۲۲٬۹۸۰
ویرایش
خط ۸۵۰: | خط ۸۵۰: | ||
دعا ضرورت زندگى انسان است. زندگى بدون دعا موجى است سردرگم كه در نهايت سر به مرداب ماديت دنيا خواهد كوبيد. | دعا ضرورت زندگى انسان است. زندگى بدون دعا موجى است سردرگم كه در نهايت سر به مرداب ماديت دنيا خواهد كوبيد. | ||
دعا آهنگ زندگى و بانگ جرس كاروانى است كه رو به مقصود دارد. زندگى در دعا جوانه | دعا آهنگ زندگى و بانگ جرس كاروانى است كه رو به مقصود دارد. زندگى در دعا جوانه مى زند، با دعا رشد مى كند و ثمر مى دهد. | ||
بنابراين، با صرف نظر از اينكه انسان حاجتى داشته باشد يا دربند استجابت و برآورده شدن حاجتش باشد، دعا برنامه هميشگى و نياز دائمى زندگى انسان مؤمن است. ولى گاهى موقعيتى خاص و فرصتى ويژه پيدا مى شود كه دعا در آن مى شكفد به بار مى نشيند و وجود انسان را حلاوت مى بخشد. | بنابراين، با صرف نظر از اينكه انسان حاجتى داشته باشد يا دربند استجابت و برآورده شدن حاجتش باشد، دعا برنامه هميشگى و نياز دائمى زندگى انسان مؤمن است. ولى گاهى موقعيتى خاص و فرصتى ويژه پيدا مى شود كه دعا در آن مى شكفد به بار مى نشيند و وجود انسان را حلاوت مى بخشد. | ||
خط ۸۵۶: | خط ۸۵۶: | ||
روز غدير يكى از بهترين فرصت ها و موقعيت هاى ويژه دعاست. | روز غدير يكى از بهترين فرصت ها و موقعيت هاى ويژه دعاست. | ||
امام رضا | [[امام رضا علیه السلام]] مى فرمايد: روز غدير روزى است كه دعا در آن مستجاب مى شود.<ref>اقبال الاعمال: ص ۴۶۴.</ref> | ||
به همين جهت، براى اين روز علاوه بر دعاهايى كه در تعقيب نمازهاى مستحبى و به مناسبت هاى مختلف در اين روز وارد شده، چند دعاى مستقل نيز وارد شده است. | به همين جهت، براى اين روز علاوه بر دعاهايى كه در تعقيب نمازهاى مستحبى و به مناسبت هاى مختلف در اين روز وارد شده، چند دعاى مستقل نيز وارد شده است. | ||
=== محور دعاهاى غدير === | === محور دعاهاى غدير === | ||
محور اصلى در دعاهاى روز غدير نعمت | محور اصلى در دعاهاى روز غدير نعمت [[ولایت]] است. دعا كننده در اين روز به بيان هاى مختلف درباره اين نعمت بزرگ با خداى خويش سخن مى گويد: | ||
* گاهى اين نعت عظمى را ياد كرده و خدا را براى آن شكر و سپاس مى گزارد. | * گاهى اين نعت عظمى را ياد كرده و خدا را براى آن شكر و سپاس مى گزارد. | ||
خط ۸۶۸: | خط ۸۶۸: | ||
* گاهى مى خواهد كه توفيقش دهد، تا به لوازم ولايت ملتزم باشد؛ اطاعت محض از ولىّ را - كه شرط اساسى ولايت است - براى او ميسّر نمايد و او را توفيق دهد با دشمنان ائمه عليهم السلام دشمنى ورزد و با دوستانشان دوستى كند. | * گاهى مى خواهد كه توفيقش دهد، تا به لوازم ولايت ملتزم باشد؛ اطاعت محض از ولىّ را - كه شرط اساسى ولايت است - براى او ميسّر نمايد و او را توفيق دهد با دشمنان ائمه عليهم السلام دشمنى ورزد و با دوستانشان دوستى كند. | ||
در فرازى از دعاى صبح روز | در فرازى از دعاى صبح روز [[غدیر]] كه به نام دعاى وقت زينت مشهور است، چنين مى خوانيم: ما دوستدار على عليه السلام و دوستدار دوستان اوييم. | ||
همان طور كه امر كردى با او دوستى مى كنيم و با دشمنانش دشمنى مى كنيم. از هر كس از او بيزارى جويد بيزارى مى جوييم، و بغض آنان را كه بغض او در دل دارند در دل مى پروريم، و به آنان كه محبت او دارند محبت مى ورزيم.<ref>اقبال الاعمال: ص ۴۷۴.</ref> | همان طور كه امر كردى با او دوستى مى كنيم و با دشمنانش دشمنى مى كنيم. از هر كس از او بيزارى جويد بيزارى مى جوييم، و بغض آنان را كه بغض او در دل دارند در دل مى پروريم، و به آنان كه محبت او دارند محبت مى ورزيم.<ref>اقبال الاعمال: ص ۴۷۴.</ref> |