۲۲٬۹۷۹
ویرایش
ملائکه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←پانویس) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== ايمان به ملائكه در خطبه غدير<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۴۶ - ۱۳۷.</ref> == | == ايمان به ملائكه در خطبه غدير<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۴۶ - ۱۳۷.</ref> == | ||
[[پیامبر صلی الله علیه و آله]] در فرازى از بخش اول [[خطبه غدیر]] ايمان به ملائکه را مطرح فرمود: | |||
اَحْمَدُهُ كَثيراً وَ اَشْكُرُهُ دائِماً عَلَى السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ وَ الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ، وَ اُومِنُ بِهِ وَ بِمَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ. اَسْمَعُ لاَمْرِهِ وَ اُطيعُ وَ اُبادِرُ اِلى كُلِّ ما يَرْضاهُ وَ اَسْتَسْلِمُ لِما قَضاهُ، رَغْبَةً فى طاعَتِهِ وَ خَوْفاً مِنْ عُقُوبَتِهِ، لاَنَّهُ اللَّهُ الَّذى لا يُؤْمَنُ مَكْرُهُ وَ لا يُخافُ جَوْرُهُ: | اَحْمَدُهُ كَثيراً وَ اَشْكُرُهُ دائِماً عَلَى السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ وَ الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ، وَ اُومِنُ بِهِ وَ بِمَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ. اَسْمَعُ لاَمْرِهِ وَ اُطيعُ وَ اُبادِرُ اِلى كُلِّ ما يَرْضاهُ وَ اَسْتَسْلِمُ لِما قَضاهُ، رَغْبَةً فى طاعَتِهِ وَ خَوْفاً مِنْ عُقُوبَتِهِ، لاَنَّهُ اللَّهُ الَّذى لا يُؤْمَنُ مَكْرُهُ وَ لا يُخافُ جَوْرُهُ: | ||
بسيار مى گويم و دائماً | بسيار مى گويم و دائماً [[شکر]] مى نمايم، چه در آسايش و چه در گرفتارى، چه در حال شدت و چه در حال آرامش. و به او و ملائكه اش و كتاب ها و پيامبرانش [[ایمان]] مى آورم. دستور او را گوش مى دهم و [[اطاعت]] مى نمايم و به آنچه او را راضى مى كند مبادرت مى ورزم و در مقابل مقدرات او تسليم مى شوم به عنوان رغبت در اطاعت او و ترس از عقوبت او، چرا كه اوست خدايى كه نمى توان از مكر او در امان بود و به عنوان ظلم از او ترسيده نمى شود (يعنى ظلم نمى كند) . | ||
== بشارت بهشت براى غديريان از سوى ملائكه<ref>اسرار غدير: ص ۲۵۶ - ۲۵۴ ۲۴۶. چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۴ ۲۳۳.</ref> == | == بشارت بهشت براى غديريان از سوى ملائكه<ref>اسرار غدير: ص ۲۵۶ - ۲۵۴ ۲۴۶. چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۴ ۲۳۳.</ref> == | ||
در احاديث اهلبيت عليهم السلام مراسم و برنامه هاى عامى براى همه اعياد وارد شده كه در كتب ادعيه مذكور است. گذشته از آنها براى عيد و جشن | در احاديث اهلبيت عليهم السلام مراسم و برنامه هاى عامى براى همه اعياد وارد شده كه در كتب ادعيه مذكور است. گذشته از آنها براى عيد و [[جشن غدیر]] دستورات خاصى از ائمه عليهم السلام وارد شده كه از جمله آنها ديدار مؤمنین در روز غدير است: | ||
