پرش به محتوا

احمد بن عبدالرحیم دهلوی (ولی الله): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''شاه ولی‌الله دهلوی'''، ابوالفیاض قطب‌الدین احمد بن عبدالرحیم فاروقی (1114-1176ق)، از برجسته‌ترین دانشمندان مسلمان شبه قاره هند در قرن دوازدهم هجری بود. او در زمینه‌های قرآن‌شناسی، حدیث‌پژوهی، فقه و کلام تخصص داشت و به عنوان اسلام‌شناس و احیاگر اندیشه دینی، اخلاقی و اجتماعی-سیاسی شناخته می‌شد.
== جایگاه علمی ==
شاه ولی‌الله در 4 شوال 1114ق در روستای فولات نزدیک دهلی متولد شد. پدرش، شاه عبدالرحیم عمری، اولین معلم او و مؤسس مدرسه علمیه رحیمیه در دهلی بود. در سن هفت سالگی قرآن را حفظ کرد و در پانزده سالگی به طریقت نقشبندیه پیوست. در سال 1143ق به حج رفت و چهارده ماه در حرمین شریفین اقامت گزید. پس از بازگشت به هند در 1145ق، خود را وقف تعلیم، تألیف و ارشاد کرد. اثر مهم او "حجت الله البالغة" را یک دهه بعد به عربی نوشت.
شاه ولی‌الله دهلوی در 29 محرم 1176ق (31 آگوست 1762م) در سن 62 سالگی در دهلی درگذشت و در گورستانی که محل دفن مشایخ و علما بود، به خاک سپرده شد
== تألیفات ==
شاه ولی‌الله نویسنده‌ای پرکار بود و حدود صد کتاب و رساله به زبان‌های عربی و فارسی نوشت. برخی از آثار مهم او عبارتند از:
* «الطاف القدس فی معرفة لطائف النفس»
* «الفوز الکبیر فی اصول التفسیر»
* «فتح الرحمن فی ترجمة القرآن»
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۹۲.</ref> ==
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۹۲.</ref> ==
يكى از علما و بزرگان [[اهل‏ سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده احمد بن عبدالرحيم دهلوى، ولى ‏الله، پدر دهلوى است.
يكى از علما و بزرگان [[اهل‏ سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده احمد بن عبدالرحيم دهلوى، ولى ‏الله، پدر دهلوى است.