۲٬۱۳۱
ویرایش
آیه ۱۰۸ نساء و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
برخی محققان از تطبيق تحلیلی آیه ۱۰۸ سوره نساء بر رخداد نگارش [[صحیفه ملعونه دوم|صحيفه ملعونه]]، هفت نكته برداشت کرده‌اند و در ذیل هر قسمت از آیه آورده‌اند: | برخی محققان از تطبيق تحلیلی آیه ۱۰۸ سوره نساء بر رخداد نگارش [[صحیفه ملعونه دوم|صحيفه ملعونه]]، هفت نكته برداشت کرده‌اند و در ذیل هر قسمت از آیه آورده‌اند: | ||
=== صحيفه مخفى از غير خدا! === | |||
{{قرآن|يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَ لا يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّه}}: بىاعتمادى [[منافقین|منافقان]] به يكديگر در حدى است كه منجر به تناقض در گفتار و عمل حتى در بين خودشان می‌شود و برخوردهايى از خود نشان مىدهند که مسخره است: اینکه کاری را از ترس مردم از آنان مخفی کنند، ولی از خدا مخفی نکنند؛ در حالی که هیچ کاری قابل مخفی کردن از خدا نیست. آمدن آنها در [[کعبه]]، برای اینکه خدا را شاهد بگیرند یا اینکه خداوند را ضامن اجرایی کارشان قرار دهند یا اینکه متخلف از قرار را مورد لعن صاحب خانه قرار دهند هم نبوده است. | |||
علت اصلی کار آنان این بوده که آنها حتی به یکدیگر هم اعتماد نداشته‌اند و آنگاه كه نوبت به محكم‌كارى می‌رسد براى الزام يكديگر مجبور از به كار گرفتن چيزهايى هستند كه قابل اعتماد باشد؛ مانند بسيارى از ظالمان و غارتگران كه وقتى می‌خواهند امانتى را نزد كسى قرار دهند، بهترين و پاكترين افراد جامعه را انتخاب مىكنند؛ در حالى كه اگر روزى صلاحشان اقتضا كند، ممكن است به همان اشخاص نيز ظلم روا دارند. پس عمل مسخره اصحاب سقیفه این است که در خانه خدا بر ضد صاحب خانه پيمان بستند. اصل پيماننامه را هم به او سپردند كه خدا امين و شاهدشان باشد. [[صحیفه ملعونه دوم|صحيفه دوم]] را هم كه در مدينه نوشتند فوراً براى صاحب خانه فرستادند و زير خاک كعبه به امانت سپردند.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۴۲۰-۴۲۱.</ref> | |||
=== صحيفه ملعونه نمونهاى از كار امتهاى گذشته === | |||
{{قرآن|إِذْ يُبَيِّتُونَ ما لا يَرْضى مِنَ الْقَوْلِ}}: آغاز انحراف امتها از دستكارى اصول و مبانى دينشان آغاز شد تا به همه جوانب آن سرايت كرده است. قوام هر دينى به اصول و پايههاى آن است و آسان‌ترين راه براى از ميان برداشتن آن دين تغيير در مبانی آن است. صحيفه اول و دوم دقيقاً با اين هدف نوشته شد كه پايههاى اصلى اسلام در آن به‌صراحت مورد دستكارى قرار بگیرد و دقيقاً آنچه مورد رضاى خدا نبود جاى فرمان‌های الهى قرار بگیرد. | |||
اميرالمؤمنين عليه السلام در اين باره مىفرمايد: خداوند تعالى در قرآن داستان تغييردهندگان دين را بيان كرده آنجا كه مىفرمايد: «آنگاه كه براى تدوين آنچه خدا راضى نيست شبانه گرد هم جمع مىشوند»، كه اين سخنان مربوط به بعد از فقدان پيامبر صلى الله عليه و آله است، امورى كه پايههاى باطلشان را با آنها بر پا مىكنند، چنانكه يهود و نصارى بعد از فقدان حضرت موسى و عيسى عليهما السلام انجام دادند و تورات و انجيل را تغيير دادند، و هر سخنى را از موقعيت خود تحريف كردند... .<ref>الاحتجاج، ج۱، ص۳۷۱؛ بحارالانوار، ج۸۹، ص۴۳-۴۴؛ بحارالانوار، ج۹۰، ص۱۱۳.</ref> | |||
