۲۱٬۹۷۲
ویرایش
(←پانویس) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== اهداف غدير<ref>ژرفاى غدير: ص ۲۷. تجلّى غدير در عصر ظهور: ص ۱۶۳-۱۶۹.</ref> == | == اهداف غدير<ref>ژرفاى غدير: ص ۲۷. تجلّى غدير در عصر ظهور: ص ۱۶۳-۱۶۹.</ref> == | ||
اگر غدير عملى مى شد دنيا چگونه بود؟ | |||
نسل امروز مايل است تصورى از روزگارى داشته باشد كه در آن مسير طبيعى خلافت پيش مى رفت و اميرالمؤمنين على عليه السلام به خلافت مى رسيد، ولى افسوس كه گرفتار ظلمتى از | نسل امروز مايل است تصورى از روزگارى داشته باشد كه در آن مسير طبيعى [[خلافت]] پيش مى رفت و اميرالمؤمنين على عليه السلام به خلافت مى رسيد، ولى افسوس كه گرفتار ظلمتى از [[سقیفه بنی ساعده]] است كه نمى تواند اين منظره را در ذهن خود به تصوير بكشد. | ||
او مى خواهد بداند كه اگر فقط غدير بود و سقيفه اى نبود دنيا چگونه بود، و چه مسيرى را در پيش مى گرفت؟ | او مى خواهد بداند كه اگر فقط غدير بود و سقيفه اى نبود دنيا چگونه بود، و چه مسيرى را در پيش مى گرفت؟ | ||
اگر دستورات پيامبرصلى الله عليه وآله درباره دوازده امام | اگر دستورات پيامبرصلى الله عليه وآله درباره [[ائمه اثنی عشر|دوازده امام علیهم السلام]] عملى مى شد چه فرقى با وضع موجود داشت؟ | ||
اينكه سلمان و ابوذر و مقداد در آن روزهاى اول به مردم نهيب مى زدند كه اگر خلافت به صاحبش بازگردد نعمت هاى الهى از آسمان و زمين بر مردم ارزانى خواهد شد، منظورشان چه بود؟ | اينكه سلمان و ابوذر و [[مقداد بن عمرو کندی|مقداد]] در آن روزهاى اول به مردم نهيب مى زدند كه اگر خلافت به صاحبش بازگردد نعمت هاى الهى از آسمان و زمين بر مردم ارزانى خواهد شد، منظورشان چه بود؟ | ||
غاصبانى را كه اين همه نعمت را از دست همه بشريت گرفتند با چه زبانى مى شود | غاصبانى را كه اين همه نعمت را از دست همه بشريت گرفتند با چه زبانى مى شود [[نفرین]] كرد؟ | ||
اين مسئله كه واقعاً غدير براى چه روزگارى از آينده اسلام در نظر گرفته شده بود و صاحب اسلام با اين برنامه عظيم چه منوياتى را دنبال مى كرد، دقيق ترين برخورد با اين حركت دلسوزانه پيامبرصلى الله عليه وآله است. | اين مسئله كه واقعاً غدير براى چه روزگارى از آينده [[اسلام]] در نظر گرفته شده بود و صاحب اسلام با اين برنامه عظيم چه منوياتى را دنبال مى كرد، دقيق ترين برخورد با اين حركت دلسوزانه پيامبرصلى الله عليه وآله است. | ||
با در نظر گرفتن آن اهداف و نگاهى به آنچه واقع شد، رنجنامه اى با اين مضمون مى توان سر داد: | با در نظر گرفتن آن اهداف و نگاهى به آنچه واقع شد، رنجنامه اى با اين مضمون مى توان سر داد: | ||
هدف غدير محكم كردن | هدف غدير محكم كردن دین بود، نه برگرداندن به [[جاهلیت]]؛ چنانكه سقيفه كرد! | ||
آموزش معارف دين بود، نه فرو بردن مردم در جهل؛ چنانكه | آموزش معارف دين بود، نه فرو بردن مردم در جهل؛ چنانكه [[سقیفه]] كرد! | ||
