پرش به محتوا

تاریخچه جشن غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
نخستين جشن رسمى غدير به سال ۳۵۲ ق، در ايام معزّالدوله بُوَيهى (ت ۳۰۳ - م ۳۵۶ ق)در عراق پايه‏ گذارى شد. اساس اين جشن روايت احمد بن حنبل است كه در مسند كبير خود از براء بن عازب روايت كرده كه گفت:در يكى از سفرها در خدمت رسول ‏خدا صلى الله عليه وآله بوديم كه در غدير خم فرود آمديم، فرمان اجتماع براى نماز اعلام شد. زير دو درخت براى رسول‏ خدا صلى الله عليه وآله جارو زده شد و نماز ظهر را خوانديم. پيامبر اكرم ‏صلى الله عليه وآله دست على‏ عليه السلام را گرفت و فرمود: آيا مى‏ دانيد كه من براى مؤمنان از خودشان صاحب اختيارتر( اولى به نفس)هستم؟ همه گفتند: آرى. فرمود:  «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ ». عمر بن خطاب او را ملاقات كرد و گفت: گوارايت باد اى پسر ابوطالب! مولاى من و هر مؤمن و مؤمنه گشتى.<ref>الخطط المقريزيه: ج ۲ ص ۱۱۶.</ref>آن گاه مقريزى شرح مختصرى در مورد سرزمين غدير خم مى‏ نويسد:
نخستين جشن رسمى غدير به سال ۳۵۲ ق، در ايام معزّالدوله بُوَيهى (ت ۳۰۳ - م ۳۵۶ ق)در عراق پايه‏ گذارى شد. اساس اين جشن روايت احمد بن حنبل است كه در مسند كبير خود از براء بن عازب روايت كرده كه گفت:در يكى از سفرها در خدمت رسول ‏خدا صلى الله عليه وآله بوديم كه در غدير خم فرود آمديم، فرمان اجتماع براى نماز اعلام شد. زير دو درخت براى رسول‏ خدا صلى الله عليه وآله جارو زده شد و نماز ظهر را خوانديم. پيامبر اكرم ‏صلى الله عليه وآله دست على‏ عليه السلام را گرفت و فرمود: آيا مى‏ دانيد كه من براى مؤمنان از خودشان صاحب اختيارتر( اولى به نفس)هستم؟ همه گفتند: آرى. فرمود:  «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ ». عمر بن خطاب او را ملاقات كرد و گفت: گوارايت باد اى پسر ابوطالب! مولاى من و هر مؤمن و مؤمنه گشتى.<ref>الخطط المقريزيه: ج ۲ ص ۱۱۶.</ref>آن گاه مقريزى شرح مختصرى در مورد سرزمين غدير خم مى‏ نويسد:


غدير خم در سه ميلى جحفه در سمت چپ راه مى ‏باشد. چشمه ‏اى در آن بركه مى‏ ريزد و درختان فراوانى در اطراف آن وجود دارد، و از سنت آن ها (شيعيان) در این عید که همواره  روز  ۱۸ ذي حجة برگزار مى‏ شود: احياء شب عيد با عبادت مى‏ باشد، نزديك زوال نيز دو ركعت نماز مى‏ خوانند، جامه ‏هاى نو مى‏ پوشند، برده ‏ها خريده و آزاد مى‏ كنند، قربانى مى‏ كشند و كارهاى خير فراوان انجام مى‏ دهند.<ref>الخطط المقريزيه: ج ۲ ص ۱۱۷.</ref>سپس مى ‏افزايد: هنگامى كه شيعيان در عراق اين عيد را جشن گرفتند، عوام سنى ‏ها خواستند خود را به آن ها تشبيه كنند و زهرچشمى بگيرند. پس در سال  ۳۸۹ ق هشت روز پس از غدير، جشن مفصلى گرفته و اظهار شادمانى كرده و كارهاى لهو انجام دادند و گفتند: امروز روز ورود پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله با ابوبكر صديق در غار مى‏ باشد. در آن روز خود را آرايش كرده و چادرها نصب كردند و آتش افروزى كردند و كارهايى انجام دادند كه در تاريخ بغداد ياد شده است.
غدير خم در سه ميلى جحفه در سمت چپ راه مى ‏باشد. چشمه ‏اى در آن بركه مى‏ ريزد و درختان فراوانى در اطراف آن وجود دارد، و از سنت آن ها (شيعيان) در این عید که همواره  روز  ۱۸ ذي حجة برگزار مى‏ شود: احياء شب عيد با عبادت مى‏ باشد، نزديك زوال نيز دو ركعت نماز مى‏ خوانند، جامه ‏هاى نو مى‏ پوشند، برده ‏ها خريده و آزاد مى‏ كنند، قربانى مى‏ كشند و كارهاى خير فراوان انجام مى‏ دهند.