=== صحيفهاى مثل صحيفه جاهليت === | === صحيفهاى مثل صحيفه جاهليت === | ||
{{متن عربی|ضاهُوهُمْ فى صَحيفَتِهِمُ الَّتى كَتَبُوها عَلَيْنا فِى الْجاهِلِيَّةِ}}: اين كلام پيامبر صلى الله عليه وآله درباره امضاكنندگان صحيفه است كه رو در روى آنان به كنايه فرمود: امروز در امت من گروهى صبح كردهاند كه شباهت دارند به كسانى كه در [[جاهلیت]] بر ضد ما صحيفهاى نوشتند و آن را در كعبه آويختند.<ref>بحارالانوار، ج۲۸، ص۱۰۶.</ref> قريش در جاهليت وقتى راههاى مختلف مبارزه با پيامبر صلى الله عليه و آله را تجربه كردند و به نتيجه‌اى نرسيدند، به‌عنوان آخرين اقدام پيماننامهاى نوشتند و بر سر آن هم‌قسم شدند كه با هيچ‌يک از بنىهاشم معاشرت و معامله نکنند تا زمانى كه پيامبر صلى الله عليه و آله را تسليم قريش كنند تا او را بكشند. اين پيماننامه را چهل نفر از بزرگان قريش مُهر زدند و آن را در [[کعبه|كعبه]] آويختند و در پى آن بنىهاشم را چهار سال در شعب ابىطالب محاصره كردند.<ref>بحارالانوار، ج۱۸، ص۱۲۰، ح۳۳؛ بحارالانوار، ج۱۹، ص۲.</ref> | {{متن عربی|ضاهُوهُمْ فى صَحيفَتِهِمُ الَّتى كَتَبُوها عَلَيْنا فِى الْجاهِلِيَّةِ}}: اين كلام پيامبر صلى الله عليه وآله درباره امضاكنندگان صحيفه است كه رو در روى آنان به كنايه فرمود: امروز در امت من گروهى صبح كردهاند كه شباهت دارند به كسانى كه در [[جاهلیت]] بر ضد ما صحيفهاى نوشتند و آن را در كعبه آويختند.<ref>بحارالانوار، ج۲۸، ص۱۰۶.</ref> قريش در جاهليت وقتى راههاى مختلف مبارزه با پيامبر صلى الله عليه و آله را تجربه كردند و به نتيجه‌اى نرسيدند، به‌عنوان آخرين اقدام پيماننامهاى نوشتند و بر سر آن هم‌قسم شدند كه با هيچ‌يک از بنىهاشم معاشرت و معامله نکنند تا زمانى كه پيامبر صلى الله عليه و آله را تسليم قريش كنند تا او را بكشند. اين پيماننامه را چهل نفر از بزرگان قريش مُهر زدند و آن را در [[کعبه|كعبه]] آويختند و در پى آن بنىهاشم را چهار سال در شعب ابىطالب محاصره كردند.<ref>بحارالانوار، ج۱۸، ص۱۲۰، ح۳۳؛ بحارالانوار، ج۱۹، ص۲.</ref> | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۹: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* '''الاحتجاج'''؛ احمد بن علی طبرسی، تحقیق: محمدباقر موسوی خرسان، مشهد: نشر المرتضی، ۱۴۰۳ق. | |||
* '''إرشاد القلوب المنجی من عمل به من أليم العقاب'''؛ حسن بن ابی‌الحسن محمد الديلمی، تحقیق: سید هاشم میلانی، تهران: انتشارات اسوه، ۱۳۸۲ش. | * '''إرشاد القلوب المنجی من عمل به من أليم العقاب'''؛ حسن بن ابی‌الحسن محمد الديلمی، تحقیق: سید هاشم میلانی، تهران: انتشارات اسوه، ۱۳۸۲ش. | ||
* '''بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار'''؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | * '''بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار'''؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | ||