پرش به محتوا

اهمیت: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۴۸۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۱ اوت ۲۰۲۱
قرار دادن عنوان اهمیت
بدون خلاصۀ ویرایش
(قرار دادن عنوان اهمیت)
خط ۱۰: خط ۱۰:
<big>پس بايد هر چه بيشتر از آن دم زنيم و دمى از بيان حقيقت آن نياساييم.</big>
<big>پس بايد هر چه بيشتر از آن دم زنيم و دمى از بيان حقيقت آن نياساييم.</big>


<big>بنابراين، سخن از واقعه غدير و زنده نگاه داشتن خاطره اين روز جاويد، پرداختن به يک موضوع تاريخى، يا سرگرمى به يک سلسله بحث ‏هاى بى‏نتيجه فكرى و اعتقادى نيست.</big>
<big>بنابراين، سخن از واقعه غدير و زنده نگاه داشتن خاطره اين روز جاويد، پرداختن به يک موضوع تاريخى، يا سرگرمى به يک سلسله بحث ‏هاى بى‏ نتيجه فكرى و اعتقادى نيست.</big>


<big>اصولاً نگريستن به واقعه غدير به چشم يک امر تاريخى كه قرن‏ ها بر آن گذشته است خلاف فهم درست دين و فهم درست دين و فهم درست اين واقعه است.</big>
<big>اصولاً نگريستن به واقعه غدير به چشم يک امر تاريخى كه قرن‏ ها بر آن گذشته است خلاف فهم درست دين و فهم درست دين و فهم درست اين واقعه است.</big>
خط ۱۶: خط ۱۶:
<big>صورت ماجراى غدير يک امر تاريخى، اما محتواى آن ابدى است. بر خود اسلام نيز چهارده قرن گذشته است، اما دعوت به توحيد و آزادى و عدالت و عبادت و جهاد و... كه محتواى اسلام را تشكيل مى‏ دهد يک امر زنده و روز آمد است.</big>
<big>صورت ماجراى غدير يک امر تاريخى، اما محتواى آن ابدى است. بر خود اسلام نيز چهارده قرن گذشته است، اما دعوت به توحيد و آزادى و عدالت و عبادت و جهاد و... كه محتواى اسلام را تشكيل مى‏ دهد يک امر زنده و روز آمد است.</big>


<big>اگر [[ابراهیم علیه السلام|حضرت ابراهيم‏ عليه السلام]] چشم از جهان بسته است، نداى توحيدى او و عشق به پاكى‏ ها و مبارزه او با خدايان ساختگى هنوز جريان دارد. اگر [[حضرت نوح علیه السلام|حضرت نوح]] و [[حضرت موسی علیه السلام|موسى]] و [[حضرت عيسى عليهم السلام|عيسى‏ عليهم السلام]] و حضرت محمد صلى الله عليه وآله ديده از جهان بربسته ‏اند، حكايت دعوت ‏ها و مبارزات آن ها در قرآن كريم با عظمتى هر چه تمام‏تر به شرح رفته، و لب‏ هاى مردم مسلمان شبانه‏روز به تلاوت آنها مترنم است. آرى، غدير نيز چنين است.</big>
<big>اگر [[ابراهیم علیه السلام|حضرت ابراهيم‏ عليه السلام]] چشم از جهان بسته است، نداى توحيدى او و عشق به پاكى‏ ها و مبارزه او با خدايان ساختگى هنوز جريان دارد. اگر [[حضرت نوح علیه السلام|حضرت نوح]] و [[حضرت موسی علیه السلام|موسى]] و [[حضرت عيسى عليهم السلام|عيسى‏ عليهم السلام]] و حضرت محمد صلى الله عليه وآله ديده از جهان بربسته ‏اند، حكايت دعوت ‏ها و مبارزات آن ها در قرآن كريم با عظمتى هر چه تمام‏تر به شرح رفته، و لب‏ هاى مردم مسلمان شبانه ‏روز به تلاوت آنها مترنم است. آرى، غدير نيز چنين است.</big>


<big>اين تذكار از آن رو است كه گاهى كه سخن از تحليل برخى وقايع سرنوشت‏ ساز تاريخى پيش مى ‏آيد، برخى چنين پندارند يا به پندارها القا كنند كه پرداختن به اين گونه سخنان و تحليل‏ ها نوعى سرگرمى و غفلت از مسائل اصلى و زنده و روز آمد، و صرف وقت گرانبها در امور بى‏ حاصل و حوادث تاريخى‏اى است كه زمان آن به سر آمده و سودى به حال فرد و جامعه نخواهد داشت!</big>
<big>اين تذكار از آن رو است كه گاهى كه سخن از تحليل برخى وقايع سرنوشت‏ ساز تاريخى پيش مى ‏آيد، برخى چنين پندارند يا به پندارها القا كنند كه پرداختن به اين گونه سخنان و تحليل‏ ها نوعى سرگرمى و غفلت از مسائل اصلى و زنده و روز آمد، و صرف وقت گرانبها در امور بى‏ حاصل و حوادث تاريخى ‏اى است كه زمان آن به سر آمده و سودى به حال فرد و جامعه نخواهد داشت!</big>