امام رضاعليه السلام فرمود: هر كس در اين روز مؤمنان را زيارت كند و به ديدار آنان رود خداوند بر قبر او هفتاد نور وارد مى كند و قبر او را وسيع مى نمايد، و هر روز هفتاد هزار ملائكه در قبرش او را زيارت مى كنند و او را به بهشت بشارت مى دهند.<ref>عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۲۴.</ref> | امام رضاعليه السلام فرمود: هر كس در اين روز مؤمنان را زيارت كند و به ديدار آنان رود خداوند بر قبر او هفتاد نور وارد مى كند و قبر او را وسيع مى نمايد، و هر روز هفتاد هزار ملائكه در قبرش او را زيارت مى كنند و او را به بهشت بشارت مى دهند.<ref>عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۲۴.</ref> | ||
== پيامبرصلى الله عليه وآله و معصومين عليهم السلام حجت بر ملائكه<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۷۰ - ۱۵۷. اسرار غدير: ص ۲۰۳.</ref> == | == پيامبرصلى الله عليه وآله و معصومين عليهم السلام حجت بر ملائكه<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۷۰ - ۱۵۷. اسرار غدير: ص ۲۰۳.</ref> == | ||
از جمله معارفى كه در خطبه | از جمله معارفى كه در [[خطبه غدیر]] به آن اشاره شده اينكه پيامبرصلى الله عليه وآله و ائمه عليهم السلام [[حجت خداوند]] بر همه مخلوقات از اهل آسمان و زمين هستند و تنها بر انسان ها حجت نيستند. | ||
پيامبرصلى الله عليه وآله در فرازى از بخش سوم خطبه غدير و پس از بيان فضائل اميرالمؤمنين عليهم السلام، توازن مقام نبوت و امامت را يادآور شد. ابتدا گستره حجت بودن خود را بر تمام مخلوقات از جله اهل آسمانها - كه همان ملائكه هستند - به صراحت بيان كرده فرمود: «وَ اَنَا وَ اللَّهِ خاتَمُ الاَنْبِياءِ وَ الْمُرْسَلينَ ، وَ الْحُجَّةُ عَلى جَميعِ الْمَخْلُوقينَ مِنْ اَهْلِ السَّماواتِ وَ الاَرَضينَ» و تصريح كرد كه اين عنايتى از طرف خداوند است و تعجبى ندارد. | پيامبرصلى الله عليه وآله در فرازى از بخش سوم خطبه غدير و پس از بيان فضائل اميرالمؤمنين عليهم السلام، توازن مقام نبوت و امامت را يادآور شد. ابتدا گستره حجت بودن خود را بر تمام مخلوقات از جله اهل آسمانها - كه همان ملائكه هستند - به صراحت بيان كرده فرمود: «وَ اَنَا وَ اللَّهِ خاتَمُ الاَنْبِياءِ وَ الْمُرْسَلينَ ، وَ الْحُجَّةُ عَلى جَميعِ الْمَخْلُوقينَ مِنْ اَهْلِ السَّماواتِ وَ الاَرَضينَ» و تصريح كرد كه اين عنايتى از طرف خداوند است و تعجبى ندارد. | ||
سپس شک در | سپس شک در [[نبوّت]] و [[امامت]] را يكسان دانست، و شک در يكى از امامان را نيز مانند [[شک]] در همه آنان اعلام كرد، و نتيجه چنين شكى را كفرِ [[جاهلیت]] و آتش جهنم قرار داد. | ||
مَعاشِرَ النّاسِ، بى وَ اللَّهِ بَشَّرَ الاَوَّلُونَ مِنَ النَّبِيّينَ وَ الْمُرْسَلينَ، وَ اَنَا وَ اللَّهِ خاتَمُ الاَنْبِياءِ وَ الْمُرْسَلينَ، وَ الْحُجَّةُ عَلى جَميعِ الْمَخْلُوقينَ مِنْ اَهْلِ السَّماواتِ وَ الاَرَضينَ. فَمَنْ شَكَّ فى ذلِكَ فَقَدْ كَفَرَ كُفْرَ الْجاهِلِيَّةِ الاوُلى، وَ مَنْ شَكَّ فى شَىْءٍ مِنْ قَوْلى هذا فَقَدْ شَكَّ فى كُلِّ ما اُنْزِلَ اِلَىَّ، وَ مَنْ شَكَّ فى واحِدٍ مِنَ الاَئِمَّةِ فَقَدْ شَكَّ فِى الْكُلِّ مِنْهُمْ، وَ الشّاكُ فينا فِى النّارِ: | مَعاشِرَ النّاسِ، بى وَ اللَّهِ بَشَّرَ الاَوَّلُونَ مِنَ النَّبِيّينَ وَ الْمُرْسَلينَ، وَ اَنَا وَ اللَّهِ خاتَمُ الاَنْبِياءِ وَ الْمُرْسَلينَ، وَ الْحُجَّةُ عَلى جَميعِ الْمَخْلُوقينَ مِنْ اَهْلِ السَّماواتِ وَ الاَرَضينَ. فَمَنْ شَكَّ فى ذلِكَ فَقَدْ كَفَرَ كُفْرَ الْجاهِلِيَّةِ الاوُلى، وَ مَنْ شَكَّ فى شَىْءٍ مِنْ قَوْلى هذا فَقَدْ شَكَّ فى كُلِّ ما اُنْزِلَ اِلَىَّ، وَ مَنْ شَكَّ فى واحِدٍ مِنَ الاَئِمَّةِ فَقَدْ شَكَّ فِى الْكُلِّ مِنْهُمْ، وَ الشّاكُ فينا فِى النّارِ: | ||
