۲۳٬۰۳۵
ویرایش
تاریخچه جشن غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== تاريخچه عيد غدير.<ref>غدير در گذر زمان ( مهدى پور): ص ۱۹ - ۲۷ . هزار و يك نكته درباره غدير و فضائل اميرالمؤمنين على عليه السلام: ص ۵۶،۵۵،۴۹،۴۸.</ref>== | == تاريخچه عيد غدير.<ref>غدير در گذر زمان ( مهدى پور): ص ۱۹ - ۲۷ . هزار و يك نكته درباره غدير و فضائل اميرالمؤمنين على عليه السلام: ص ۵۶،۵۵،۴۹،۴۸.</ref>== | ||
=== '''<small>مراسم جشن و سرور در ايام موفور السرور عيد غدير پيشینه اى بس ديرينه دارد. در اين جا گزارشى فهرست وار از جشن هاى غدير ارائه مى كنيم:</small>''' الف. عيد غدير در تاريخ === | === '''<small>مراسم جشن و سرور در ايام موفور السرور عيد غدير پيشینه اى بس ديرينه دارد. در اين جا گزارشى فهرست وار از جشن هاى غدير ارائه مى كنيم:</small>''' === | ||
۱. همه پيامبران عليهم السلام به اوصياى خود توصيه مى كردند كه روز غدير خم را جشن بگيرند. <ref>الكافى: ج ۴ ص ۱۴۹ | === الف. عيد غدير در تاريخ === | ||
۱. همه پيامبران عليهم السلام به اوصياى خود توصيه مى كردند كه روز غدير خم را جشن بگيرند. <ref>الكافى: ج ۴ ص ۱۴۹.</ref> | |||
۲. پيامبر صلى الله عليه وآله پس از نصب اميرالمؤمنين عليه السلام به خلافت، سه روز تمام در غدير جشن گرفتند، و به حاضران - كه تعدادشان بالغ بر ۱۲۰۰۰۰ نفر بود - فرمودند: «هَنِّئُونى! هَنِّئُونى! إنَّ اللهَ تَعَالَى خَصَّنِى بِالنُّبُوَّةِ وَ خَصَّ أهْلَ بَيْتى بِالإمَامَةِ»<ref>الغدير: ج ۱ ص ۵۱۳ .</ref>: به من تبريك بگوييد، به من تهنيت بگوييد، خداوند مرا به نبوت و خاندانم را به امامت اختصاص داد. | |||
۳. پيامبر صلى الله عليه وآله به حسّان بن ثابت امر فرمود كه با سرودن قطعه شعرى هنگامه غدير را در جهان ادبيات جاودانه سازد.<ref>خصائص الائمة ص ۴۲.</ref> | |||
۴. پيامبر صلى الله عليه وآله به اميرالمؤمنين عليه السلام امر فرمود كه روز عيد غدير را همه ساله جشن بگيرد.<ref>الکافی ج۴ ، ص ۱۴۹.</ref> | |||
۵. خاندان عصمت و طهارت و شيعيان به تبع آنان، همه ساله عيد غدير را جشن مى گرفتند.<ref>التنبيه و الاشراف: ص ۲۲۱.</ref> | |||
۶. امام رضا عليه السلام در سال ۲۰۳ ق عيد غدير را در خراسان جشن گرفتند، فيّاض طوسى كه در آن مراسم حضور داشت، مشاهدات خود را به سال ۲۵۹ ق گزارش داده است. <ref>الغدير: ج ۱ ص ۵۳۶ .</ref> | |||
۷. معزّ الدوله - پادشاه مقتدر آل بويه در سال ۳۵۲ ق روز غدير را رسماً جشن گرفت. <ref>الخِطَط المقريزيّه: ج ۲ ص ۱۱۶.</ref> | |||
۸ . اهالى مصر و مراكش در سال ۳۶۲ ق به مدت ده روز «دهه غدير» را جشن گرفتند. <ref>الخطط المقريزيّه: ج ۲ ص ۱۱۷.</ref> | |||
۹. مقريزى ( م ۸۴۵ ق)گزارش جامع و دقيقى از مراسم جشن و سرور« دهه غدير »در دولت فاطميان از صله ها و تبرّعات آنان در سال ۵۱۶ ق در طول اين دهه ارائه داده است. <ref> الخطط المقريزيّه: ج ۲ ص ۱۱۹.</ref> | |||
۱۰. از سال ۹۰۷ ق، همه ساله در سر تا سر ايران اسلامی ،عيد سعيد غدير در سطح گسترده ای ،طىّ مراسم با شكوهى جشن گرفته مى شود. <ref>دائرة المعارف تشيع : ج ۱۱ ص ۵۲۷ .</ref> | |||