پاسخ به طالبين حقيقت از اديان ديگر بود كه سراغ اسلام مى آمدند، نه خوار كردن اسلام با بهت زدگى در مقابل آن؛ چنانكه سقيفه كرد! | پاسخ به طالبين حقيقت از اديان ديگر بود كه سراغ اسلام مى آمدند، نه خوار كردن اسلام با بهت زدگى در مقابل آن؛ چنانكه سقيفه كرد! | ||
بيان قرآن اين سرمايه اصلى اسلام بود نه طالبين معرفت آن را شكنجه و تبعيد كردن؛ چنانكه سقيفه كرد! | بيان [[قرآن]] اين سرمايه اصلى اسلام بود نه طالبين معرفت آن را شكنجه و تبعيد كردن؛ چنانكه سقيفه كرد! | ||
تعليم قضاوت هاى به حق و نشان دادن امن و عدالت در اجتماع بود؛ نه ترويج ظلم و بى عدالتى و جايز دانستن آن بر | تعليم قضاوت هاى به حق و نشان دادن امن و [[عدالت]] در اجتماع بود؛ نه ترويج ظلم و بى عدالتى و جايز دانستن آن بر [[خلیفه]] حتى نسبت دادن آن به خدا و رسول؛ چنانكه سقيفه كرد! | ||
از جمله اهداف مهم غدير مى توان اين موارد را بر شمرد: | از جمله اهداف مهم غدير مى توان اين موارد را بر شمرد: | ||
الف. تعيين سرنوشت مردم بعد از رسول خداصلى الله | الف. تعيين سرنوشت مردم بعد از [[پیامبر صلی الله علیه و آله|رسول خداصلى الله علیه و آله]] | ||
پيامبرصلى الله عليه وآله نور و | پيامبرصلى الله عليه وآله نور و [[هدایت]] است، و [[قرآن|قرآن مجید]] از ايشان تعبير به شمس و سراج منیر مى كند. آيا ممكن است مردم را در ابهام و شک و اضطراب و بلاتكليفى بگذارد و برود؟! | ||
ب. تعيين تكليف رسالت كه تا روز قيامت بايستى ادامه پيدا كند. | ب. تعيين تكليف [[رسالت]] كه تا روز قيامت بايستى ادامه پيدا كند. | ||
ج. تعيين تكليف با مسئله | ج. تعيين تكليف با مسئله [[ولایت]]، به معناى [[کمال دین|اکمال دین]] و اتمام نعمت. | ||
د.دستيابى به اسلام راستين. حضرت صديقه طاهره عليها السلام در خطبه | د.دستيابى به اسلام راستين. حضرت صديقه طاهره عليها السلام در [[خطبه|خطبه فدکیه]] مى فرمايند: اسلام را دگرگون كردند. به اين معنى كه اسلام راستين را از منبع اسلام كه صاحب ولايت بود نگرفتند. | ||
ه .اتحاد امت. حضرت زهراعليها السلام مى فرمايند: و طاعتنا نظاماً للملّة، و امامتنا اماناً للفرقة<ref>خطبه فدكيه.</ref>: خداوند اطاعت ما را قرار داد تا امت نظم پيدا كنند، و امامت ما را امان از تفرقه قرار داد. | ه .اتحاد امت. حضرت زهراعليها السلام مى فرمايند: و طاعتنا نظاماً للملّة، و امامتنا اماناً للفرقة<ref>خطبه فدكيه.</ref>: خداوند اطاعت ما را قرار داد تا امت نظم پيدا كنند، و [[امامت]] ما را امان از تفرقه قرار داد. | ||
همچنين حضرت زهراعليها السلام در كلام ديگرى مى فرمايند: | همچنين حضرت زهراعليها السلام در كلام ديگرى مى فرمايند: | ||