اى مردم، به خدا قسم پيامبران و رسولان پيشين به من بشارت | اى مردم، به خدا قسم پيامبران و رسولان پيشين به من بشارت داده اند، و من به خدا قسم خاتم پيامبران و مرسلين و [[حجت]] بر همه مخلوقين از اهل [[آسمان]] ها و زمين ها هستم. هر كس در اين مطالب شک كند مانند [[کفر]] جاهليت اول كافر شده است. و هر كس در چيزى از اين گفتار من شک كند در همه آنچه بر من نازل شده شک كرده است، و هر كس در يكى از امامان شک كند در همه آنان شک كرده است، و شک كننده درباره ما در [[آتش]] است. | ||
== جشن غدير در آسمان ها<ref>اسرار غدير: ص ۲۳۹ - ۲۳۷. چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۱ - ۲۲۹. تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص ۱۵۹ ۱۵۸.</ref> == | == جشن غدير در آسمان ها<ref>اسرار غدير: ص ۲۳۹ - ۲۳۷. چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۱ - ۲۲۹. تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص ۱۵۹ ۱۵۸.</ref> == | ||
در | در آسمان ها [[روز غدیر]] را مى شناسند و اكنون آغاز پانزدهمين قرنى است كه حتى در يک سال آن جشن غدير ترک نشده است. در اين باره چهار حديث ذكر مى نماييم: | ||
غدير، روز عهد معهود | '''غدير، روز عهد معهود''' | ||
امام صادق عليه السلام فرمود: نام عيد غدير در آسمانها روز «عهد معهود»است.<ref>عوالم العلوم: ۳ / ۱۵ ص ۲۱۴.</ref> | امام صادق عليه السلام فرمود: نام عيد غدير در آسمانها روز «عهد معهود»است.<ref>عوالم العلوم: ۳ / ۱۵ ص ۲۱۴.</ref> | ||
غدير، روز عرضه ولايت بر اهل آسمانها | '''غدير، روز عرضه ولايت بر اهل آسمانها''' | ||
امام رضاعليه السلام فرمود: خداوند در روز | امام رضاعليه السلام فرمود: خداوند در روز [[عید غدیر]] ولايت را بر اهل آسمان ها عرضه كرد، و اهل آسمان هفتم در قبول آن از ديگران [[سبقت]] گرفتند. به همين جهت خداوند آسمان هفتم را به عرش خود مزين فرمود. سپس اهل آسمان چهارم بر ديگران سبقت گرفتند، و خداوند آن را به [[بیت المعمور]] مزين فرمود. سپس اهل آسمان اول سبقت گرفتند، و خداوند آن را به ستارگان مزين فرمود.<ref>عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۲۴.</ref> | ||
ملائكه در جشن غدير | '''ملائكه در جشن غدير''' | ||
امام رضاعليه السلام فرمود: روز غدير، روزى است كه خداوند به جبرئيل امر مى كند تا تختى از كرامت خود در مقابل بيت المعمور قرار دهد. سپس جبرئيل بر فراز آن قرار مى گيرد و | امام رضاعليه السلام فرمود: روز غدير، روزى است كه خداوند به جبرئيل امر مى كند تا تختى از كرامت خود در مقابل بيت المعمور قرار دهد. سپس جبرئيل بر فراز آن قرار مى گيرد و ملائکه از همه آسمانها جمع مى شوند و بر پيامبرصلى الله عليه وآله ثنا مى فرستند و براى [[شیعیان|شيعيان]] اميرالمؤمنين و ائمه عليهم السلام و محبّان ايشان [[استغفار]] مى كنند.<ref>عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۲۲.</ref> | ||
