پرش به محتوا

ثقلین(حدیث): تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ اوت ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴۹: خط ۱۴۹:
اولين خطابه آن حضرت در روز [[يازدهم ذى ‏الحجة]] در مِنا و پس از [[رمى جمرات]] بود.حضرت فرمود:«من دو چيز گرانبها در ميان شما باقى مى‏ گذارم كه اگر به اين دو [[تمسک]] كنيد هرگز گمراه نمى‏ شويد: كتاب خدا و عترتم يعنى اهل‏ بيتم»اشاره‏ اى هم داشتند به اين كه عده ‏اى از همين اصحاب من روز قيامت به جهنم برده مى‏ شوند.
اولين خطابه آن حضرت در روز [[يازدهم ذى ‏الحجة]] در مِنا و پس از [[رمى جمرات]] بود.حضرت فرمود:«من دو چيز گرانبها در ميان شما باقى مى‏ گذارم كه اگر به اين دو [[تمسک]] كنيد هرگز گمراه نمى‏ شويد: كتاب خدا و عترتم يعنى اهل‏ بيتم»اشاره‏ اى هم داشتند به اين كه عده ‏اى از همين اصحاب من روز قيامت به جهنم برده مى‏ شوند.


نكته جالب توجه اين كه: در اين خطابه اميرالمؤمنين ‏عليه السلام سخنان حضرت را براى مردم تكرار مى‏ كردند تا آنان كه دورتر بودند بشنوند.<ref>'''اسرار غدیر''' بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۱۳ و ج ۲۱ ص ۳۸۰. </ref>   پس از نزول سوره نصر در منى در سفر حجةالوداع و اِخبار پيامبر صلى الله عليه وآله از رحلت خود، اولين مسئله‏ اى كه به ذهن همه خطور كرد جانشينى حضرت بود، كه [[صريح]] ‏ترين زمينه فكرى براى غدير بود. اصحاب پيامبر صلى الله عليه وآله سراغ سلمان فارسى رفتند و از او -  كه به پيامبر صلى الله عليه وآله نزديك ‏تر بود -  خواستند تا از حضرت بپرسد:«امور ما را به كه مى ‏سپارى و محل رجوع ما چه كسى خواهد بود و محبوب‏ترين افراد نزد تو كيست»؟
نكته جالب توجه اين كه: در اين خطابه اميرالمؤمنين ‏عليه السلام سخنان حضرت را براى مردم تكرار مى‏ كردند تا آنان كه دورتر بودند بشنوند.<ref>اسرار غدیر به نقل از بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۱۳ و ج ۲۱ ص ۳۸۰. </ref>   پس از نزول سوره نصر در منى در سفر حجةالوداع و اِخبار پيامبر صلى الله عليه وآله از رحلت خود، اولين مسئله‏ اى كه به ذهن همه خطور كرد جانشينى حضرت بود، كه [[صريح]] ‏ترين زمينه فكرى براى غدير بود. اصحاب پيامبر صلى الله عليه وآله سراغ سلمان فارسى رفتند و از او -  كه به پيامبر صلى الله عليه وآله نزديك ‏تر بود -  خواستند تا از حضرت بپرسد:«امور ما را به كه مى ‏سپارى و محل رجوع ما چه كسى خواهد بود و محبوب‏ترين افراد نزد تو كيست»؟
در پاسخ اين سؤال آن حضرت تعلّلى نموده تا سه بار آن را به تأخير انداخت و گويا مردم را نسبت به مسئله حساس ‏تر و نسبت به پاسخ آن تشنه ‏تر مى ‏نمود. سپس فرمود:«برادرم و [[وزيرم]] و جانشينم در اهل‏بيتم و بهترين كسى كه بعد از خود باقى مى ‏گذارم كه دَيْن مرا ادا مى ‏كند و به وعده‏ هاى من وفا مى‏ نمايد، على بن ابى ‏طالب است».<ref>تفسير فرات: ص ۶۱۳ . شرح الاخبار: ج ۱ ص ۲۱۱ ح ۱۸۳. ترجمة الامام على عليه السلام من تاريخ دمشق: ج ۱ ص ۱۳۰. </ref>
در پاسخ اين سؤال آن حضرت تعلّلى نموده تا سه بار آن را به تأخير انداخت و گويا مردم را نسبت به مسئله حساس ‏تر و نسبت به پاسخ آن تشنه ‏تر مى ‏نمود. سپس فرمود:«برادرم و [[وزيرم]] و جانشينم در اهل‏بيتم و بهترين كسى كه بعد از خود باقى مى ‏گذارم كه دَيْن مرا ادا مى ‏كند و به وعده‏ هاى من وفا مى‏ نمايد، على بن ابى ‏طالب است».<ref>تفسير فرات: ص ۶۱۳ . شرح الاخبار: ج ۱ ص ۲۱۱ ح ۱۸۳. ترجمة الامام على عليه السلام من تاريخ دمشق: ج ۱ ص ۱۳۰. </ref>