۲۱٬۹۷۲
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «== <big>انكار غدير در صحيفه ملعونه دوم</big><ref>ژرفاى غدير: ص 170.</ref> == <big>در صحيفه ملع...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
<big>مسلمانان بايد به خوبى از پيامبر پيروى كنند همانطور كه خداوند فرموده است: «لَقَدْ كانَ لَكُمْ فى رَسُولِ اللهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُو اللهَ وَ الْيَوْمَ الآخَرَ»<ref>احزاب/21.</ref>: «براى شما نسبت به پيامبر پيروى نيكو لازم است براى كسانى كه به خدا و روز قيامت اميدوارند».</big> | <big>مسلمانان بايد به خوبى از پيامبر پيروى كنند همانطور كه خداوند فرموده است: «لَقَدْ كانَ لَكُمْ فى رَسُولِ اللهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُو اللهَ وَ الْيَوْمَ الآخَرَ»<ref>احزاب/21.</ref>: «براى شما نسبت به پيامبر پيروى نيكو لازم است براى كسانى كه به خدا و روز قيامت اميدوارند».</big> | ||
== <big>انكار غدير و پيامدهاى آن</big><ref>درسنامه خطبه غدير: 208-224.</ref> == | == <big>انكار غدير و پيامدهاى آن</big><ref>درسنامه خطبه غدير: 208-224.</ref> == | ||
خط ۳۲: | خط ۳۱: | ||
=== <big>تحريف و تغيير احكام الهى</big> === | === <big>تحريف و تغيير احكام الهى</big> === | ||
<big>كسانى كه در نتيجه فراموشى غدير حاكم بر جامعه نوپاى اسلامى شدند، اقدام به تغييرات گسترده در احكام اسلامى نمودند، كه اين بدعت ها مخالف كتاب الهى و سنت نبوى بود. اگر چه حضرت على عليه السلام در زمان خلافت خود تلاش بسيارى براى باز گرداندن سنت نبوى و از بين بردن بدعت ها نمود، اما به دليل دنيازدگى مردم از سويى، و تبديل شدن سنت شيخين (ابوبكر و عمر) به فرهنگ اسلامى و مقاومت طرفداران ايشان از سويى ديگر مانع تحقق بسيارى از اين اقدامات شد.</big> | <big>كسانى كه در نتيجه فراموشى غدير حاكم بر جامعه نوپاى اسلامى شدند، اقدام به تغييرات گسترده در احكام اسلامى نمودند، كه اين بدعت ها مخالف كتاب الهى و سنت نبوى بود. اگر چه حضرت على عليه السلام در زمان خلافت خود تلاش بسيارى براى باز گرداندن سنت نبوى و از بين بردن بدعت ها نمود، اما به دليل دنيازدگى مردم از سويى، و تبديل شدن سنت شيخين (ابوبكر و عمر) به فرهنگ اسلامى و مقاومت طرفداران ايشان از سويى ديگر مانع تحقق بسيارى از اين اقدامات شد.</big> | ||
<big>به عنوان مثال در مسئله نماز خواندن - كه يک مسئله عبادى بود - و مردم چندين بار در روز آن را به جا مى آوردند، بازى حاكمان با احكام، اختلافات را در اين فريضه الهى به جايى رساند كه زمانى كه زهرى از [[انس بن مالک انصارى|انس بن مالک]] علت ناراحتى اش را جويا مى شود. انس در پاسخ مى گويد:</big> | |||
<big>لا أعرف شيئا مما أدركت إلا هذه الصلاة، و قد ضيعت<ref>جامع بيان العلم: ص 2. الطبقات الكبرى: شرح حال انس. صحيح بخارى: ج 1 ص 141. الجامع الصحيح (ترمذى): ج 4 ص 632.</ref>: از آن چيزهايى كه در زمان رسول خدا صلى الله عليه وآله درک كرده بودم چيزى جز نماز را نمى شناختم، كه اين نماز هم از بين رفت.</big> | |||
<big>همچنين شافعى از وهب بن كيسان نقل مى كند: [[عبدالله بن زبير]] را ديدم كه قبل از خواندن خطبه، نماز جمعه را خواند و گفت: كل سنن رسول الله صلى الله عليه وآله قد غُيِّرَت، حتى الصلاة<ref>كتاب الامّ (شافعى): ج 1 ص 208. معرفة السنن و الآثار (بيهقى): ج 3 ص 46.</ref>: همه سنت هاى رسول خدا صلى الله عليه وآله حتى نماز تغيير كرد.</big> | |||
<big>همچنين نقل شده در زمان خلافت عثمان، يک سال در ايام حج عثمان مريض شده بود و به حج نرفت. مردم در منى نزد حضرت على عليه السلام آمدند و گفتند: شما نماز جماعت را با مردم بخوانيد. حضرت فرمود: اگر مى خواهيد من نماز رسول خدا صلى الله عليه وآله را (يعنى دو ركعتى) براى شما مى خوانم. آن ها گفتند: نه فقط نماز چهار ركعتى عثمان را مى خواهيم. پس حضرت از خواندن نماز جماعت امتناع كردند.<ref>المحلّى (ابن حزم): ج 4 ص 270.</ref></big> | |||
<big>حسن بصرى مى گويد: لو خرج عليكم اصحاب رسول الله صلى الله عليه وآله ما عرفوا منكم إلا قبلتكم</big> | |||
== <big>پانویس</big> == |