نثار فاطمه عليها السلام در جشن غدير | '''نثار فاطمه عليها السلام در جشن غدير''' | ||
امام رضاعليه السلام از پدرش امام موسى بن جعفرعليه السلام از جدش امام صادق عليه السلام نقل مى فرمايد كه فرمود: | امام رضاعليه السلام از پدرش امام موسى بن جعفرعليه السلام از جدش امام صادق عليه السلام نقل مى فرمايد كه فرمود: | ||
روز غدير نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمين است. خداوند تعالى در بهشت قصرى خلق فرموده كه بناى آن خشتى از نقره و خشتى از طلا است. در آن قصر صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خيمه سبز رنگ وجود دارد و خاک آن از مشک و عنبر است. | روز غدير نزد [[آسمان|اهل آسمان]] مشهورتر از اهل زمين است. [[خداوند]] تعالى در [[بهشت]] قصرى خلق فرموده كه بناى آن خشتى از نقره و خشتى از طلا است. در آن قصر صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خيمه سبز رنگ وجود دارد و خاک آن از مشک و عنبر است. | ||
در آن قصر چهار نهر جارى است: نهرى از شراب و نهرى از آب و نهرى از شير و نهرى از عسل. در كناره هاى اين نهرها درختانى از انواع ميوه ها قرار دارد، و بر آن درختان طيورى هستند كه بدن هاى آنها از لؤلؤ و بالهايشان از ياقوت است و به انواع صداها مى خوانند. | در آن قصر چهار نهر جارى است: نهرى از شراب و نهرى از آب و نهرى از شير و نهرى از عسل. در كناره هاى اين نهرها درختانى از انواع ميوه ها قرار دارد، و بر آن درختان طيورى هستند كه بدن هاى آنها از لؤلؤ و بالهايشان از ياقوت است و به انواع صداها مى خوانند. | ||
روز غدير كه فرا مى رسد اهل آسمانها وارد اين قصر مى شوند و | روز غدير كه فرا مى رسد اهل آسمانها وارد اين قصر مى شوند و [[تهلیل|تسبیح]] و تقديس و تهليل مى گويند. آن پرندگان هم به پرواز در مى آيند و خود را به آب مى زنند، و سپس در آن مشک و عنبر مى غلطند. آنگاه كه ملائکه جمع شدند بار ديگر به پرواز در مى آيند و آن عطرها را بر آنان مى پاشند. ملائكه در روز غدير «نثار فاطمه عليها السلام»<ref>نثار فاطمه عليها السلام همان ميوه هاى درخت طوبى است كه در شب زفاف حضرت، به امر الهى از آن درخت در آسمانها پخش شد و ملائكه آنها را به عنوان يادگار برداشتند. بحار الانوار: ج ۴۳ ص ۱۰۹.</ref> را به يكديگر هديه مى دهند. وقتى آخرين ساعات روز غدير فرا مىرسد ندا مى آيد: «به مراتب و درجات خود برگرديد كه به احترام محمدصلى الله عليه وآله و على عليه السلام تا سال آينده در چنين روزى، از لغزش و خطر در امان خواهيد بود» .<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۳. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۲۱.</ref> | ||
== حضور ملائكه پس از خطبه غدير<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۱۴۸. غدير در قرآن: ج ۱ ص ۴۰۵.</ref> == | == حضور ملائكه پس از خطبه غدير<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۱۴۸. غدير در قرآن: ج ۱ ص ۴۰۵.</ref> == | ||
