پرش به محتوا

آيه ۵۱ نساء و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
}}
}}


'''آیه ۵۱ سوره نساء''' آیه‌ای درباره لعنت [[جبت و طاغوت|جِبْت و طاغوت]] که دشمنان غدیر قلمداد شده‌اند.موقعیت استفاده از آیه ۵۱ سوره نساء در غدیر چنین توصیف شده است: پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد دوست و دشمن [[معصومین علیهم السلام|اهل ‏بیت ‏علیهم السلام]] در قرآن در [[خطبه غدیر]] مى‏‌فرمايند: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ|ترجمه=اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و لعن قرار داده و دوست ما هر كسى است كه خداوند او را مدح نموده و دوست بدارد}}.<ref>اسرار غدير، ص۱۵۳، بخش۷.</ref>


موقعیت استفاده از آیه ۵۱ سوره نساء در غدیر چنین توصیف شده است: پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد دوست و دشمن [[معصومین علیهم السلام|اهل ‏بیت ‏علیهم السلام]] در قرآن در [[خطبه غدیر]] مى‏‌فرمايند: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ|ترجمه=اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و لعن قرار داده و دوست ما هر كسى است كه خداوند او را مدح نموده و دوست بدارد}}.<ref>اسرار غدير، ص۱۵۳، بخش۷.</ref>
در این قسمت خطبه، يكى از مواردى كه پيامبر صلى الله عليه و آله به آنها اشاره کرده آيه لعنتِ طرفداران [[جبت و طاغوت|جِبْت و طاغوت]] (آیه ۵۱ سوره نساء) است: {{قرآن|أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ يَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدى مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلاً أُولئِكَ لَعَنَهُمُ اللَّه وَ مَنْ يَلْعَنِ اللَّه فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِيراً|ترجمه=آيا كسانى را كه از كتاب [آسمانى‌] نصيبى يافته‌اند نديده‌اى؟ كه به «جبت» و «طاغوت» ايمان دارند، و درباره كسانى كه كفر ورزيده‌اند مى‌گويند: اينان از كسانى كه ايمان آورده‌اند راه‌يافته‌ترند}}.
 
در این قسمت خطبه، يكى از مواردى كه پيامبر صلى الله عليه و آله به آنها اشاره کرده آيه لعنتِ طرفداران جِبْت و طاغوت (آیه ۵۱ سوره نساء) است: {{قرآن|أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ يَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدى مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلاً أُولئِكَ لَعَنَهُمُ اللَّه وَ مَنْ يَلْعَنِ اللَّه فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِيراً|ترجمه=آيا كسانى را كه از كتاب [آسمانى‌] نصيبى يافته‌اند نديده‌اى؟ كه به «جبت» و «طاغوت» ايمان دارند، و درباره كسانى كه كفر ورزيده‌اند مى‌گويند: اينان از كسانى كه ايمان آورده‌اند راه‌يافته‌ترند}}.


جبت و طاغوت همان است كه اميرالمؤمنين‏ عليه السلام درباره آنان در دعاى قنوت خود فرمودند: {{متن عربی|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ الْعَنْ صَنَمَيْ قُرَيْشٍ وَ جِبْتَيْهَا وَ طَاغُوتَيْهَا|ترجمه=خدا بر محمد و آل او درود فرست و دو بت قریش را لعنت کن و جبت و طاغوت آنها را}}؛<ref>المصباح، ص۵۵۲.</ref> کسانی كه دشمنان پيامبر صلى الله عليه و آله و [[منافقین|منافقان]] را بر [[سلمان فارسی(محمّدی)|سلمان]]، [[ابوذر غفاری|ابوذر]]، [[مقداد بن عمرو کندی|مقداد]] و [[عمار بن یاسر عنسی (ابوالیقظان)|عمار]] مقدم داشتند و مؤمنان حقيقى را كنار زدند و لعنت ابدى خداوند را تا روزى كه بدعتشان پابرجاست، بر خود خريدند.<ref>غدير در قرآن، ج۲، ص۲۸.</ref>
جبت و طاغوت همان است كه اميرالمؤمنين‏ عليه السلام درباره آنان در دعاى قنوت خود فرمودند: {{متن عربی|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ الْعَنْ صَنَمَيْ قُرَيْشٍ وَ جِبْتَيْهَا وَ طَاغُوتَيْهَا|ترجمه=خدا بر محمد و آل او درود فرست و دو بت قریش را لعنت کن و جبت و طاغوت آنها را}}؛<ref>المصباح، ص۵۵۲.</ref> کسانی كه دشمنان پيامبر صلى الله عليه و آله و [[منافقین|منافقان]] را بر [[سلمان فارسی(محمّدی)|سلمان]]، [[ابوذر غفاری|ابوذر]]، [[مقداد بن عمرو کندی|مقداد]] و [[عمار بن یاسر عنسی (ابوالیقظان)|عمار]] مقدم داشتند و مؤمنان حقيقى را كنار زدند و لعنت ابدى خداوند را تا روزى كه بدعتشان پابرجاست، بر خود خريدند.<ref>غدير در قرآن، ج۲، ص۲۸.</ref>
۱٬۶۲۶

ویرایش