمدند و اين امتحان الهى بود. | ||
آن مردم براى آنكه ماهيان را در روز شنبه از دست ندهند و در عين حال -به خيال خود- با فرمان الهى مخالفت نكرده باشند، در كنار دريا حوضچههايى ساختند تا امواج ماهىها را به آن حوضچهها بریزد و در آنجا گیر بیفتند. اين كار بدون حضور ماهیگيران در روز شنبه رخ میداد و ماهیگیران روز يكشنبه مىآمدند و آنها را مىگرفتند. آنان ادعا مىكردند که ما با حكم خدا مخالفت نكردیم و روز شنبه ماهى نگرفتهايم.<ref>بحارالانوار، ج۱۴، ص۵۶، ح۱۳.</ref> | |||
آن مردم براى آنكه ماهيان را در روز شنبه از دست ندهند و در عين حال - | |||
اين كار بدون حضور | |||
موعظه هيچ كس در اينان اثر نمى كرد. عده اى مى گفتند: چرا موعظه مى كنيد قومى را كه مستحق عذابند؟ در پاسخ مى گفتند: براى آنكه نزد خدا معذور باشيم و به اميد آنكه از كار خود باز گردند.<ref>اعراف / ۱۶۳.</ref> عاقبتِ اصحاب سبت لعنت و دورى از رحمت خدا بود، تا جايى كه خداوند آنان را مسخ نمود و از انسانيت بيرون برد.<ref>بقره / ۶۵ .</ref> | موعظه هيچ كس در اينان اثر نمى كرد. عده اى مى گفتند: چرا موعظه مى كنيد قومى را كه مستحق عذابند؟ در پاسخ مى گفتند: براى آنكه نزد خدا معذور باشيم و به اميد آنكه از كار خود باز گردند.<ref>اعراف / ۱۶۳.</ref> عاقبتِ اصحاب سبت لعنت و دورى از رحمت خدا بود، تا جايى كه خداوند آنان را مسخ نمود و از انسانيت بيرون برد.<ref>بقره / ۶۵ .</ref> |
ویرایش