يكى از مطالب بسيار مهم كه در اين حديث به آن اشاره شده، دو مورد حضور بلكه ظهور ملائكه در | يكى از مطالب بسيار مهم كه در اين حديث به آن اشاره شده، دو مورد حضور بلكه ظهور ملائكه در [[غدیرخم|غدیر]] است: | ||
'''جمعى از ملائكه''' | '''جمعى از ملائكه''' | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
در روز غدير بر فراز سر آن جمعيت صد و بيست هزار نفرى درهاى آسمان پيش چشم همه گشوده شد و چشمان مردم لحظاتى بر پشت پرده باز شد و ملائكه را ديدند كه مردم را امر به پيروى از على بن ابى طالب عليه السلام مى نمايند. | در روز غدير بر فراز سر آن جمعيت صد و بيست هزار نفرى درهاى آسمان پيش چشم همه گشوده شد و چشمان مردم لحظاتى بر پشت پرده باز شد و ملائكه را ديدند كه مردم را امر به پيروى از على بن ابى طالب عليه السلام مى نمايند. | ||
پس از آنكه | پس از آنكه [[جبرئیل]] به شكل اسب سوارى نورانى و معطر بعد از اتمام مراسم [[بیعت]] در غدير ظاهر شد، ملائکه از آسمان ديده شدند كه بر مردم مشرف شده و ندا مى كنند: «هذا وَلِىُّ اللَّهِ فَاتَّبِعُوهُ، وَ اِلاّ حَلَّ بِكُمُ عَذابُ اللَّهِ فَاحْذَرُوهُ» : «اين ولى خداست، پيرو او باشيد وگرنه عذاب خدا بر شما نازل مى شود، پس از آن بر حذر باشيد. | ||
همچنين عصر روز بيستم ذى الحجة روز سوم غدير و ساعات پايانى برنامه سه روزه بود. از يک سو صد و بيست هزار نفر مرد و زن حاضر در غدير بدون استثنا با مقام نبوت و سپس با مقام | همچنين عصر روز بيستم ذى الحجة روز سوم غدير و ساعات پايانى برنامه سه روزه بود. از يک سو صد و بيست هزار نفر مرد و زن حاضر در غدير بدون استثنا با مقام نبوت و سپس با [[مقام ولایت]] بيعت كرده بودند. از سوى ديگر غيظ [[منافقین]] به درجه اعلا رسيده و آماده انفجار بود. در چنين شرايطى [[پیامبر صلی الله علیه و آله]] فضيلت بلندى از مناقب على عليه السلام بر زبان جارى فرمود و همين جرقه اى بر دل منافقين شد كه كينه توزانه سخنانى بر زبان جارى كنند. | ||
در طول اين سه روز پيامبرصلى الله عليه وآله در هر مناسبتى فضايل و مناقب اميرالمؤمنين و اهلبيتش عليهم السلام را براى مردم بيان مى فرمود. در آن لحظات عده اى از اصحاب خدمت حضرت جمع بودند كه ابوبكر و عمر و مغيره و عده اى ديگر از منافقين نيز در ميان آنان بودند، و حارث | در طول اين سه روز پيامبرصلى الله عليه وآله در هر مناسبتى فضايل و مناقب اميرالمؤمنين و اهلبيتش عليهم السلام را براى مردم بيان مى فرمود. در آن لحظات عده اى از [[اصحاب ائمه علیهم السلام|اصحاب]] خدمت حضرت جمع بودند كه ابوبكر و عمر و مغيره و عده اى ديگر از منافقين نيز در ميان آنان بودند، و [[حارث فهری]] از بين آنها آمادگى بيشترى براى جسارت داشت و در واقع زبان منافقين به حساب مى آمد. از جمله پيامبرصلى الله عليه وآله نمونه هايى از آيات و معجزات ظهور يافته درباره اميرالمؤمنين عليه السلام را باز شمرد و فرمود: | ||