در | حتى مراجع عصر حاضر نيز طى بيانات خود سفارش كرده اند كه عيد غدير در يك دهه برگزار شود. به پيروى از اين پيشينه و سفارش های سالانه همايش هاى بزرگ به مناسبت غدير برگزار مى شود. | ||
در اين همايش ها با ارائه مقالات و تشكيل ميزگردها و... ، خطوط كلى مجالس دهه غدير تعيين مى گردد. حتى به منظور تربيت مبلّغان، كلاس هاى تخصصى غدير دائر مى شود. | |||
نخستين | === ب. نخستين دهه غدير === | ||
تقى الدين ،احمد بن على مقريزى ( م ۸۴۵ ق) در كتاب كم نظير « الخِطَط المقريزية»گزارش جامعى از مراسم دهه غدير در دولت فاطميان در قاهره ارائه داده است.مجموع اين گزارش ها را مرحوم محمد هادى امينى ( فرزند مرحوم علامه امينى) در كتاب ارزشمندى گرد آورده، و ۱۲ نمونه از اشعار شعراى فاطمى در قرن چهارم تا ششم هجرى را نقل كرده است. هم چنين سه نمونه از خطبه هاى فاطميان در روز عيد غدير، در مصر، يمن و شامات را ثبت كرده است.<ref>عيد الغدير فى عهد الفاطميين، چاپ تهران ۱۴۱۷ ق.</ref> | |||
در اين جا فرازهايى از كتاب گرانسنگ« الخطط المقريزية» را مى آوريم: | |||
در يكى از سفرها در خدمت | نخستين جشن رسمى غدير به سال ۳۵۲ ق، در ايام معزّالدوله بُوَيهى (ت ۳۰۳ - م ۳۵۶ ق)در عراق پايه گذارى شد. اساس اين جشن روايت احمد بن حنبل است كه در مسند كبير خود از براء بن عازب روايت كرده كه گفت:در يكى از سفرها در خدمت رسول خدا صلى الله عليه وآله بوديم كه در غدير خم فرود آمديم، فرمان اجتماع براى نماز اعلام شد. زير دو درخت براى رسول خدا صلى الله عليه وآله جارو زده شد و نماز ظهر را خوانديم. پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله دست على عليه السلام را گرفت و فرمود: آيا مى دانيد كه من براى مؤمنان از خودشان صاحب اختيارتر( اولى به نفس)هستم؟ همه گفتند: آرى. فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ ». عمر بن خطاب او را ملاقات كرد و گفت: گوارايت باد اى پسر ابوطالب! مولاى من و هر مؤمن و مؤمنه گشتى.<ref>الخطط المقريزيه: ج ۲ ص ۱۱۶.</ref>آن گاه مقريزى شرح مختصرى در مورد سرزمين غدير خم مى نويسد: | ||
غدير خم در سه ميلى جحفه در سمت چپ راه مى باشد. چشمه اى در آن بركه مى ريزد و درختان فراوانى در اطراف آن وجود دارد، و از سنت آن ها (شيعيان) در این عید که همواره روز ۱۸ ذي حجة برگزار مى شود: احياء شب عيد با عبادت مى باشد، نزديك زوال نيز دو ركعت نماز مى خوانند، جامه هاى نو مى پوشند، برده ها خريده و آزاد مى كنند، قربانى مى كشند و كارهاى خير فراوان انجام مى دهند.<ref>الخطط المقريزيه: ج ۲ ص ۱۱۷.</ref>سپس مى افزايد: هنگامى كه شيعيان در عراق اين عيد را جشن گرفتند، عوام سنى ها خواستند خود را به آن ها تشبيه كنند و زهرچشمى بگيرند. پس در سال ۳۸۹ ق هشت روز پس از غدير، جشن مفصلى گرفته و اظهار شادمانى كرده و كارهاى لهو انجام دادند و گفتند: امروز روز ورود پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله با ابوبكر صديق در غار مى باشد. در آن روز خود را آرايش كرده و چادرها نصب كردند و آتش افروزى كردند و كارهايى انجام دادند كه در تاريخ بغداد ياد شده است. | |||