۲۲٬۹۸۰
ویرایش
رضای خداوند: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== آيات «رضاى خداوند» در قرآن<ref>غدير در قرآن: ج ۲ ص ۲۰، ۲۱.</ref> == | == آيات «رضاى خداوند» در قرآن<ref>غدير در قرآن: ج ۲ ص ۲۰، ۲۱.</ref> == | ||
[[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] در مورد [[تفسیر]] آيات «رضايت خداوند» در مورد [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علیه السلام]] در [[خطبه غدیر]] مى فرمايد: | |||
وَ ما نَزَلَتْ آيَةُ رِضىً فِى الْقُرْآنِ الاّ فيهِ: هيچ آيه رضايتى در قرآن نازل نشده مگر درباره او.<ref>اسرار غدير: ص ۱۴۷ بخش ۵ .</ref> | وَ ما نَزَلَتْ آيَةُ رِضىً فِى الْقُرْآنِ الاّ فيهِ: هيچ آيه رضايتى در قرآن نازل نشده مگر درباره او.<ref>اسرار غدير: ص ۱۴۷ بخش ۵ .</ref> | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
=== موقعيت تاريخى === | === موقعيت تاريخى === | ||
خطابه پيامبر صلى الله عليه و آله پس از بلند كردن اميرالمؤمنين عليه السلام بر سر دست، وارد مرحله معرفى كامل آن حضرت شده بود كه با فرازهايى عميق آن | خطابه پيامبر صلى الله عليه و آله پس از بلند كردن اميرالمؤمنين عليه السلام بر سر دست، وارد مرحله معرفى كامل آن حضرت شده بود كه با فرازهايى عميق آن حضرت را به مردم مى شناساند. | ||
از جمله اين فرازها بيان آيات «[[رضایت خداوند با قبول ولایت|رضایت]]» در قرآن درباره على عليه السلام بود. | |||
=== تحليل اعتقادى === | === تحليل اعتقادى === | ||
در سراسر قرآن خداوند از جهات مختلفى نسبت به بندگانش رضايت خويش را اعلام فرموده است. | در سراسر قرآن خداوند از جهات مختلفى نسبت به بندگانش رضايت خويش را اعلام فرموده است. | ||
دستورات الهى از نماز و روزه و جهاد و امثال آن است و گاهى به اخلاق باز مى گردد. | اين رضايت گاهى مربوط به [[ایمان]] است، و گاهى درباره عمل به دستورات الهى از [[نماز جماعت در صحرای غدیر|نماز]] و [[روزه]] و [[جهاد]] و امثال آن است و گاهى به اخلاق باز مى گردد. | ||
تمام گونه هاى رضايت كه ذات الهى نسبت به بندگان دارد، همگى در على بن ابى طالب عليه السلام يكجا جمع شده است و خداى متعال از همه جهت از او راضى است. | تمام گونه هاى رضايت كه ذات الهى نسبت به بندگان دارد، همگى در على بن ابى طالب عليه السلام يكجا جمع شده است و خداى متعال از همه جهت از او راضى است. | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
اين على از همه شما بيشتر مرا يارى نموده و از همه نسبت به من سزاوارتر و از همه به من نزديک تر و از همه نزد من عزيزتر است؛ و خداوند عزوجل و من از او راضى هستيم.<ref>اسرار غدير: ص ۱۴۷ بخش ۵ .</ref> | اين على از همه شما بيشتر مرا يارى نموده و از همه نسبت به من سزاوارتر و از همه به من نزديک تر و از همه نزد من عزيزتر است؛ و خداوند عزوجل و من از او راضى هستيم.<ref>اسرار غدير: ص ۱۴۷ بخش ۵ .</ref> | ||
جا دارد از عمق جان ندا برآوريم: اى وجود قدّيسى كه خدا و پيامبرش از تو راضى اند، «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ، ارْجِعِى إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً». | جا دارد از عمق جان ندا برآوريم: اى وجود قدّيسى كه خدا و پيامبرش از تو راضى اند، «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ، ارْجِعِى إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً». | ||
اگر خدا از تو راضى است هرگز از دشمنان تو و آنان كه قلب تو و زهرايت را سوزاندند راضى نخواهد شد. | ما خوب مى فهميم كه اگر خدا از تو راضى است هرگز از دشمنان تو و آنان كه قلب تو و زهرايت را سوزاندند راضى نخواهد شد. | ||
شناساندى و دشمنان على عليه السلام را در آتش غضبت نشانمان دادى. | خدايا از تو سپاسگزاريم كه خط رضايت خويش را در غدير به ما شناساندى و دشمنان على عليه السلام را در آتش غضبت نشانمان دادى. | ||
جا دارد اين تابلوى بلند اعتقاد را با طلاى ناب بر سينه آسمان حک كنيم كه على عليه السلام مظهر رضاى خداست. | جا دارد اين تابلوى بلند اعتقاد را با طلاى ناب بر سينه آسمان حک كنيم كه على عليه السلام مظهر رضاى خداست. | ||
رِضَى الله است، و ما هم تا با على عليه السلام هستيم در باغ سبز رضاى خداييم. | از وجودش رضاى الهى متلألأ است، و كلامش مظهر رِضَى الله است، و ما هم تا با على عليه السلام هستيم در باغ سبز رضاى خداييم. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||