۲۱٬۹۷۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== انتقام كربلاىِ غدير در عصر ظهور == | |||
== | === '''چكيده''' === | ||
۱ . ارتباط منطقى بين دعاى ندبه و غدير آن است كه با غصب حقّ امامان غدير، عيدى براى شيعه باقى نگذاشته اند و ما در عيدمان بر اين مسئله ندبه و زارى مى كنيم. | |||
اما در اين مورد خاص، دعاى ندبه را امام صادق عليه السلام به شيعيان تعليم داده تا در زمان غيبت بخوانند. به ويژه در چهار عيد بزرگ؛ يعنى جمعه، غدير، فطر و قربان. اما از آنجا كه «ندبه» به معناى عزادارى، سوگوارى، زارى و نوحه سرايى است، اين سؤال مطرح مى شود كه: چرا بر مزيّت خواندن آن در چهار عيد بزرگ ياد شده تأكيد گرديده است؟ | ۲ . به فرموده امامان حقّ، غدير اعاده نخواهد شد و روز به روز بر ابعاد اين ظلم افزوده خواهد شد تا حضرت ولى عصر عليه السلام ظهور كند. | ||
۳ . غدير نقطه پايان رسالت بود و آغاز فصل تازهاى از دين، كه در پرده سقيفه پنهان شد، تا ايام ظهور كه پايان دولت شب است. | |||
۴ . به حكم خطبه غدير و دعاى ندبه، غدير آخرين سخن و اتمام حجت پيامبرصلى الله عليه وآله بود. | |||
۵ . به حكم خطبه غدير و دعاى ندبه، پس از پيامبرصلى الله عليه وآله مردم تا هنگام ظهور به جاهليت بازگشتند. | |||
۶ . تاراج حق غدير به غصب حقّ اميرالمؤمنين عليه السلام تمام نشد، بلكه درباره امامان بعد از او هم ادامه يافت. | |||
۷ . غصب حق غدير تا امروز ادامه دارد. | |||
۸ . در خطبه غدير خبر از غصب حق غدير، و در دعاى ندبه چگونه مرثيه خواندن بر اين حقّ غصب شده را به ما آموخته اند. | |||
۹ . در ميان اين همه حقوق از دست رفته، غم يک حق بيش از همه با ظهور آنچه با غدير بايد احيا مى شد زنده خواهد شد و آن غم كربلاست. | |||
۱۰ . غمِ غدير از كربلا مرثيهاى دوباره يافته و تا قيام قائم ادامه مى يابد. | |||
موضوع اين مقاله انعكاس خطبه غدير در دعاى ندبه است؛ و از آنجا كه در چارچوب يک مقاله هرگز نمىتوان به طور همه جانبه در اين باره سخن گفت، تنها به يكى از اصلى ترين موضوعات مشترک در اين دو مأخذ و برقرارى ارتباط منطقى بين آنها پرداختهايم. | |||
اميد آنكه بتوان باب جديدى را در اين زمينه گشود؛ بدين معنى كه نه تنها در دعاى ندبه، بلكه در تمام دعاها و زيارت نامه هاى مرتبط با حضرت ولىّ عصر عليه السلام حتماً نشانههايى از غدير و پيامد هاى آن را بتوان مشاهده كرد. | |||
اما در اين مورد خاص، دعاى ندبه را امام صادق عليه السلام به شيعيان تعليم داده تا در زمان غيبت بخوانند. | |||
به ويژه در چهار عيد بزرگ؛ يعنى جمعه، غدير، فطر و قربان. | |||
اما از آنجا كه «ندبه» به معناى عزادارى، سوگوارى، زارى و نوحه سرايى است، اين سؤال مطرح مى شود كه: چرا بر مزيّت خواندن آن در چهار عيد بزرگ ياد شده تأكيد گرديده است؟ | |||
در يک پاسخ كوتاه به اين سؤال، مىتوان به روايتى از امام باقرعليه السلام استناد كرد كه فرموده اند: هيچ عيدى براى مسلمانان وجود ندارد - نه عيد فطرى و نه عيد قربانى - جز اينكه غم و اندوه آل محمدعليهم السلام در آن تجديد مى شود، چرا كه مى بينند حق آنها در دست ديگران است. <ref>علل الشرائع: ج ۲ ص ۳۸۹.</ref> | در يک پاسخ كوتاه به اين سؤال، مىتوان به روايتى از امام باقرعليه السلام استناد كرد كه فرموده اند: هيچ عيدى براى مسلمانان وجود ندارد - نه عيد فطرى و نه عيد قربانى - جز اينكه غم و اندوه آل محمدعليهم السلام در آن تجديد مى شود، چرا كه مى بينند حق آنها در دست ديگران است. <ref>علل الشرائع: ج ۲ ص ۳۸۹.</ref> | ||
خط ۱۳۸: | خط ۱۶۵: | ||
و سرانجام اگر از آن دسته افرادى هستيم كه به خواندن دعاى عهد در هر صبح مبادرت داشته يا هر از چند گاهى آن را مى خوانيم، سعى كنيم كه به فرموده رسولخداصلى الله عليه وآله در خطبه غدير از روى تفقّه باشد، نه صرفاً از روى عادت يا ثواب! و تنها در اين صورت است كه به مفهوم واقعى عباراتى چنين پى خواهيم برد: | و سرانجام اگر از آن دسته افرادى هستيم كه به خواندن دعاى عهد در هر صبح مبادرت داشته يا هر از چند گاهى آن را مى خوانيم، سعى كنيم كه به فرموده رسولخداصلى الله عليه وآله در خطبه غدير از روى تفقّه باشد، نه صرفاً از روى عادت يا ثواب! و تنها در اين صورت است كه به مفهوم واقعى عباراتى چنين پى خواهيم برد: | ||
و اعمُر اللهم به بلادك و احىِ به عبادك. فانّك قلت و قولك الحق: ظهر الفساد فى البرّ و البحر بما كسبت ايدى الناس. و اجعله اللهم... ، مُجدّداً لما عُطّل من احكام كتابك و مُشيّداً لما ورد من اعلام دينك و سنن نبيّك <ref>مفاتيح الجنان: دعاى عهد.</ref> : | و اعمُر اللهم به بلادك و احىِ به عبادك. فانّك قلت و قولك الحق: ظهر الفساد فى البرّ و البحر بما كسبت ايدى الناس. و اجعله اللهم... ، مُجدّداً لما عُطّل من احكام كتابك و مُشيّداً لما ورد من اعلام دينك و سنن نبيّك <ref>مفاتيح الجنان: دعاى عهد.</ref>: | ||
پس اى فريادرسِ دادخواهان! به فرياد اين بنده گرفتارِ كوچک ترينت عنايت كن و بزرگ آقايش را به او بنما، اى توانمندِ مطلق! و بدين سان سوزِ دل و اندوه سينه اش را مرهمى بگذار و آتش درونش را فرو نشان، اى كسى كه بر عرش قرار گرفته و بازگشت و سرانجام كار به سوى او است. <ref>ترجمه عباراتى از دعاى ندبه.</ref> | پس اى فريادرسِ دادخواهان! به فرياد اين بنده گرفتارِ كوچک ترينت عنايت كن و بزرگ آقايش را به او بنما، اى توانمندِ مطلق! و بدين سان سوزِ دل و اندوه سينه اش را مرهمى بگذار و آتش درونش را فرو نشان، اى كسى كه بر عرش قرار گرفته و بازگشت و سرانجام كار به سوى او است. <ref>ترجمه عباراتى از دعاى ندبه.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |