۲۵٬۵۶۶
ویرایش
ابن کثیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عمادالدین ابوالفداء اسماعیل بن عمر بن کثیر بن ضوء بن کثیر بن زرع بصری شافعی'''، معروف به ابن کثیر، محدث، مورخ، مفسر و فقیهی برجسته بود. او در جندل متولد شد و در دمشق رشد یافت و در سال 774 هجری قمری در همان شهر درگذشت. | '''عمادالدین ابوالفداء اسماعیل بن عمر بن کثیر بن ضوء بن کثیر بن زرع بصری شافعی'''<ref>معجم المؤلفين: ٢٨٣/٢</ref>، معروف به ابن کثیر، محدث، مورخ، مفسر و فقیهی برجسته بود<ref>تذكرة الحفاظ: ١/١١</ref>. او در جندل متولد شد و در دمشق رشد یافت و در سال 774 هجری قمری در همان شهر درگذشت. | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
'''عمادالدین ابوالفداء اسماعیل بن عمر بن کثیر بن ضوء بن کثیر قرشی دمشقی'''، معروف به ابن کثیر، یکی از برجسته‌ترین علمای قرن هشتم هجری قمری در میان اهل سنت است. او در سال 701 هجری قمری در روستای مجیدل از توابع شهر بصری در نزدیکی دمشق دیده به جهان گشود و در سال 774 هجری قمری در همان شهر دار فانی را وداع گفت. | '''عمادالدین ابوالفداء اسماعیل بن عمر بن کثیر بن ضوء بن کثیر قرشی دمشقی'''، معروف به ابن کثیر، یکی از برجسته‌ترین علمای قرن هشتم هجری قمری در میان اهل سنت است<ref>إحقاق الحق و إزهاق الباطل، جلد: ۲، صفحه: ۴۸۶</ref>. او در سال 701 هجری قمری در روستای مجیدل از توابع شهر بصری در نزدیکی دمشق دیده به جهان گشود و در سال 774 هجری قمری در همان شهر دار فانی را وداع گفت. | ||
ابن کثیر در خانواده‌ای اهل علم و دانش پرورش یافت. برادر بزرگترش، عبدالوهاب، نقش بسزایی در تربیت و تعلیم او داشت. او در دمشق، که در آن زمان یکی از مراکز مهم علمی جهان اسلام بود، به تحصیل علوم مختلف پرداخت. | ابن کثیر در خانواده‌ای اهل علم و دانش پرورش یافت. برادر بزرگترش، عبدالوهاب، نقش بسزایی در تربیت و تعلیم او داشت. او در دمشق، که در آن زمان یکی از مراکز مهم علمی جهان اسلام بود، به تحصیل علوم مختلف پرداخت. | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
ابن کثیر در علوم مختلفی از جمله تفسیر، حدیث، تاریخ، فقه و اصول تبحر داشت. او حافظه‌ای قوی، ذهنی وقاد و بیانی شیوا داشت و آثار متعددی در زمینه‌های مختلف علمی از خود به یادگار گذاشت. | ابن کثیر در علوم مختلفی از جمله تفسیر، حدیث، تاریخ، فقه و اصول تبحر داشت. او حافظه‌ای قوی، ذهنی وقاد و بیانی شیوا داشت و آثار متعددی در زمینه‌های مختلف علمی از خود به یادگار گذاشت. | ||
از مهمترین آثار او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: | == تألیفات == | ||
از مهمترین آثار او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد<ref>إحقاق الحق و إزهاق الباطل، جلد: ۲، صفحه: ۴۸۷</ref>: | |||
تفسیر القرآن العظیم: این تفسیر یکی از مشهورترین و معتبرترین تفاسیر قرآن کریم در جهان اسلام است. | * تفسیر القرآن العظیم: این تفسیر یکی از مشهورترین و معتبرترین تفاسیر قرآن کریم در جهان اسلام است. | ||
* البدایة والنهایة: این کتاب یک دائرةالمعارف تاریخی است که به بررسی تاریخ جهان از آغاز خلقت تا زمان مؤلف می‌پردازد. | |||
البدایة والنهایة: این کتاب یک دائرةالمعارف تاریخی است که به بررسی تاریخ جهان از آغاز خلقت تا زمان مؤلف می‌پردازد. | * جامع المسانید والسنن الهادی لأقوام السنن: این کتاب به جمع‌آوری و بررسی احادیث پیامبر اسلام می‌پردازد. | ||
