۲۱٬۸۲۰
ویرایش
جاهلیت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «== استفاده دشمنان از جاهليت در غدير<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۳۰۹. ژرفاى غدير: ص ۱۴۸...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== استفاده دشمنان از جاهليت در غدير<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۳۰۹. ژرفاى غدير: ص ۱۴۸ ۱۴۶. </ref> == | == استفاده دشمنان از جاهليت در غدير<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۳۰۹. ژرفاى غدير: ص ۱۴۸ ۱۴۶. </ref> == | ||
در لحظاتى كه خطابه پيامبرصلى الله عليه وآله به اوج خود رسيد و حضرت جمله | در لحظاتى كه خطابه پيامبرصلى الله عليه وآله به اوج خود رسيد و حضرت جمله معروف«مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ» را بر زبان جارى فرمود، منافقين و به خصوص اصحاب صحيفه طاقتشان تمام شد و از همان مقابل منبر سخنانى توهين آميز بين خود رد و بدل كردند. خداوند در پاسخ به اين اهانت ها اين آيات را نازل كرد: | ||
«ن . وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ. ما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ . وَ إِنَّ لَكَ لَأَجْراً غَيْرَ مَمْنُونٍ . وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ . فَسَتُبْصِرُ وَ يُبْصِرُونَ . بِأَيِّكُمُ الْمَفْتُونُ . إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ»<ref>قلم / ۸ - ۱ . </ref> | «ن . وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ. ما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ . وَ إِنَّ لَكَ لَأَجْراً غَيْرَ مَمْنُونٍ . وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ . فَسَتُبْصِرُ وَ يُبْصِرُونَ . بِأَيِّكُمُ الْمَفْتُونُ . إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ»<ref>قلم / ۸ - ۱ . </ref> | ||
«ن. قسم به قلم و آنچه مى نگارند. تو به بركت نعمت پروردگارت ديوانه نيستى. و براى تو اجرى بى منت است، و تو صاحب اخلاقى عظيم هستى. به زودى مى بينى و آنان هم مى بينند كه كداميك از شما [[مغرور]] شده ايد. پروردگار تو به كسانى كه از راه او منحرف شده اند و به هدايت شدگان | «ن. قسم به قلم و آنچه مى نگارند. تو به بركت نعمت پروردگارت ديوانه نيستى. و براى تو اجرى بى منت است، و تو صاحب اخلاقى عظيم هستى. به زودى مى بينى و آنان هم مى بينند كه كداميك از شما [[مغرور]] شده ايد. پروردگار تو به كسانى كه از راه او منحرف شده اند و به هدايت شدگان آگاه تر است. | ||
نكته قابل توجه در اين اهانت ها اين است كه اهل | نكته قابل توجه در اين اهانت ها اين است كه اهل جاهلیت در آغاز [[بعثت]] با شنيدن كلمات آسمانى - كه هر شنونده اى را مبهوت مى كرد - نسبت [[جنون]] به پيامبرصلى الله عليه وآله مى دادند. در غدير نيز منافقين كه در صدد بازگرداندن قهقرايى مردم به جاهلیت بودند دقيقاً همان كلمات را به كار مى بردند و به آن حضرت نسبت جنون مى دادند! | ||
يكى از فتنه انگيزى هاى منافقين پس از خطبه غدير، دستاويزهاى قومى و تعصبات جاهلى بود كه براى خود منافقين هم بسيار ارزش داشت. اين تعصبات پس از خطبه غدير به دو شكل مطرح شد: | يكى از فتنه انگيزى هاى منافقين پس از خطبه غدير، دستاويزهاى قومى و تعصبات جاهلى بود كه براى خود منافقين هم بسيار ارزش داشت. اين تعصبات پس از خطبه غدير به دو شكل مطرح شد: | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
