۲۱٬۹۷۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== تحليل جمله «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ»<ref>ژرفاى غدير: ص ۸۶ - ۸۹.</ref> == | == تحليل جمله «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ»<ref>ژرفاى غدير: ص ۸۶ - ۸۹.</ref> == | ||
چكيده و آينه تمام نماى غدير و عصاره خطابه مفصل آن، جمله «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ» است كه در يک مقطع حساس از خطبه و در حالى كه پيامبر صلى الله عليه و آله بازوان | چكيده و آينه تمام نماى غدير و عصاره خطابه مفصل آن، جمله «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ» است كه در يک مقطع حساس از خطبه و در حالى كه پيامبر صلى الله عليه و آله بازوان امیرالمؤمنین علیه السلام را گرفته و او را بلند كرده و به مردم معرفى مى كردند بيان شده است. | ||
اگر اين جمله را خوب بشكافيم درخواهيم يافت كه جمله اى كوتاه ولى پر معنى است و مبتنى بر چندين پايه عقيدتى است، كه اگر كسى آنها را قبول نداشته باشد نمى تواند اين جمله را بپذيرد. | اگر اين جمله را خوب بشكافيم درخواهيم يافت كه جمله اى كوتاه ولى پر معنى است و مبتنى بر چندين پايه عقيدتى است، كه اگر كسى آنها را قبول نداشته باشد نمى تواند اين جمله را بپذيرد. | ||
خط ۷: | خط ۷: | ||
=== توضيح كلمه هاى جمله «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ...» === | === توضيح كلمه هاى جمله «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ...» === | ||
جمله «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ» كه به | جمله «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ» كه به [[حدیث غدیر]] مشهور است، از پنج كلمه تشكيل شده است: | ||
«مَنْ»، يعنى «هر كَس»؛ و اين كلمه شامل تمام مسلمانان - يعنى آنان كه پيامبر صلى الله عليه و آله را قبول دارند - مى شود. | «مَنْ»، يعنى «هر كَس»؛ و اين كلمه شامل تمام مسلمانان - يعنى آنان كه پيامبر صلى الله عليه و آله را قبول دارند - مى شود. | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
«مَوْلاهُ»، يعنى «مولى و صاحب اختيار اويم»؛ اين كلمه محور اصلى جمله است، و خودِ حضرت در همين خطبه و در مواردى ديگر معناى اين كلمه را بيان فرموده اند. | «مَوْلاهُ»، يعنى «مولى و صاحب اختيار اويم»؛ اين كلمه محور اصلى جمله است، و خودِ حضرت در همين خطبه و در مواردى ديگر معناى اين كلمه را بيان فرموده اند. | ||
«مولى» يعنى كسى كه | «مولى» يعنى كسى كه اختیار مردم به دست او است و نسبت به آنان از خودشان بيشتر اختيار دارد، و هر دستورى به آنان دهد بايد بدون چون و چرا اجرا كنند؛ و كوتاهى در آن اگر به عنوان اعتراض و شک در حقانيت او باشد مساوى با كفر و انكار نبوت است. | ||
«فَعَلِىٌّ» يعنى «پس على...»؛ تعيين | «فَعَلِىٌّ» يعنى «پس على...»؛ تعيين [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|علی بن ابی طالب علیه السلام]] براى منصب و مقامى كه در كلمه بعدى ذكر مى شود، مشت محكمى به دهان فتنه گران و دسيسه كاران است تا فكر تشكيک در شخص امام و يا احتمال تعدد آن را از مخيّله خود بيرون كنند. | ||
از طرف ديگر با معرفى اين «على عليه السلام»، يازده امام ديگر را هم كه بعد از او داراى مقام و منصب او خواهند بود مشخص مى كند به طورى كه راهِ تحريف و تشكيک بسته مى شود. | از طرف ديگر با معرفى اين «على عليه السلام»، يازده امام ديگر را هم كه بعد از او داراى مقام و منصب او خواهند بود مشخص مى كند به طورى كه راهِ تحريف و تشكيک بسته مى شود. | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
طبيعى است كسى مى تواند صاحب اختيار مطلق مردم باشد كه نه تنها گناه نكند و شيطان و هواى نفس در او راه نداشته باشد، بلكه اشتباه هم نكند تا باعث هلاكت جمعيتى نشود. | طبيعى است كسى مى تواند صاحب اختيار مطلق مردم باشد كه نه تنها گناه نكند و شيطان و هواى نفس در او راه نداشته باشد، بلكه اشتباه هم نكند تا باعث هلاكت جمعيتى نشود. | ||
خداوند كسانى را صاحب اختيار مردم قرار داده كه داراى عصمت مطلق اند، و از هرگونه بدى و پليدى به هر معنى كه باشد | خداوند كسانى را صاحب اختيار مردم قرار داده كه داراى عصمت مطلق اند، و از هرگونه بدى و پليدى به هر معنى كه باشد پاك می باشد. | ||
گذشته از آن عِلمشان را به منبع بى پايان علم خود متصل كرده است، تا جوابگوى انواع احتياجات مردم باشند. | گذشته از آن عِلمشان را به منبع بى پايان علم خود متصل كرده است، تا جوابگوى انواع احتياجات مردم باشند. | ||
تعيين و تخصيص چهارده معصوم | تعيين و تخصيص [[معصومین علیهم السلام|چهارده معصوم علیهم السلام]] به عنوان صاحب اختيار مردم و كسانى كه امرشان بر هر موجودى نافذ است فقط بايد از جانب حق تعالى باشد، زيرا اوست كه به وجود آورنده مخلوقات است و بهترين ها را او خلق كرده، و فقط اوست كه مى تواند سپردن اختيار تام مردم به دست كسى را ضمانت كند؛ و اين پيامبر صلى الله عليه و آله است كه از جانب خداوند به عنوان پُشتوانه و ضامِن اين مقام درباره امامان عليهم السلام ايشان را به مردم معرفى كرده است. | ||
پروردگارِ مهربان در نظامِ خلقت به اين هم اكتفا نكرده است، بلكه صاحبان اختيار مردم را كسانى قرار داده كه از نور خلق شده اند و آنان را در قالب انسان قرار داده است. | پروردگارِ مهربان در نظامِ خلقت به اين هم اكتفا نكرده است، بلكه صاحبان اختيار مردم را كسانى قرار داده كه از نور خلق شده اند و آنان را در قالب انسان قرار داده است. |