۲۶٬۳۸۳
ویرایش
احمد بن عبدالرحمن فارسی (ابوبکر شیرازی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== | '''احمد بن عبدالله شیرازی،''' ابوبکر احمد بن عبدالله بن عبدالرحمن بن احمد بن موسی فارسی شیرازی، محدث و دانشمند برجسته قرن چهارم و پنجم هجری، در شیراز متولد شد. | ||
== جایگاه علمی == | |||
احمد بن عبدالله شیرازی برای تکمیل تحصیلات خود به شهرهای مختلفی سفر کرد. | |||
اهل سنت، شیرازی را فردی حافظ، محدثی مورد اعتماد و راستگو می‌دانستند. ذهبى<ref>الشيرازي الحافظ الإمام الجوال... | |||
تذكره الحفاظ طبقات الحفاظ للذهبي، جلد : 3 صفحه : 178</ref> و [[یافعی]] و [[جلال الدین سیوطی|سیوطی]]<ref>تذكرة الحفّاظ: ج ۳ ص۱۰۶۵، ۱۰۶۶. العِبَر فی خبر من غَبَر: حوادث سال ۴۰۷. مرآة الجنان: حوادث سال ۴۰۷. طبقات الحفّاظ: ص۴۱۵.</ref>: او را توثيق كرده و بسيار ستوده اند. وى در اصفهان از ابوالقاسم طبرانى و طبقه اش، در بغداد از ابوالبحر بربهارى و طبقه او، در جرجان از عبدالله بن عدىّ، در نيشابور از محمد بن حسن سراج، در مرو از عبدالله بن عمر بن علک، در شهرهاى ترک از سعيد بن قاسم مطوعى، در بخارا از محمد بن محمد بن صابر، و در شهرهاى [[بصره]] و واسط و [[شیراز]] و چند شهر ديگر از مشايخ آن شهرها [[احاديث مرتبط با غدير|حدیث]] شنيده، و محمد بن عيسى همدانى، ابومسلم بن عُروه، حميد بن مأمون، جعفر مستغفرى و ديگران از او حديث روايت كرده اند. شيرويه از ابوالفرج بجلى و جعفر مستغفرى او را توثيق كرده و از او تعريف كرده اند. | |||
در | او مدتی نیز در همدان زندگی کرد و به تدریس و نشر علم پرداخت. از جمله شاگردان شیرازی می‌توان به محمد بن عیسی و حمید بن مأمون اشاره کرد. مهم‌ترین اثر باقی‌مانده از او کتاب "الالقاب" است که در زمینه القاب و کنیه‌های افراد نگاشته شده است<ref>حافظ، من أهل شيراز. قام برحلة واسعة، وصنف كتاب ألقاب الرجال. | ||
الأعلام، الزركلي، خير الدين، جلد : 1 صفحه : 146</ref>. احمد بن عبدالله شیرازی در سال 407 هجری قمری (و به روایتی 411 هجری قمری) در زادگاهش شیراز چشم از جهان فروبست. | |||
== روايتِ نزول آيه تبليغ در غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۴۴۶. غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷. </ref> == | |||
يكى از وجوه [[دلالت حدیث غدیر۱|دلالت حدیث غدیر]] بر [[امامت]] اميرالمؤمنين عليه السلام نزول آيه «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ...»<ref>مائده/۶۷.</ref>است كه از جمله مشهورترين [[آیات غدیر]] است. | |||
در كنار شيعه، عده اى از بزرگان [[اهل سنت]] نيز نزول اين آيه در غدير را نقل كرده اند. از جمله احمد بن عبدالرحمن بن احمد بن محمد بن موسى فارسى، ابوبكر شيرازى (م ۴۰۷ يا ۴۱۱ ق) است: [[محمد بن علی بن شهرآشوب|ابن شهرآشوب]]<ref>براى شرح حال ابن شهرآشوب ر.ك: الوافى بالوَفَيات: ج ۴ ص ۱۶۴ (در اين كتاب، به راستگويى او تصريح شده است). البلغة فى تراجم ائمة النحو و اللغة/۲۴۰. بُغيَة الوُعاة فى طبقات اللغويّين و النُحاة فى تراجم اللغويّين و النحاة: ج ۱ ص ۱۸۱. </ref>در كتابش «المناقب» و از او [[علامه مجلسی|مجلسی]] در «[[بحار الانوار (كتاب)|بحار الانوار]]» نزول [[آیه تبلیغ و شبهات|آیه تبلیغ]] را در [[غدیر|غدیر خم]] از ابوبكر شيرازى در كتابش «[[ما نزل من القرآن فی علی علیه السلام (کتاب)|ما نزل من القرآن فی علی علیه السلام]]» به اِسناد خود از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] روايت كرده است.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۵۵، به نقل از: مناقب ابن شهرآشوب. نفحات الازهار: ج ۸ ص۱۹۵-۲۵۷.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:حدیث غدیر]] | [[رده:حدیث غدیر]] | ||