'''۱- تعصب قومى و سنّ''' | '''۱- تعصب قومى و سنّ''' | ||
اينكه پيامبرصلى الله عليه وآله از ميان همه مردم پسر عمويش را انتخاب كرده بود از سوى منافقين | اينكه پيامبرصلى الله عليه وآله از ميان همه مردم پسر عمويش را انتخاب كرده بود از سوى منافقين يک تعصب فاميلى به حساب می آمد، در حالى كه از سوى پيامبرصلى الله عليه وآله [[انتصاب]] افضل الناس به امر خدا بود. | ||
اينكه على بن ابى طالب عليه السلام از نظر سنى جوان بود براى متعصبينى كه بزرگى را به سال مى دانستند و حتى به عقل هم نمى دانستند، يك تعصب به حساب مى آمد؛ چرا كه براى آنان تحمل ولايت و صاحب اختيارى يك جوان مخالف تعصبات قومى و محلى بود چنانكه درباره خود پيامبرصلى الله عليه وآله نيز همين بهانه را مطرح كردند و گفتند:«دين پيرمردان قومت را نفى مى كنى»؟! <ref>بحار الانوار: ۱۸ ص ۱۹۸ ۱۵۶.</ref> | اينكه على بن ابى طالب عليه السلام از نظر سنى جوان بود براى متعصبينى كه بزرگى را به سال مى دانستند و حتى به عقل هم نمى دانستند، يك تعصب به حساب مى آمد؛ چرا كه براى آنان تحمل ولايت و صاحب اختيارى يك جوان مخالف تعصبات قومى و محلى بود چنانكه درباره خود پيامبرصلى الله عليه وآله نيز همين بهانه را مطرح كردند و گفتند:«دين پيرمردان قومت را نفى مى كنى»؟! <ref>بحار الانوار: ۱۸ ص ۱۹۸ ۱۵۶.</ref> | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
'''۲- مطرح كردن خلافت به عنوان غنيمت!''' | '''۲- مطرح كردن خلافت به عنوان غنيمت!''' | ||
همچنين [[تعصبات جاهليت]] در تقسيم غنايم را به خاطر آوردند و خيال كردند خلافت هم يكى از غنايم جنگى است كه هر كس تلاشى در راه اسلام كرده بايد در آن سهمى داشته باشد. جا داشت خطابى با اين | همچنين [[تعصبات جاهليت]] در تقسيم غنايم را به خاطر آوردند و خيال كردند خلافت هم يكى از غنايم جنگى است كه هر كس تلاشى در راه اسلام كرده بايد در آن سهمى داشته باشد. جا داشت خطابى با اين مضامين به آنان گفته شود اگر بنا باشد همه مسلمانان سهمى داشته باشند پس همه بايد خليفه باشند و به اندازه خود فرمان دهند اگر قرار به سهميه بندى باشد شما كدامين روز از جنگ فرار نكرده ايد و به اسلام ضربه نزده ايد كه امروز سهم خود را مى خواهيد؛ مگر اكثر شما منافقين، كسانى نيستيد كه در فتح مكه از ترس شمشير مسلمان شديد و پيامبرصلى الله عليه وآله شما را [[طلقاء]] و آزادشدگان ناميد. اگر بنا به تقسيم و سهميه گذارى هم باشد، اسلام مديون على بن ابى طالب عليه السلام است و روزى از اسلام نبوده كه آن حضرت فداكارى و از خود گذشتگى در راه خدا نشان نداده باشد. روزهايى كه همه فرار مى كردند و همه از اقدام هراس داشتند و كسى براى اقدام نبود، در همه اين روزها اين على عليه السلام بود كه مشكل اسلام را حل كرد. اى منافقين پر مدعا ! شرم نمىكنيد كه مثل شمايى مى خواهد شريك على عليه السلام در خلافت باشد و در پى سهميه خويش است؟! | ||
== اصحاب صحيفه ملعونه و جاهليت<ref>ژرفای غدیر:ص ۱۷۱. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۴۲۳ ۴۲۲</ref> == | == اصحاب صحيفه ملعونه و جاهليت<ref>ژرفای غدیر:ص ۱۷۱. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۴۲۳ ۴۲۲</ref> == | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
== | == پانویس == | ||