و اللَّه لو تركوا الحق على اهله و اتبعوا عترة نبيه عليهم السلام لما اختلف فى اللَّه اثنان، و لورثها سلف عن سلف و خلف بعد خلف، حتى يقوم قائمنا، التاسع من ولد الحسين.<ref>الانصاف فى النص على الأئمةعليهم السلام (با ترجمه رسولى محلاتى) : ص ۴۱۲.</ref> در اين حديث تصريح شده كه اگر حق به اهلش واگذار مى شد، هرگز اين تشتت و اختلاف در امت | و اللَّه لو تركوا الحق على اهله و اتبعوا عترة نبيه عليهم السلام لما اختلف فى اللَّه اثنان، و لورثها سلف عن سلف و خلف بعد خلف، حتى يقوم قائمنا، التاسع من ولد الحسين.<ref>الانصاف فى النص على الأئمةعليهم السلام (با ترجمه رسولى محلاتى) : ص ۴۱۲.</ref> در اين حديث تصريح شده كه اگر حق به اهلش واگذار مى شد، هرگز اين تشتت و اختلاف در [[امت اسلامی]] به وجود نمى آمد. | ||
== اهداف بلندمدت غدير<ref>ژرفاى غدير: ص ۵۲-۵۷ .</ref> == | == اهداف بلندمدت غدير<ref>ژرفاى غدير: ص ۵۲-۵۷ .</ref> == | ||
اسلام فقط دين ۲۳ ساله يا صد ساله نبود، بلكه طبق وعده پروردگار خاتم اديان بود و مى بايست تا آخرين روز دنيا و آغاز قيامت به عنوان تنها دين الهىِ مورد قبول خداوند بر گستره جهان بدرخشد. | [[اسلام]] فقط دين ۲۳ ساله يا صد ساله نبود، بلكه طبق وعده پروردگار خاتم اديان بود و مى بايست تا آخرين روز دنيا و آغاز قيامت به عنوان تنها دين الهىِ مورد قبول [[خداوند]] بر گستره جهان بدرخشد. | ||
لذا در غدير اهداف روشن و والايى براى آينده آن - كه تاكنون چهارده قرن از آن گذشته - | لذا در غدير اهداف روشن و والايى براى آينده آن - كه تاكنون چهارده قرن از آن گذشته - پيش بينى شد. آنچه در غدير به عنوان عصاره [[ختم نبوت]]، براى امت عظيم اسلام در طول زمان ها و به وسعت مكان ها، در نظر گرفته شد در جهات زير قابل ترسيم است: | ||
'''امامت''' | '''امامت''' | ||
محور غدير امامت بعد از پيامبرصلى الله عليه وآله است كه با ژرفنگرى و آينده بينى دقيق -كه در هيچ يک از اديان و ملل جهان نظير ندارد -پيش بينى شده است.اين پيش بينى ها در جهات زير قابل توجه است: | محور غدير [[امامت]] بعد از پيامبرصلى الله عليه وآله است كه با ژرفنگرى و آينده بينى دقيق -كه در هيچ يک از اديان و ملل جهان نظير ندارد -پيش بينى شده است.اين پيش بينى ها در جهات زير قابل توجه است: | ||
الف. انتخاب بهترين مولى | الف. انتخاب بهترين مولى | ||
يافتن فردى مناسب براى | يافتن فردى مناسب براى يک مقام تا وقتى در اختيار بشر باشد احتمال خطا در آن راه دارد. وقتى مسئله به عظمت [[جانشین|جانشینی]] پيامبرصلى الله عليه وآله باشد كوچكترين اشتباه بزرگترين ضررها را به دنبال خواهد داشت. در اين مرحله خدا بر مسلمانان [[منت]] گذاشت و اين انتخاب را خود بر عهده گرفت. بر همه واضح است كه انتخاب [[خداوند]] نه تنها احتمال اشتباه ندارد، بلكه قطعاً بهترين انتخابى خواهد بود كه فوق آن تصور نمى شود. | ||
ب. معرفى دوازده امام عليهم السلام تا آخر دنيا | ب. معرفى دوازده امام عليهم السلام تا آخر دنيا | ||
