۲۱٬۹۷۳
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «تدابير امنيتى در غدير ضد منافقين××× 1 سخنرانى استثنائى غدير: ص 34 - 29. ××× هر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
تدابير امنيتى در غدير ضد | == تدابير امنيتى در غدير ضد منافقين<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۹ - ۳۴.</ref> == | ||
هر اندازه مراسمى گسترده تر و داراى اهداف مهم و الايى باشد نياز به تدابير امنيتى بيشترى دارد. اين نياز آنگاه بيشتر احساس مى گردد كه شركت كنندگان در مراسم از قشرهاى مختلف مردم با درجاتى متفاوت از نظر ايمان و فرهنگ و مليت باشند. | |||
اوج اين نياز زمانى است كه مجرى برنامه يقين داشته باشد عده اى توطئه گر در ميان شركت كنندگان حضور دارند؛ و اكثر آنان افرادى بى پروا و بىحيا با دلهايى پر از كينه، هيچ فرصتى را براى بر هم زدن مراسم از دست نخواهند داد. | |||
در مراسم غدير گروهى از سردمداران نفاق با اطمينان از نزديكى رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله در فكر نقشه هايى براى روزهاى پس از وفات آن حضرت بودند. | |||
اين گروه با توطئه ها و دسيسه هاى گوناگون، عده اى از مردم ضعيف الايمان را با خود همراه مى كردند. اينان از هيچ اقدامى بر ضد برنامه هاى پيامبر صلى الله عليه و آله كوتاهى نمى كردند، و از كارشكنى گرفته تا طرح نقشه هاى پيچيده در مقابله با برنامه هاى غدير همفكرى مى كردند و بدون اتلاف وقت وارد عمل مى شدند. | |||
نمونه بارز آن نقشه قتل پيامبر صلى الله عليه و آله بود كه براى راه بازگشت از غدير تا مدينه در كوه «هَرشى» طراحى كردند، اما با اطلاع و اقدام به موقع پيامبر صلى الله عليه و آله خنثى شد. | |||
پس از آن هم نقشه قتل على عليه السلام را طراحى كردند كه با اقدام سريع پيامبر صلى الله عليه و آله در سايه خبر خداوند خنثى شد. | |||
از جهتى ديگر تمام نگرانى پيامبر صلى الله عليه و آله از همين گروه بود و در متن خطابه نيز به حضور آنان و توطئه هايشان تصريح كرد، و به خاطر همانان بود كه از خداوند تقاضاى حفظ نمود. | |||
در مورد تدابير امنيتى در غدير مى توان به نكاتى اشاره كرد: | |||
=== نظارت مستقيم خداوند در غدير === | |||
با قاطعيت بايد گفت - چنان كه خود پيامبر صلى الله عليه و آله فرموده است - : | |||
اگر ضمانت حفظ از طرف خداوند و نزول آيه: «وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النّاسِ» نبود، هرگز امكان برگزارى چنان مراسم مفصلى كه هر سوى آن نياز به كنترلى داشت و در جاى جاى آن توطئهگرانى حضور داشتند، امكان پذير نبود. | |||
نزول بيش از چهل آيه از قرآن درباره اقدامات پيامبر صلى الله عليه و آله در غدير، دليل بر عنايت خاص خداوند به اين برنامه اسلام است. | |||
در | از سوى ديگر نزول بيش از هشتاد آيه در افشاگرى عليه اقدامات منافقين در ايام غدير، از يک سو حاكى از ضمانتِ حفظ و حراست خداوند نسبت به پيامبر صلى الله عليه و آله و اجراى مراسم غدير است؛ و از سوى ديگر نشانگر تلاش بىوقفه دشمنان ولايت اهل بيت عليهم السلام در ايام آخر عمر پيامبر صلى الله عليه و آله است. | ||
براى مقابله با چنين مسئله پيچيده اى كه عدهاى به نام مسلمان در بين اجتماع مسلمين مشغول توطئه باشند و در ظاهر نتوان با آنان مقابله جدى كرد، پيامبر صلى الله عليه و آله شيوه هاى مختلفى را به كار گرفت. همه روش ها متمركز بر اين اصل امنيتى بود كه به اصل برنامه غدير لطمه نخورد و كمترين آشوبى بر پا نشود. | |||
بنا بر اين، سياست پيامبر صلى الله عليه و آله بر مقابله جدى با آنان نبود و جز در مراحلى كه منافقين هتاكى را به نهايت مى رساندند، حضرت با آنان مدارا مى كرد و با اشاره و كنايه و ترساندنِ آنان از افشاى اسرارشان، سعى در فرو نشاندن فتنه ها مى فرمود. | |||
مجموع اقدامات امنيتى پيامبر صلى الله عليه و آله - كه در واقع انعكاس «وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النّاسِ» بود - از زاويه نظارت مستقيم خداوند بر اجراى مراسم قابل توجه است، در حدى كه بيش از ده بار تحركات و تصميمات منافقين توسط جبرئيل به پيامبر صلى الله عليه و آله خبر داده شد. | |||
آن حضرت طبق اِخبار الهى آنان را احضار كرد و مشت آنان را باز نمود و به يک معنى آنان را فلج كرد. | |||
در اثر اين خبرهاى غيبى، اين هراس بر دل آنان افتاده بود كه تصميم به هر اقدامى بگيرند خدا فوراً به پيامبر صلى الله عليه و آله خبر خواهد داد. | |||