آيا شما را كفايت نكرد همين روز غدير خم؟ آنگاه كه رسول اللَّه او را به ولايت منصوب نمود، درهاى آسمان را ديديد كه باز شده و ملائكه از آنجا بر شما مشرف شده و ندا مى كنند: هذا وَلِىُّ اللَّهِ. فَاتَّبِعُوهُ، وَ اِلاّ حَلَّ بِكُمُ عَذابُ اللَّهِ، فَاحْذَرُوهُ: اين | آيا شما را كفايت نكرد همين روز غدير خم؟ آنگاه كه رسول اللَّه او را به ولايت منصوب نمود، درهاى آسمان را ديديد كه باز شده و ملائكه از آنجا بر شما مشرف شده و ندا مى كنند: هذا وَلِىُّ اللَّهِ. فَاتَّبِعُوهُ، وَ اِلاّ حَلَّ بِكُمُ عَذابُ اللَّهِ، فَاحْذَرُوهُ: اين ولی خداست. پيرو او باشيد، و گرنه [[عذاب]] خدا بر شما نازل مى شود. از آن بر حذر باشيد.<ref>تفسير الامام العسكرى عليه السلام: ص ۲۶۵. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۲ - ۱۶۰ ۱۵۴ و ج ۴۲ ص ۴۲ - ۴۰ ح ۱۴.</ref> | ||
'''جبرئيل''' | '''جبرئيل''' | ||
اين | اين [[رؤیت]] ملائكه در غدير يک بار هم در زمين به وقوع پيوست، آنگاه كه در غدير مردى زيبا صورت و خوشبوى را ديدند كه در كنار مردم ايستاده بود و مى گفت: به خدا قسم روزى مانند امروز هرگز نديدم. چقدر كار پسر عمويش را مؤكد نمود، و براى او پيمانى بست كه جز كافر به خدا و رسولش آن را بر هم نمى زند. واى بر كسى كه [[پیمان]] او را بشكند! | ||
در اينجا عمر نزد پيامبرصلى الله عليه وآله آمد و گفت: شنيدى اين مرد چه گفت؟! حضرت فرمود: آيا او را شناختى؟ گفت: نه. حضرت فرمود: او روح الامين | در اينجا [[عمر]] نزد پيامبرصلى الله عليه وآله آمد و گفت: شنيدى اين مرد چه گفت؟! حضرت فرمود: آيا او را شناختى؟ گفت: نه. حضرت فرمود: او روح الامين [[جبرئیل]] بود. تو مواظب باش اين پيمان را نشكنى، كه اگر چنين كنى [[خداوند|خدا]] و رسول و ملائكه و مؤمنان از تو بيزار خواهند بود!<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۱ ۱۲۰. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۱۳۶ ۸۵.</ref> | ||
براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: حارث بن نعمان فهرى. | براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: حارث بن نعمان فهرى. | ||
همچنين مراجعه شود به عنوان: ملائكه / حضور ملائكه پس از خطبه غدير. | همچنين مراجعه شود به عنوان: ملائكه / حضور ملائكه پس از خطبه غدير. | ||
== سلام ملائكه بر دوستان اهلبيت عليهم السلام<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۱۲ - ۲۰۱.</ref> == | == سلام ملائكه بر دوستان اهلبيت عليهم السلام<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۱۲ - ۲۰۱.</ref> == | ||
[[پیامبر صلی الله علیه و آله|پیامبر]] در فرازى از بخش هفتم [[خطبه غدیر]] وعده [[بهشت]] براى دوستان اهلبيت عليهم السلام را بيان نمود. | |||
حضرت با ادغام آيه ۴۶ سوره حجر: «اُدْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنينَ» ، و آيه ۷۳ سوره زمر: «حَتّى اِذا جاؤُوها وَ فُتِحَتْ اَبْوابُها قالَ لَهُمْ خَزَنَتُها سَلامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدينَ» فرمود: «بدانيد اولياء و دوستان امامان كسانى هستند كه با سلامتى و در حال امن وارد بهشت مى شوند و ملائكه با سلام به ملاقات آنان مى آيند و مى گويند: «سلام بر شما، پاكيزه شديد. پس براى هميشه داخل بهشت شويد» . | حضرت با ادغام آيه ۴۶ سوره حجر: «اُدْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنينَ» ، و آيه ۷۳ سوره زمر: «حَتّى اِذا جاؤُوها وَ فُتِحَتْ اَبْوابُها قالَ لَهُمْ خَزَنَتُها سَلامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدينَ» فرمود: «بدانيد اولياء و دوستان امامان كسانى هستند كه با سلامتى و در حال امن وارد بهشت مى شوند و ملائكه با سلام به [[ملاقات]] آنان مى آيند و مى گويند: «سلام بر شما، پاكيزه شديد. پس براى هميشه داخل بهشت شويد» . | ||