نكته بسيار مهم و قابل توجه در غدير، يكسره كردن مسئله جانشينى پيامبرصلى الله عليه وآله تا آخرين روز دنيا بود. در غدير فقط | نكته بسيار مهم و قابل توجه در غدير، يكسره كردن مسئله جانشينى پيامبرصلى الله عليه وآله تا آخرين روز دنيا بود. در غدير فقط [[امیرالمومنین علیه السلام|امیرالمؤمنین علیه السلام]] معرفى نشد، بلكه دوازده امام معصوم عليهم السلام به عنوان سلسله لا ينقطع [[امامت]] تعيين شدند. | ||
البته بايد هم چنين مى شد، زيرا آنچه درباره تعيين جانشين اول پيامبرصلى الله عليه وآله ضرورت داشت دقيقاً در مراحل بعد نيز تا آخر دنيا مورد توجه بود، و به همان دليل پيامبرصلى الله عليه وآله رشته جانشينى خود تا روز | البته بايد هم چنين مى شد، زيرا آنچه درباره تعيين جانشين اول پيامبرصلى الله عليه وآله ضرورت داشت دقيقاً در مراحل بعد نيز تا آخر دنيا مورد توجه بود، و به همان دليل پيامبرصلى الله عليه وآله رشته جانشينى خود تا روز [[قیامت]] را در غدير بيان كردند و دوازده امام عليهم السلام را يكجا به مردم معرفى نمودند، و بر حضور آنان به عنوان امام در همه اعصار تأكيد كردند و امامت هركس ديگرى را به هر دليلى و در هر مقامى و با هر نسبتى به صراحت نفى كردند. | ||
ج. تعيين امام معصوم | ج. تعيين امام معصوم | ||
بشر هميشه در جستجوى راهى است كه او را قطعاً به هدف برساند، و اين دست يافتنى نيست مگر در سايه مصونيت از خطاهاى عمدى و سهوى. بين تمام اديان و مذاهب جهان تنها مذهب | بشر هميشه در جستجوى راهى است كه او را قطعاً به هدف برساند، و اين دست يافتنى نيست مگر در سايه مصونيت از خطاهاى عمدى و سهوى. بين تمام اديان و مذاهب جهان تنها مذهب [[شیعه]] است كه مى تواند اين ادعا را با ضمانت الهى داشته باشد. | ||
يعنى امامان معصوم عليهم السلام رهبران و مقتدايان دينى ما هستند كه از طرف خداوند عصمتشان از هر خطايى تضمين شده است. در سايه | يعنى امامان معصوم عليهم السلام رهبران و مقتدايان دينى ما هستند كه از طرف خداوند عصمتشان از هر خطايى تضمين شده است. در سايه [[عصمت]]، شيعه مطمئن است راهى كه در پيش گرفته درست بوده و همان است كه خداوند از بندگانش طلب كرده است. اين پايه اى بود كه در غدير با عبارات مختلف از آن ياد شد. | ||
د. معدن علم | د. معدن علم | ||
تأكيدى كه در غدير براى مقام امامت بود اطمينان دادن به مردم درباره اتصال علم اهل | تأكيدى كه در غدير براى مقام [[امامت]] بود اطمينان دادن به مردم درباره اتصال علم [[اهل بیت علیهم السلام]] به علم الهى بود. پيداست نيازهاى علمى مردم گستره اى به وسعت زمان ها و مكان ها و موضوعات مختلف دارد، و با توجه به بى نهايت بودن علم جا دارد سؤالات علمى را هم نامتناهى تعبير كنيم. | ||