سپس مى ‏افزايد: هنگامى كه شيعيان در عراق اين عيد را جشن گرفتند، عوام سنى ‏ها خواستند خود را به آن ها تشبيه كنند و زهرچشمى بگيرند. پس در سال  ۳۸۹ ق هشت روز پس از غدير، جشن مفصلى گرفته و اظهار شادمانى كرده و كارهاى لهو انجام دادند و گفتند: امروز روز ورود پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله با ابوبكر صديق در غار مى‏ باشد. در آن روز خود را آرايش كرده و چادرها نصب كردند و آتش افروزى كردند و كارهايى انجام دادند كه در تاريخ بغداد ياد شده است.<ref>الخطط المقريزيه: ج ۲ ص ۱۱۷.</ref>


جالب توجه است كه اولاً: هجرت در شب اول ربيع الاول آغاز شده و دخول پيامبرصلى الله عليه وآله به غار بدون ترديد در اول ربيع بوده است، نه ۲۶ ذيحجة الحرام! ثانياً: بر اساس تحقيق، ابوبكر در غار نبود، بلكه شخص ديگرى به نام: عبداللَّه بن اُرَيقِط به عنوان راهنما در غار بود.<ref>صاحب الغار ابوبكر ام رجل آخر(نجاح الطائى) : ص ۶۲ .</ref>


جالب توجه است كه: اولاً: هجرت در شب اول ربيع الاول آغاز شده و دخول پيامبرصلى الله عليه وآله به غار بدون ترديد در اول ربيع بوده است، نه 26 ذيحجة الحرام! ثانياً: بر اساس تحقيق، ابوبكر در غار نبود، بلكه شخص ديگرى به نام: عبداللَّه بن اريقط به عنوان راهنما در غار بود.××× 3 صاحب الغار ابوبكر ام رجل آخر )نجاح الطائى( : ص 62 . ×××
=== ج. نخستين جشن رسمى غدير در مصر ===
مقريزى در ادامه مى‏ گويد: در روز  ۱۸ ذيحجة الحرام ۳۶۲ ق، براى نخستين بار جشن مفصلى در مصر و مغرب ( مراكش) برگزار شد، و جمعيت انبوهى براى دعا و عبادت گرد آمدند. آن روز روز عيد بود، زيرا در آن روز پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله على‏ عليه السلام را به عنوان خليفه برگزيده و پيمان خلافت بسته بود.


در آن روز اجتماع با شكوهى در مسجد جامع قاهره برگزار شد. قاريان، قرآن تلاوت كردند، شعرا شعر انشاء كردند، فقها گرد آمدند و مراسم تا ظهر ادامه يافت. آن گاه به قصر رفتند و از دست خليفه جايزه دريافت كردند.


ج. نخستين جشن رسمى غدير در مصر
سپس مقريزى مى ‏نويسد: در دهه ميانى ذيحجة، همه امرا و درجه‏ داران خود را مهياى حضور در مراسم عيد غدير مى‏ كنند. روز هجدهم ذيحجة، خليفه بدون سايبان و بدون تشخّص براى حضور در مراسم قرائت خطبه حاضر مى‏ شود. در آن روز، طبق روال وزير داخل قصر مى‏ شود. خليفه حركت مى ‏كند تا براى جلوس روى تخت مهيا شود، و وزير با خدم و حشم خليفه را همراهى مى‏ كند،تخت خليفه را در مقابل درب كاخ مى‏ گذارند.<ref>الخطط المقريزيه: ج ۲ ص ۱۱۷.</ref>