اَلا اِنَّ اَوْلِياءَهُمُ الَّذينَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِسَلامٍ آمِنينَ، تَتَلَقّاهُمُ الْمَلائِكَةُ بِالتَّسْليمِ يَقُولُونَ: سَلامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدينَ: | اَلا اِنَّ اَوْلِياءَهُمُ الَّذينَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِسَلامٍ آمِنينَ، تَتَلَقّاهُمُ الْمَلائِكَةُ بِالتَّسْليمِ يَقُولُونَ: سَلامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدينَ: | ||
بدانيد كه دوستان ايشان كسانى اند كه با سلامتى و در حال امن وارد بهشت مى شوند، و ملائكه با سلام به ملاقات آنان مى آيند و مى گويند: «سلام بر شما، پاكيزه شديد، پس براى هميشه داخل بهشت شويد» . | بدانيد كه [[دوستان]] ايشان كسانى اند كه با سلامتى و در حال امن وارد بهشت مى شوند، و ملائكه با سلام به ملاقات آنان مى آيند و مى گويند: «سلام بر شما، پاكيزه شديد، پس براى هميشه داخل بهشت شويد» . | ||
== شاهدان بيعت غدير<ref>اسرار غدير: ص ۲۲۷. ژرفاى غدير: ص ۱۱۲.</ref> == | == شاهدان بيعت غدير<ref>اسرار غدير: ص ۲۲۷. ژرفاى غدير: ص ۱۱۲.</ref> == | ||
هر عهد و | هر عهد و [[پیمانی]] احتياج به شاهد و ضامنى دارد تا در صورت انكار، به او مراجعه شود. پيامبرصلى الله عليه وآله شاهد و گواهِ اين [[بیعت]] را خداوند و خودش و ملائكه و [[بندگان صالح]] خدا تعيين كردند و فرمودند: | ||
بگوئيد: خدا را بر اين مطلب شاهد مى گيريم، و تو نيز بر ما شاهد هستى و هركس كه خدا را اطاعت مى كند و ملائكه خداوند و لشكر او و بندگانش را شاهد مى گيريم، و خداوند از هر شاهدى بالاتر است. | بگوئيد: خدا را بر اين مطلب [[شاهد]] مى گيريم، و تو نيز بر ما شاهد هستى و هركس كه خدا را [[اطاعت]] مى كند و ملائكه خداوند و لشكر او و بندگانش را شاهد مى گيريم، و خداوند از هر شاهدى بالاتر است. | ||
== شناخت غدير و مصافحه ملائكه<ref>غدير چشمه زلال ولايت: ص ۷۱ - ۶۸.</ref> == | == شناخت غدير و مصافحه ملائكه<ref>غدير چشمه زلال ولايت: ص ۷۱ - ۶۸.</ref> == | ||
به جاست نگاهى كوتاه اما همه جانبه به غدير - اين رخداد بزرگ تاريخى - و جايگاه آن در بيان معصومان عليهم السلام بيندازيم: | به جاست نگاهى كوتاه اما همه جانبه به غدير - اين رخداد بزرگ تاريخى - و جايگاه آن در بيان معصومان عليهم السلام بيندازيم: | ||
بنا به فرموده معصومين عليهم السلام و نصوص روايى، عيد | بنا به فرموده معصومين عليهم السلام و نصوص روايى، [[عيد غدیر]] «اعظم الاعياد»<ref>الخصال: ص ۳۹۴. مستدرک سفينة البحار: ج ۷ ص ۴۷۳.</ref> بزرگترين عيدها خوانده شده است. به تعبيرى ديگر، غدير هم [[قرآن]] است، هم [[سنت]]، هم [[تاریخ]]. | ||