<big>غافل از آنكه، اگر اين نظر درست بود مى‏ بايست حدود ثلثى از آيات شريفه قرآنى را كنار نهاد كه به شرح تاريخ دعوت‏ ها و مبارزات پيامبران الهى ‏عليهم السلام پرداخته، در حالى كه قرن ‏ها از تاريخ آن ها گذشته است.</big>
<big>غافل از آنكه، اگر اين نظر درست بود مى‏ بايست حدود ثلثى از آيات شريفه قرآنى را كنار نهاد كه به شرح تاريخ دعوت‏ ها و مبارزات پيامبران الهى ‏عليهم السلام پرداخته، در حالى كه قرن ‏ها از تاريخ آن ها گذشته است.</big>
خط ۲۴۶: خط ۲۴۶:
# <big>تفتازانى (م 792 ق) در شرح المقاصد.</big>
# <big>تفتازانى (م 792 ق) در شرح المقاصد.</big>
# <big>مولا علاءالدين قوشچى (م 879 ق) در شرح تجريد.</big>
# <big>مولا علاءالدين قوشچى (م 879 ق) در شرح تجريد.</big>
<big>عبارات متنی که نامبردگان در آثار خود آورده اند چنین است:</big>
<big>پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در روز غدیر خم هنگام بازگشت از [[حجةالوداع]] مردم را در محلی بین مکه و مدینه به نام [[جحفه]] گرد آورد. آن روز بسيار گرم و سوزان بود؛ به حدى كه مردم از شدت گرما قسمتى از رداى خود را زير پا مى گذاردند.</big>
<big>پس از گرد آمدن مردم، آن حضرت در جايگاه بلندى به ايراد خطبه پرداخت و فرمود: اين گروه مسلمانان، آيا من بر شما و امور شما سزاوارتر از خود شما نيستم؟ گفتند: به خدا سوگند آرى. آنگاه فرمود: هر كس كه من مولاى اويم پس از من على‏ عليه السلام مولاى او است. خداوندا، دوست بدار آن كس را كه او دوست بدارد، و دشمن بدار آن كس را كه او را دشمن بدارد، و يارى كن ياران او را، و خوار كن خوار كنندگان او را.<ref>عين لفظ آن ها ذكر شد، براى اينكه اين واقعه را بى‏ سند به طور ارسال مسلّم ذكر نموده ‏اند.</ref></big>
<big>برخى از متكلمانى كه اين واقعه را ذكر كرده ‏اند عبارتند از: قاضى نجم محمد شافعى (م 876 ق) در «بديع المعانى»، جلال ‏الدين سيوطى در اربعين خود، مفتى شام حامد بن على عمادى در «الصلاة الفاخرة بالاحاديث المتواتره» و آلوسى بغدادى (م 1324 ق) در «نثر اللئالى».</big>
<big>علماى علم لغت نيز هر گاه كه به لغاتى از قبيل «مولى»، «خم»، «غدير» و «ولىّ» برخورد كنند، ناچار به حديث غدير خم اشاره مى‏ كنند. مانند: ابن‏ دريد، محمد بن حسن (م 321 ق) در «الجمهرة»<ref>نامبرده گويد: غدير خم معروف است، و اين همان مكانى است كه رسول‏ خدا صلى الله عليه وآله در آنچه به پاخاست و خطبه‏ اى مبنى بر فضيلت اميرالمؤمنين على ابن ابى‏ طالب ‏عليه السلام ايراد فرمود. در جلد چاپى جمهره چنين مذكور است، و ابن‏شهرآشوب و جز او از روى نسخه ‏هاى خطىِ آن -  كه از زمان‏هاى قديم در دست بوده -  چنين حكايت نموده ‏اند: اين همان جايگاهى است كه پيامبرصلى الله عليه وآله در آنجا به ولايت على‏ عليه السلام تصريح نموده است. به هر حال، در نسخه‏ هاى چاپى رعايت امانت نشده و مطلب مورد تحريف قرار گرفته است. الجمهرة فى اللغة: ج 1 ص 71.</ref>، ابن‏ اثير در «النهاية»، حموى در «معجم البلدان» در بيان «خم»، زبيدى حنفى در «تاج العروس» و نبهانى در «المجموعه النبهانية».</big>
<big>براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: [[حجةالوداع]].</big>


== <big>پانویس</big> ==
== <big>پانویس</big> ==