پرش به محتوا

آيه ۶ کهف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۸۸ بایت اضافه‌شده ،  چهارشنبهٔ ‏۲۰:۰۲
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
سپس، دستور الهى آمد كه بايد بزرگان اصحاب نزد على بن ابى‏‌طالب ‏عليه السلام حضور یابند و به‌عنوان «اميرالمؤمنين» بر آن حضرت سلام كنند. پيامبر صلى الله عليه و آله كه از منصوب‌كردن اميرالمؤمنين ‏عليه السلام در غدير ترس آن داشت كه او را تكذيب كنند، درباره سلام‌كردن آنان به‌عنوان «اميرالمؤمنين» ترس بيشترى داشت. اين اطمينان الهى بود كه اجراى اين دستور را با نزول آيه ۶ سوره كهف در چنين موقعيتى مؤكد نمود. اين بدان معنى بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله وظيفه الهى خود را به انجام می‌رساند، اگر چه مردم سرپيچى كنند.
سپس، دستور الهى آمد كه بايد بزرگان اصحاب نزد على بن ابى‏‌طالب ‏عليه السلام حضور یابند و به‌عنوان «اميرالمؤمنين» بر آن حضرت سلام كنند. پيامبر صلى الله عليه و آله كه از منصوب‌كردن اميرالمؤمنين ‏عليه السلام در غدير ترس آن داشت كه او را تكذيب كنند، درباره سلام‌كردن آنان به‌عنوان «اميرالمؤمنين» ترس بيشترى داشت. اين اطمينان الهى بود كه اجراى اين دستور را با نزول آيه ۶ سوره كهف در چنين موقعيتى مؤكد نمود. اين بدان معنى بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله وظيفه الهى خود را به انجام می‌رساند، اگر چه مردم سرپيچى كنند.


پيرو این دستور پيامبر صلى الله عليه و آله سرشناسان اصحاب خدمت على‏ عليه السلام آمدند و با عنوان «[[امیرالمؤمنین (لقب)|اميرالمؤمنين]]» به آن حضرت سلام كردند. در بين آنها فقط [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] به‌عنوان اعتراض به پيامبر صلى الله عليه و آله گفتند: آيا اين حقى از طرف خدا و رسولش است؟ حضرت غضبناک شده فرمود: آرى، حقى از طرف خدا و رسولش است. خداوند اين دستور را به من داده است.<ref>كتاب سليم بن قیس الهلالی، ص۷۳۰؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج۲، ص۲۲۴؛ بحارالانوار، ج۳۷، بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۱۱؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۱۵؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۲۰؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵ ص۱۱؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵ ص۱۹.</ref>
پيرو این دستور پيامبر صلى الله عليه و آله سرشناسان اصحاب خدمت على‏ عليه السلام آمدند و با عنوان «[[امیرالمؤمنین (لقب)|اميرالمؤمنين]]» به آن حضرت سلام كردند. در بين آنها فقط [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] به‌عنوان اعتراض به پيامبر صلى الله عليه و آله گفتند: آيا اين حقى از طرف خدا و رسولش است؟ حضرت غضبناک شده فرمود: آرى، حقى از طرف خدا و رسولش است. خداوند اين دستور را به من داده است.<ref>كتاب سليم بن قیس الهلالی، ص۳۴؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج۲، ص۵۲-۵۵؛ بحارالانوار، ج۳۷، بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۱۱-۱۲۰؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۳۹.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۲۷: خط ۲۷:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* '''بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار'''؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
* '''کتاب سلیم بن قیس الهلالی'''؛ سلیم بن قیس هلالی، تحقیق: علاء‌الدین موسوی، تهران: مؤسسة البعثة (قسم الدراسات الإسلامية)، ۱۴۰۷ق.
* '''کتاب سلیم بن قیس الهلالی'''؛ سلیم بن قیس هلالی، تحقیق: علاء‌الدین موسوی، تهران: مؤسسة البعثة (قسم الدراسات الإسلامية)، ۱۴۰۷ق.
* '''عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال'''؛ عبدالله بن نورالله‏ بحرانى اصفهانى‏، تحقیق: محمدباقر موحد ابطحى اصفهانى‏، قم: مؤسسة الإمام المهدى علیه السلام، ۱۳۸۲ش.
* '''غدیر در قرآن، قرآن در غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
* '''غدیر در قرآن، قرآن در غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
* '''مناقب آل ابی‌طالب'''؛ محمد بن علی بن شهرآشوب مازندرانی، تحقیق: محمدحسین آشتیانی و سید هاشم رسولی محلاتی، قم: مؤسسه انتشارات علامه، ۱۳۷۹ق.
* '''واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
* '''واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}
[[رده:قرآن و غدیر]]
[[رده:قرآن و غدیر]]
۱٬۶۲۶

ویرایش