از آن رو غدير را قرآن مى خوانيم كه در هر تفسيرى بنگريد گزارش رويداد شكوهمند غدير را در آن خواهيد يافت. از آن رو سنت است كه در تمام متون روايى واقعه غدير يا قسمتى از گفتار، رفتار و كردار و | از آن رو غدير را قرآن مى خوانيم كه در هر تفسيرى بنگريد گزارش رويداد شكوهمند غدير را در آن خواهيد يافت. از آن رو سنت است كه در تمام متون روايى واقعه غدير يا قسمتى از گفتار، رفتار و كردار و [[تقریر]] رسول خداصلى الله عليه وآله درباره واقعه غدير ديده مى شود. ظاهراً تنها كتابى از عامه كه رويداد غدير را ذكر نكرده تنها [[صحیح بخاری (کتاب)|صحیح بخاری]] است. اما پنج صحيح ديگر آنها ماجراى غدير را نقل كرده اند. | ||
غدير را نيز بايد جزئى از تاريخ دانست، زيرا در زندگى | غدير را نيز بايد جزئى از تاريخ دانست، زيرا در زندگى [[پیامبر صلی الله علیه وآله|پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله]] رويداد تاريخى بسيار مهمى به شمار مى رود، و هر متن تاريخى كه زندگى پيامبرصلى الله عليه وآله را بررسى كرده باشد، فصلى را به غدير خم اختصاص داده است. در سرزمين هاى اسلامى كم و بيش مردم با رويداد غدير آشنا هستند، ولى اكثر افراد جهان حتى نام غدير را نشنيده و از جريان و رخدادهاى آن بى اطلاع مى باشند. به حكم وظيفه بايد آنان را در جريان اين روز بزرگ قرار دهيم، و درباره تمام ابعاد دنيايى و آخرتى و مادى و معنوى آن بحث كنيم. | ||
به عنوان مثال: | به عنوان مثال: | ||
بزنطى يكى از ياران برجسته امامان معصوم عليهم السلام است. در ميان هزاران صحابى اى كه معاصر امامان عليهم السلام بوده اند، چهره هاى درخشانى چون بزنطى از بيست تن تجاوز نمى كند. منابع رجالى نام كامل او را «احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى» نقل كرده اند. وى از زبان امام | بزنطى يكى از ياران برجسته امامان معصوم عليهم السلام است. در ميان هزاران صحابى اى كه معاصر امامان عليهم السلام بوده اند، چهره هاى درخشانى چون بزنطى از بيست تن تجاوز نمى كند. منابع رجالى نام كامل او را «احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى» نقل كرده اند. وى از زبان [[امام رضاعلیه السلام]] روايتى نقل نموده، كه از بين روايات غدير بى ترديد كم نظيرتر است؛ تا جايى كه در بين كتاب ها و مجامع روايى كمتر روايتى را همسنگ و همطراز اين روايت مى يابيم، و همين كم نظير بودن، ارزش و جايگاه ويژه اى به اين روايت مى دهد. | ||
بزنطى مى گويد: حضرت رضاعليه السلام فرمود: لو عرف الناس فضل هذا اليوم بحقيقته، لصافحتهم الملائكة فى كل يوم عشر مرات<ref>تهذيب الاحكام: ج ۶ ص ۲۴ ح ۹.</ref>: اگر مردم ارزش اين روز را آنگونه كه هست بدانند، ملائكه روزى ده بار با آنان مصافحه خواهند كرد. | بزنطى مى گويد: حضرت رضاعليه السلام فرمود: لو عرف الناس فضل هذا اليوم بحقيقته، لصافحتهم الملائكة فى كل يوم عشر مرات<ref>تهذيب الاحكام: ج ۶ ص ۲۴ ح ۹.</ref>: اگر مردم ارزش اين روز را آنگونه كه هست بدانند، ملائكه روزى ده بار با آنان [[مصافحه]] خواهند كرد. | ||
در روايت و موضوعات ديگر چنين روايتى وجود ندارد؛ كه در آن به مصافحه ملائكه با بندگان خدا اشاره شده باشد. لذا اين تعبير در شأن و عظمت يوم اللَّه غدير بى نظير است. | در روايت و موضوعات ديگر چنين روايتى وجود ندارد؛ كه در آن به مصافحه ملائكه با بندگان خدا اشاره شده باشد. لذا اين تعبير در شأن و عظمت يوم اللَّه غدير بى نظير است. | ||