مقريزى در ادامه مى‏گويد: در روز 18 ذيحجة الحرام 362 ق، براى نخستين بار جشن مفصلى در مصر و مغرب )مراكش( برگزار شد، و جمعيت انبوهى براى دعا و عبادت گرد آمدند. آن روز روز عيد بود، زيرا در آن روز پيامبر اكرم‏صلى الله عليه وآله على‏عليه السلام را به عنوان خليفه برگزيده و پيمان خلافت بسته بود.
بيش از ۵۰۰۰ نفر نظامى سواره و در حدود ۱۰۰۰ نفر تيرانداز پياده و در حدود ۷۰۰۰ نفر پرچم به دست، از اصناف مختلف و در صف‏ هاى منظم در اطراف خليفه حركت مى‏ كنند تا به مقام رأس الحسين‏ عليه السلام مشرف مى‏ شوند. خليفه در جايگاه قرار مى‏ گيرد، و خطيب به منبر رفته و متن خطبه پيامبر اكرم ‏صلى الله عليه وآله را -  كه در روز غدير ايراد فرموده بود -  قرائت مى‏ كند. پس از القاى خطبه، قاضى ‏القضاة آمده و دو ركعت نماز عيد را با مردم مى‏ خواند.در نزد آن ها عيد غدير بيش از عيد قربان اهميت دارد، و در آن بيش از عيد قربان قربانى ذبح مى شود. سپس قاضى بر عرشه منبر قرار مى‏ گيرد و اشعار نغز و پرمغزى پيرامون غدير خم مى ‏خواند.در سال  ۵۱۶ ق در مراسم جشن غدير، هزاران تن از اشراف و اعيان و فقرا و مساكين گرد آمده و جايزه دريافت كردند. همگان؛ از عالى و دانى، ثروتمند و مستمند منتظر جايزه غدير هستند. كسانى كه دختر دم بخت دارند يا قصد داماد كردن پسر دارند، منتظر مى‏ شوند كه دهه غدير فرا رسد و از جايزه خليفه به اهداف خود برسند. شعرا شعر مى‏ خوانند و صله مخصوص دريافت مى‏ كنند: ۷۹۰دينار به درجه ‏داران تقديم مى‏ شود،  ۱۴۴ قطعه لباس فاخر تقسيم مى‏ شود،  ۲۵۸ دينار از سوى وزير جايزه داده مى ‏شود.


موقع اذان بانگ تكبير همه جا طنين‏ انداز مى ‏شود و نماز ظهر به امامت قاضى‏ القضاة ادا مى‏ گردد. خليفه به قصر مى‏ رود تا نزديكان و خاندانش را ديدار نمايد، و پسرش به جاى او با مردم ديدار مى‏ كند و جايزه مى دهد.


در آن روز اجتماع با شكوهى در مسجد جامع قاهره برگزار شد. قاريان قرآن تلاوت كردند، شعرا شعر انشاء كردند، فقها گرد آمدند و مراسم تا ظهر ادامه يافت. آنگاه به قصر رفتند و از دست خليفه جايزه دريافت كردند.××× 4 الخطط المقريزيه: ج 2 ص 117. ×××
مسئول بيت‏ المال با صندوقى كه در آن ۵۰۰۰ دينار است مى ‏آيد و آن را تقسيم مى ‏كند. مسئول خزانه لباس مى ‏آيد و لباس هاى فاخر بين مردم تقسيم مى‏ كند. وزير دستور مى‏دهد كتاب‏ هايى براى مطالعه به نزد خليفه ببرند. به هر كدام از برادران و خويشاوندان خليفه ۱۰۰۰ دينار مى ‏دهند. آنچه باقى بماند به نماينده دولت مى‏ دهند تا در ميان مهمانان و درجه ‏داران و مستخدمان تقسيم كند.<ref>الخطط المقريزيه: ج ۲ ص ۱۱۸-۱۲۱.</ref>اين بود اشاره‏اى كوتاه به آمار و ارقام مربوط به دهه غدير در ايام دولت فاطميان، كه نزديك به يك هزار سال پيش در دهه غدير توسط فاطميون نثار مى‏ شد.


سپس مقريزى مى‏نويسد: در دهه ميانى ذيحجة، همه امرا و درجه‏داران خود را مهياى حضور در مراسم عيد غدير مى‏كنند. روز هجدهم ذيحجة، خليفه بدون سايبان و بدون تشخّص براى حضور در مراسم قرائت خطبه حاضر مى‏شود. در آن روز، طبق روال وزير داخل قصر مى‏شود. خليفه حركت مى‏كند تا براى جلوس روى تخت مهيا شود، و وزير با خدم و حشم خليفه را همراهى مى‏كند. تخت خليفه را در مقابل درب كاخ مى‏گذارند.
=== د. چرا دهه غدير؟ ===
 
روز غدير به نصّ قرآن كريم روز «اكمال دين» و «اتمام نعمت» است.<ref>مائده/3.</ref> از سوى ديگر، از ديدگاه قرآن كريم عدد ۱۰ عدد اكمال و اتمام مى ‏باشد:1. خداوند با حضرت موسى ‏عليه السلام براى يك ماه وعده گذاشت، سپس آن را با ده روز ديگر به اتمام« رساند: «و واعدنا موسى ثلاثين ليلة و اتممناها بعشر»××× 3 اعراف /  142. ×××: ما سى شب با موسى وعده گذاشتيم سپس آن را با ده شب ديگر به اتمام رسانديم.
 