* طبقات الشافعیة: این کتاب به شرح حال علمای مذهب شافعی می‌پردازد. | |||
جامع المسانید والسنن الهادی لأقوام السنن: این کتاب به جمع‌آوری و بررسی احادیث پیامبر اسلام می‌پردازد. | |||
طبقات الشافعیة: این کتاب به شرح حال علمای مذهب شافعی می‌پردازد. | |||
== جایگاه علمی == | == جایگاه علمی == | ||
'''ابن کثیر''' در زمان حیات خود و پس از آن، مورد احترام و تقدیر علمای جهان اسلام قرار داشته است. علمای برجسته‌ای همچون ذهبی، ابن حجر | '''ابن کثیر''' در زمان حیات خود و پس از آن، مورد احترام و تقدیر علمای جهان اسلام قرار داشته است<ref>امینی، عبدالحسین، الغدیر، جلد: ۱، صفحه: ۲۰۴، کتابخانه بزرگ اسلامی، تهران - ایران، 1368 ه.ش.</ref>. علمای برجسته‌ای همچون ذهبی، ابن حجر عسقلانی<ref>ثمرات الأسفار إلی الأقطار، جلد: ۱، صفحه: ۹۰</ref>، سیوطی و شوکانی، از او به عنوان یکی از بزرگترین علمای عصر خود یاد کرده‌اند. | ||
ابن حجر عسقلانی در مورد او می‌گوید: «او حافظ‌ترین فردی بود که ما در متون حدیث دیده‌ایم و آگاه‌ترین آنها به تخریج، رجال، صحیح و سقیم آن بود و هم‌عصران و شیوخ او به این امر اعتراف می‌کردند و چیزهای زیادی از فقه و تاریخ را به خاطر داشت و کم فراموش می‌کرد و فقیهی خوش‌فهم و خوش‌ذهن بود و «تنبیه» را تا آخر عمر حفظ داشت و در عربیت مشارکت خوبی داشت و شعر می‌سرود و من نمی‌دانم که با وجود رفت و آمد بسیار به نزد او، هرگز با او ملاقات کردم مگر اینکه از او بهره بردم.» | ابن حجر عسقلانی در مورد او می‌گوید: «او حافظ‌ترین فردی بود که ما در متون حدیث دیده‌ایم و آگاه‌ترین آنها به تخریج، رجال، صحیح و سقیم آن بود و هم‌عصران و شیوخ او به این امر اعتراف می‌کردند و چیزهای زیادی از فقه و تاریخ را به خاطر داشت و کم فراموش می‌کرد و فقیهی خوش‌فهم و خوش‌ذهن بود و «تنبیه» را تا آخر عمر حفظ داشت و در عربیت مشارکت خوبی داشت و شعر می‌سرود و من نمی‌دانم که با وجود رفت و آمد بسیار به نزد او، هرگز با او ملاقات کردم مگر اینکه از او بهره بردم.»<ref>میر حامد حسین، عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار، جلد: ۱۹، صفحه: ۵۱۶، غلامرضا مولانا بروجردی، قم - ایران، 1404 ه.ق.</ref> | ||
شمس الدین داوودی مالکی در کتاب "طبقات المفسرین" گفته است: او پیشوای علما و حافظان و مرجع اهل معانی و الفاظ بود. نزد شیخ برهان الدین فزاری و کمال الدین بن قاضی شهبه فقه آموخت. سپس با حافظ ابوالحجاج مزی وصلت کرد و ملازم او شد و از او علم آموخت. به علم حدیث روی آورد و از ابن تیمیه فراگرفت. اصول را نزد اصفهانی خواند و بسیار شنید. به حفظ متون و شناخت اسناد، علل، رجال و تخریج روی آورد تا در جوانی در آن مهارت یافت. در سن کم کتاب "الاحکام" را بر اساس ابواب فقهی نوشت<ref>میر حامد حسین، عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار، جلد: ۱۹، صفحه: ۵۱۶، غلامرضا مولانا بروجردی، قم - ایران، 1404 ه.ق.</ref>. | |||
شوکانی نیز در مورد تفسیر او می‌گوید: «این تفسیر از بهترین تفسیرها، اگر نه بهترین تفسیر است»<ref>میر حامد حسین، عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار، جلد: ۱۹، صفحه: ۵۱۶، غلامرضا مولانا بروجردی، قم - ایران، 1404 ه.ق.</ref>. | |||
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۷۸. </ref> == | == روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۷۸. </ref> == | ||