جالب اينكه آنان با اينكه در دل به خدا و رسول ايمان نداشتند، اما مطمئن بودند كه اخبار صحيح و دقيق اقدامات آنان به پيامبر صلى الله عليه و آله مى رسد! | |||
=== واداشتن منافقين به سكوت === | |||
يكى از سياست هاى پيامبر صلى الله عليه و آله در امنيت غدير ايجاد جوى بود كه منافقين در بين خود به اين نتيجه برسند كه فعلاً ايجاد آشوب به ضرر آنان است و نبايد با آبروى خود بازى كنند و وجهه خود را خراب كنند. | |||
آنان در اوج كينهتوزى فقط به نجوا در بين خود اكتفا مى كردند و از اقدامات عملى پرهيز داشتند. دسيسه هاى خود را هم با سؤالاتى در قالب هاى دلسوزانه يا آوردن بهانه هاى بيجا مطرح مى كردند. | |||
البته گاهى آتش كينه زبانه مى كشيد، ولى با سياست هاى پيامبر صلى الله عليه و آله آب سردى بر آن ريخته مى شد و خنثى مى گرديد. | |||
=== زير نظر داشتن دقيق منافقين === | |||
يكى ديگر از سياست هاى پيامبر صلى الله عليه و آله در امنيت غدير قرار دادن افراد قابل اعتمادى در بين مردم بود، تا حركات منافقين را زير نظر داشته باشند و به پيامبر صلى الله عليه و آله گزارش كنند، كه از بين آنان نام مقداد و ابوذر و حذيفه و بريده اسلمى به صراحت در تاريخ آمده است. | |||
=== تهديد منافقين به افشاگرى === | |||
سياست ديگر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در امنيت غدير تهديد منافقين به افشاگرى بود كه به راحتى آنان را بر سر جايشان مى نشاند، چرا كه اكثر مردم از اقدامات آنان بى اطلاع بودند. | |||
اين روش پيامبر صلى الله عليه و آله هنگام سخنرانى به طور جدى به كار گرفته شد، و حضرت دو بار در خطابه صريحاً اعلام كرد كه اگر بخواهم نام فتنهگران را ذكر كنم و آنان را معرفى نمايم مى توانم، ولى با بزرگوارى رفتار مى كنم و از چنين كارى صرف نظر مى نمايم. | |||
چند بار هم حضرت با كنايه وارد عمل شد و كلمه «اصحاب صحيفه» را بر زبان جارى كرد و لرزه بر اندام منافقين انداخت، در حالى كه به تصريح روايات اكثر مردم منظور حضرت را از «صحيفه» نفهميدند. چند بار هم افشاگرى به صراحت صورت گرفت و پرده از اقدامات خطرناک آنان برداشته شد. | |||
=== مدارا با منافقين براى حفظ امنيت === | |||
روش ديگر پيامبر صلى الله عليه و آله در برخورد با منافقين سياست مدارا بود. آن حضرت در برابر سؤالات ناهنجار و بهانه ها و پيشنهادات فتنه جويانه آنان - بدون آنكه برخورد تندى داشته باشد - در كمال خونسردى پاسخ لازم را مى داد و هرگز به جهت فتنهگرى آنان اشاره نمى كرد. | |||
با اين برخوردِ آرام، هم مردم پاسخ لازم را درباره مطالب مطرح شده مى شنيدند، كه اين خواسته منافقين نبود؛ و هم حيله هاى منافقين كه در راستاى تخريب اذهان و ايجاد فتنه بود، به نتيجه نمى رسيد. | |||
=== نمونه هايى از تحركات منافقين === | |||
چند مورد از تحركات منافقين به عنوان نمونه ذكر مى شود: | |||
در نزديكى غدير عدهاى به عنوان عجله براى خداحافظى آمدند، و پيامبر صلى الله عليه و آله فقط با اظهار تعجب آنان را شرمنده كرد. | |||
در اثناى خطابه سخنانى بين منافقين رد و بدل شد، كه حضرت با بى اعتنايى سخنان خود را ادامه داد. همچنين حركات و گفتارهاى مسخره آميزى از آنان ديده شد، و پيامبر صلى الله عليه و آله فقط به اين اكتفا كرد كه آنان را احضار نمايد و مورد سؤال قرار دهد. | |||
جالب تر اين بود كه وقتى انكار كردند حضرت اصرار نفرمود، و همين اندازه ترس آنان را اقرارى حساب كرد كه از افشاى اسرار خود نگرانند. | |||
منافقين پس از بيعت نيز تلاشهاى مذبوحانه اى را در شكل هاى گوناگون آغاز كردند. | |||
اولين شيوه وسوسه اندازى در قلوب مردم بود. | |||
دومين روش اين بود كه اظهار كنند هنوز نفهميده اند منظور پيامبر صلى الله عليه و آله از مراسم مفصل غدير چيست! | |||
سومين شيوه شبهه اندازى در نسبتِ غدير به خدا بود. | |||
چهارمين روش مسئله تبديل على عليه السلام به شخص ديگرى بود. | |||
پنجمين مسئله مطرح كردن شركت ديگران با على عليه السلام در خلافت بود. | |||
با آنكه مراسم عظيم غدير پاسخ همه اين شبهات و پيشنهادات را مى داد، اما پيامبر صلى الله عليه و آله با خونسردى كامل به سخنان آنان گوش مى داد، و پاسخ مناسب را - بدون آنكه از خود ناراحتى يا عصبانيت نشان دهد - به آنان مى فرمود. | |||
با اين سياست هاى پيامبر صلى الله عليه و آله در سايه حفظ پروردگار بود كه سخنرانى غدير در امنيت كامل برگزار شد، و هر گونه شبهه افكنى در مفاهيم و اهداف آن خنثى شد و كامل ترين نتايج از آن گرفته شد. | |||
== پانویس == | |||