۲٬۱۳۱
ویرایش
آیه ۱۰۸ نساء و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
←بستر تاریخی استفاده از آیه: پیامد نگارش صحیفه دوم
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
موقعیت قرآنی آیه ۱۰۸ سوره نساء چنین توصیف شده است: این آیه درباره كسانى است كه خداوند آنان را با عنوان «خيانت‌كاران به خود» معرفی می‌کند و با تعجب از اينكه كار خود را از مردم مخفى مىكنند، ولى از خدا پنهان نمىكنند، مجلس شبانه آنان بر ضد خدا را يادآور مىشود و جمله {{قرآن|إِذْ يُبَيِّتُونَ ما لا يَرْضى مِنَ الْقَوْلِ|ترجمه=شب‌هنگام سخنانى كه خدا از آن ناخشنود بود مى‌گفتند}} را به‌ميان آورد.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۴۱۵.</ref> | موقعیت قرآنی آیه ۱۰۸ سوره نساء چنین توصیف شده است: این آیه درباره كسانى است كه خداوند آنان را با عنوان «خيانت‌كاران به خود» معرفی می‌کند و با تعجب از اينكه كار خود را از مردم مخفى مىكنند، ولى از خدا پنهان نمىكنند، مجلس شبانه آنان بر ضد خدا را يادآور مىشود و جمله {{قرآن|إِذْ يُبَيِّتُونَ ما لا يَرْضى مِنَ الْقَوْلِ|ترجمه=شب‌هنگام سخنانى كه خدا از آن ناخشنود بود مى‌گفتند}} را به‌ميان آورد.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۴۱۵.</ref> | ||
==بستر تاریخی استفاده از آیه: پیامد نگارش صحیفه دوم== | ==بستر تاریخی استفاده از آیه: پیامد نگارش صحیفه دوم== | ||
برخی محققان بستر استفاده از آیه ۱۰۸ سوره نساء در قالب پیامد نگارش صحیفه دوم را چنین ترسیم کرده‌اند: جزئيات روزی كه پيامبر صلى الله عليه و آله آيات ۱۰۸ نساء و ۷۹ بقره را براى مردم خواند و آنان را متوجه توطئه‌اى عظيم و آينده‌اى نگران‌كننده نمود. از زبان [[حذیفة بن یمان یمانی|حذيفة بن یمان]] این رخداد چنین گزارش شده است: آن گروه در منزل [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] جمع شدند و درباره آينده خلافت به هم‌فكرى پرداختند تا آنكه بر اصولى متفق شدند. سپس به سعيد بن عاص اموى دستور دادند تا پیمان‌نامه‌ای بر اساس نظرات آنان بنویسد. آنگاه صحيفه را به [[ابوعبیده جرّاح|ابوعبيده جراح]] سپردند و او آن را به كسى سپرد تا به مكه ببرد (و در كعبه پنهان كند). آنگاه از خانه ابوبكر بازگشتند. | برخی محققان بستر استفاده از آیه ۱۰۸ سوره نساء در قالب پیامد نگارش صحیفه دوم را چنین ترسیم کرده‌اند: جزئيات روزی كه پيامبر صلى الله عليه و آله آيات ۱۰۸ نساء و [[آيه ۷۹ بقره و غدیر|۷۹ بقره]] را براى مردم خواند و آنان را متوجه توطئه‌اى عظيم و آينده‌اى نگران‌كننده نمود. از زبان [[حذیفة بن یمان یمانی|حذيفة بن یمان]] این رخداد چنین گزارش شده است: آن گروه در منزل [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] جمع شدند و درباره آينده خلافت به هم‌فكرى پرداختند تا آنكه بر اصولى متفق شدند. سپس به سعيد بن عاص اموى دستور دادند تا پیمان‌نامه‌ای بر اساس نظرات آنان بنویسد. آنگاه صحيفه را به [[ابوعبیده جرّاح|ابوعبيده جراح]] سپردند و او آن را به كسى سپرد تا به مكه ببرد (و در كعبه پنهان كند). آنگاه از خانه ابوبكر بازگشتند. | ||
فردا صبح كه پيامبر صلى الله عليه و آله نماز صبح را خواند، همچنان در مصلاى خود نشسته بود و به ذكر خود ادامه داد تا آفتاب طلوع كرد. آنگاه رو به ابوعبيده كرد و فرمود: به به! چه كسى مثل توست، در حالى كه امين اين امت شده‌اى! سپس حضرت اين آيه را تلاوت فرمود: «واى بر كسانى كه نوشته را به دست خود مىنويسند و سپس مى‌گويند: اين از جانب خداست، تا آن را به قيمت ارزانى بفروشند. واى بر آنان از آنچه دستانشان نوشته و واى بر آنان از آنچه كسب مىكنند». | فردا صبح كه پيامبر صلى الله عليه و آله نماز صبح را خواند، همچنان در مصلاى خود نشسته بود و به ذكر خود ادامه داد تا آفتاب طلوع كرد. آنگاه رو به ابوعبيده كرد و فرمود: به به! چه كسى مثل توست، در حالى كه امين اين امت شده‌اى! سپس حضرت اين آيه را تلاوت فرمود: «واى بر كسانى كه نوشته را به دست خود مىنويسند و سپس مى‌گويند: اين از جانب خداست، تا آن را به قيمت ارزانى بفروشند. واى بر آنان از آنچه دستانشان نوشته و واى بر آنان از آنچه كسب مىكنند». | ||