بيش از 5000 نفر نظامى سواره و در حدود 1000 نفر تيرانداز پياده و در حدود 7000 نفر پرچم به دست، از اصناف مختلف و در صف‏هاى منظم در اطراف خليفه حركت مى‏كنند تا به مقام رأس الحسين‏عليه السلام مشرف مى‏شوند. خليفه در جايگاه قرار مى‏گيرد، و خطيب به منبر رفته و متن خطبه پيامبر اكرم‏صلى الله عليه وآله را -  كه در روز غدير ايراد فرموده بود -  قرائت مى‏كند. پس از القاى خطبه، قاضى‏القضاة آمده و دو ركعت نماز عيد را با مردم مى‏خواند.
 
 
در نزد آنها عيد غدير بيش از عيد قربان اهميت دارد، و در آن بيش از عيد قربان قربانى ذبح مى شود. سپس قاضى بر عرشه منبر قرار مى‏گيرد و اشعار نغز و پرمغزى پيرامون غدير خم مى‏خواند.
 
 
در سال 516 ق در مراسم جشن غدير، هزاران تن از اشراف و اعيان و فقرا و مساكين گرد آمده و جايزه دريافت كردند. همگان؛ از عالى و دانى، ثروتمند و مستمند منتظر جايزه غدير هستند. كسانى كه دختر دم بخت دارند يا قصد داماد كردن پسر دارند، منتظر مى‏شوند كه دهه غدير فرا رسد و از جايزه خليفه به اهداف خود برسند. شعرا شعر مى‏خوانند و صله مخصوص دريافت مى‏كنند: 790 دينار به درجه‏داران تقديم مى‏شود، 144 قطعه لباس فاخر تقسيم مى‏شود، 258 دينار از سوى وزير جايزه داده مى‏شود.
 
 
موقع اذان بانگ تكبير همه جا طنين‏انداز مى‏شود و نماز ظهر به امامت قاضى‏القضاة ادا مى‏گردد. خليفه به قصر مى‏رود تا نزديكان و خاندانش را ديدار نمايد، و پسرش به جاى او با مردم ديدار مى‏كند و جايزه مى‏دهد.
 
مسئول بيت‏المال با صندوقى كه در آن 5000 دينار است مى‏آيد و آن را تقسيم مى‏كند. مسئول خزانه لباس مى‏آيد و لباس‏هاى فاخر بين مردم تقسيم مى‏كند. وزير دستور مى‏دهد كتاب‏هايى براى مطالعه به نزد خليفه ببرند. به هر كدام از برادران و خويشاوندان خليفه 1000 دينار مى‏دهند. آنچه باقى بماند به نماينده دولت مى‏دهند تا در ميان مهمانان و درجه‏داران و مستخدمان تقسيم كند.××× 1 الخطط المقريزيه: ج 2 ص 121  - 117. ×××
 
 
اين بود اشاره‏اى كوتاه به آمار و ارقام مربوط به دهه غدير در ايام دولت فاطميان، كه نزديك به يك هزار سال پيش در دهه غدير توسط فاطميون نثار مى‏شد.
 
 
د. چرا دهه غدير؟
 
روز غدير به نصّ قرآن كريم روز »اكمال دين« و »اتمام نعمت« است.××× 2 مائده /  3. ××× از سوى ديگر، از ديدگاه قرآن كريم عدد 10 عدد اكمال و اتمام مى‏باشد:
 
 
1. خداوند با حضرت موسى‏عليه السلام براى يك ماه وعده گذاشت، سپس آن را با ده روز ديگر به »اتمام« رساند: »و واعدنا موسى ثلاثين ليلة و اتممناها بعشر«××× 3 اعراف /  142. ×××: ما سى شب با موسى وعده گذاشتيم سپس آن را با ده شب ديگر به اتمام رسانديم.