آيه ۶۲ یونس و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

اين آيه از چهار بُعد قابل بررسى است:

مَعاشِرَ النّاسِ، انَا صِراطُ اللَّه الْمُسْتَقيمُ الَّذى امَرَكُمْ بِاتِّباعِهِ، ثُمَّ عَلِىٌّ مِنْ بَعْدى ثُمَّ وُلْدى مِنْ صُلْبِهِ ائِمَّةُ الْهُدى ... . اولئِكَ اوْلِياءُ اللَّه الَّذينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ:

ضمير«هُم»در اين سه جمله قطعاً به امامان باز مى ‏گردد، و از نظر ادبى اسم اشاره«اولئک»به همان مرجع ضمير«هُم»باز خواهد گشت. در نتيجه تفسير آيه در اين جمله خطبه غدير چنين است كه «امامان اولياى خدا هستند كه ترسى بر آنان نيست و محزون نمى‏ شوند». اين بدان معناست كه عالى‏ ترين فرد اولياى خدا امامان هستند، و به دنبال آنان پيروانشان نيز چنين مقامى را دارا بوده و ترسى بر آنان نيست.