در برابر چنين نيازى جز درياى بيكران علم كه سرچشمه آن علم خداوند باشد و هم از سوى او به عنوان علم لدنّى به ايشان عطا شده باشد راه ديگرى نيست، چرا كه بشر عادى محدود و گنجايش علمش معين است. در غدير پاسخى بلند به اين نياز عظيم داده شد و خداوند با ضمانت خويش، پيامبر و دوازده امام عليهم السلام را معادن علم خود توصيف كرد و تأكيد نمود كه در هر باره اى نياز داشتيد از ايشان سؤال كنيد، و آنان هيچ نيازى به علم و عالم ندارند. | در برابر چنين نيازى جز درياى بيكران علم كه سرچشمه آن علم [[خداوند]] باشد و هم از سوى او به عنوان علم لدنّى به ايشان عطا شده باشد راه ديگرى نيست، چرا كه بشر عادى محدود و گنجايش علمش معين است. در غدير پاسخى بلند به اين نياز عظيم داده شد و خداوند با ضمانت خويش، پيامبر و دوازده امام عليهم السلام را معادن علم خود توصيف كرد و تأكيد نمود كه در هر باره اى نياز داشتيد از ايشان سؤال كنيد، و آنان هيچ نيازى به علم و عالم ندارند. | ||
ه . ولايت مطلقه الهيه | ه . ولايت مطلقه الهيه | ||
خط ۸۹: | خط ۸۷: | ||
دوم. با انتظار تحقق عينى اين اعتقاد و وقوع آن در زمان ظهور حضرت مهدى عليه السلام، مقايسه اى روشن بين عقيده خود و ديگران خواهد يافت و لذت آن را چند برابر خواهد چشيد. | دوم. با انتظار تحقق عينى اين اعتقاد و وقوع آن در زمان ظهور حضرت مهدى عليه السلام، مقايسه اى روشن بين عقيده خود و ديگران خواهد يافت و لذت آن را چند برابر خواهد چشيد. | ||
'''منابع و مراجع دينى''' | |||
مسلمان به عنوان دينى كه انتخاب كرده ملتزم به دستوراتى است كه از سوى صاحب شريعت به او مى رسد، و اين الزامِ اعتقادى او را وادار مى كند تا هر چه بيشتر در جستجوى فرامين الهى باشد. با در نظر گرفتن اينكه ممكن است فكرهاى بشرى و عقل هاى كوتاه در صدد انحراف و تحريف حقايق دينى باشند، آن نياز و اين خط در غدير به صورتى عميق پيش بينى شده است: | مسلمان به عنوان دينى كه انتخاب كرده ملتزم به دستوراتى است كه از سوى صاحب شريعت به او مى رسد، و اين الزامِ اعتقادى او را وادار مى كند تا هر چه بيشتر در جستجوى فرامين الهى باشد. با در نظر گرفتن اينكه ممكن است فكرهاى بشرى و عقل هاى كوتاه در صدد انحراف و تحريف حقايق دينى باشند، آن نياز و اين خط در غدير به صورتى عميق پيش بينى شده است: | ||
خط ۱۰۵: | خط ۱۰۳: | ||
دوم. ادامه آنچه در قرآن گفته نشده و يا به صورت مجمل بيان شده توسط آنان بايد ارائه شود تا مصونيت قطعى احكام الهى از هر تحريف و اشتباهى ضمانت شده باشد. لذا تعابيرى از قبيل «لن يفترقا» و يا «كل واحد منهما مُنبِئٌ عن صاحبه» در صدد پايه ريزى اعتقادى در غدير بوده است. | دوم. ادامه آنچه در قرآن گفته نشده و يا به صورت مجمل بيان شده توسط آنان بايد ارائه شود تا مصونيت قطعى احكام الهى از هر تحريف و اشتباهى ضمانت شده باشد. لذا تعابيرى از قبيل «لن يفترقا» و يا «كل واحد منهما مُنبِئٌ عن صاحبه» در صدد پايه ريزى اعتقادى در غدير بوده است. | ||
'''آينده مسلمين''' | |||
شكى نيست كه آينده نگرى يک دين و فرستنده آن، دليل بر ژرفنگرى آن خواهد بود، و دلخوش كردن مردم به آنچه انتظارش نمى رود نشانه سطحى نگرى است. | شكى نيست كه آينده نگرى يک دين و فرستنده آن، دليل بر ژرفنگرى آن خواهد بود، و دلخوش كردن مردم به آنچه انتظارش نمى رود نشانه سطحى نگرى است. |