۲۱٬۸۲۰
ویرایش
←انقراض دولت بنى اميه در دهه غدير[1]
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
بر اساس روايات، منظور از هزار ماه در سوره مباركه قدر دولت امويان مى باشد.<ref>سنن ترمذى: ج ۵ ص ۲۳۱.</ref> مسعودى در «مروج الذهب» تحقيق گسترده اى كرده و نتيجه گرفته كه كل دولت غاصبانه بنى اميه ۸۳ سال و چهار ماه تمام مى باشد، و آن دقيقاً معادل هزار ماه است.<ref> مروج الذهب: ج ۳ ص ۲۴۵. </ref> | بر اساس روايات، منظور از هزار ماه در سوره مباركه قدر دولت امويان مى باشد.<ref>سنن ترمذى: ج ۵ ص ۲۳۱.</ref> مسعودى در «مروج الذهب» تحقيق گسترده اى كرده و نتيجه گرفته كه كل دولت غاصبانه بنى اميه ۸۳ سال و چهار ماه تمام مى باشد، و آن دقيقاً معادل هزار ماه است.<ref> مروج الذهب: ج ۳ ص ۲۴۵. </ref> | ||
اگر چه دولت [[بنی عباس]] كمتر از آنها ستم نكردند، ولى انقراض دولت بنى اميه فرصتى پيش آورد كه [[امام صادق علیه السلام|امام جعفر صادق علیه السلام]] معارف حقه را در سطح گسترده اى مطرح نموده، بيش از ۵۰۰۰ نفر شاگرد برجسته تربيت | اگر چه دولت [[بنی عباس]] كمتر از آنها ستم نكردند، ولى انقراض دولت بنى اميه فرصتى پيش آورد كه [[امام صادق علیه السلام|امام جعفر صادق علیه السلام]] معارف حقه را در سطح گسترده اى مطرح نموده، بيش از ۵۰۰۰ نفر شاگرد برجسته تربيت نمايند. | ||
== اولين ياوران صحيفه ملعونه و سقيفه<ref><big>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۲۷۸.</big></ref>== | == اولين ياوران صحيفه ملعونه و سقيفه<ref><big>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۲۷۸.</big></ref>== | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
== بنى اميه در قرآن<ref>غدير در قرآن: ج ۲ ص ۳۰.</ref> == | == بنى اميه در قرآن<ref>غدير در قرآن: ج ۲ ص ۳۰.</ref> == | ||
[[پیامبر صلی الله علیه و آله]] در مورد دوست و دشمن اهل بيت عليهم السلام در قرآن در [[خطبه غدیر]] مى | [[پیامبر صلی الله علیه و آله]] در مورد دوست و دشمن اهل بيت عليهم السلام در قرآن در [[خطبه غدیر]] مى فرمايند: | ||
مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ: اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و [[لعن]] قرار داده، و دوست ما هر كسى است كه [[خداوند]] او را مدح نموده و دوست بدارد.<ref> اسرار غدير: ص ۱۵۳ بخش ۷.</ref> | مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ: اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و [[لعن]] قرار داده، و دوست ما هر كسى است كه [[خداوند]] او را مدح نموده و دوست بدارد.<ref> اسرار غدير: ص ۱۵۳ بخش ۷.</ref> | ||
يكى از مواردى كه پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله به آنها اشاره | يكى از مواردى كه پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله به آنها اشاره دارند آيه لعنتِ [[شجره ملعونه]] در [[قرآن]] است: | ||
«وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِى أَرَيْناكَ إِلاّ فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِى الْقُرْآنِ»<ref>اسراء / ۶۰ .</ref>: «قرار نداديم رؤيايى كه نشانت داديم مگر براى امتحان مردم و به عنوان ياد شجره ملعونه در قرآن» . | «وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِى أَرَيْناكَ إِلاّ فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِى الْقُرْآنِ»<ref>اسراء / ۶۰ .</ref>: «قرار نداديم رؤيايى كه نشانت داديم مگر براى امتحان مردم و به عنوان ياد شجره ملعونه در قرآن» . | ||
بنى اميه كه شاخه هاى شجره ملعونه تيم و عدى از سقيفه بودند، در خواب به پيامبر صلى الله عليه و آله نشان داده شدند. آن حضرت در تفسير اين آيه | بنى اميه كه شاخه هاى شجره ملعونه تيم و عدى از سقيفه بودند، در خواب به پيامبر صلى الله عليه و آله نشان داده شدند. آن حضرت در تفسير اين آيه فرمودند: من دوازده نفر از امامان ضلالت را در خواب ديدم كه از منبرم بالا و پايين مى روند، و امّتم را به صورت عقبگرد به گذشته خود باز مى گردانند. دو نفر از آنان (ابوبكر و عمر) از دو قبيله مختلف [[قریش]] تيم و عدى و سه نفر (عثمان و معاویه و يزيد) از بنی امیه و هفت نفر (عبدالملک، وليد، هشام، يزيد، سليمان، عمر بن عبدالعزيز و مروان) از اولاد حكم بن ابی العاص هستند. | ||
== غصب خلافت و خمس<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۵۴ . ژرفاى غدير: ص ۱۳۷.</ref>== | == غصب خلافت و خمس<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۵۴ . ژرفاى غدير: ص ۱۳۷.</ref>== | ||