۲۱٬۹۷۲
ویرایش
دلالت حدیث وصایت بر امامت و ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها
←استدلال به حدیث
(صفحه‌ای تازه حاوی «سفارش پیامبر گرامی اسلام به ولایت و سرپرستی حضرت امیرالمومنین تنها درخطبه غدیر خلاصه نمی شود بلکه حضرت رسول بارها و بارها به این مهم پرداخته اند و به بیانها وطرق مختلف آن را فرموده اند. به عنوان مثال درحدیثی که راوی آن جناب عماریاسر است (که ای...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
به عنوان مثال درحدیثی که راوی آن جناب عماریاسر است (که این حدیث هم منقول از کتب شیعی و هم سنی است) <ref>منابع سنی: تاریخ دمشق، ابن عساکر ج۵۲ ص۷ وج۴۲ ص۲۳۹ - مجمع الزوائد ومنبع الوائد، هیثمی ج۹ ص۱۰۸ - کنزالعمال فی سنن الاقوال و الافعال ، متقی هندی ج۱۱ ص۶۱۰ - ینابیع الموده ، قندوزی ص۲۸۲. | به عنوان مثال درحدیثی که راوی آن جناب عماریاسر است (که این حدیث هم منقول از کتب شیعی و هم سنی است) <ref>منابع سنی: تاریخ دمشق، ابن عساکر ج۵۲ ص۷ وج۴۲ ص۲۳۹ - مجمع الزوائد ومنبع الوائد، هیثمی ج۹ ص۱۰۸ - کنزالعمال فی سنن الاقوال و الافعال ، متقی هندی ج۱۱ ص۶۱۰ - ینابیع الموده ، قندوزی ص۲۸۲. | ||
منابع شیعی: امالی شیخ طوسی ص۲۴۸ - شرح الاخبارفی فضائل الائمه الاطهار، نعمان بن محمد ابن حیون ج۱ ص۲۲۱- | منابع شیعی: امالی شیخ طوسی ص۲۴۸ - شرح الاخبارفی فضائل الائمه الاطهار، نعمان بن محمد ابن حیون ج۱ ص۲۲۱- الروضه فی فضائل امیرالمومنین علی بن ابی طالب، ابن شاذان قمی ص۹۸- کشف الغمه فی معرفه الائمه ج۱ ص ۱۰۸.</ref> | ||
پیامبراکرم سفارش به ولایت و سرپرستی حضرت امیر نموده اند. | پیامبراکرم صلی الله علیه و آله سفارش به ولایت و سرپرستی حضرت امیر علیه السلام نموده اند. | ||
=== متن حدیث: === | === متن حدیث: === | ||
أُوصِي مَنْ آمَنَ بِي وَ صَدَّقَنِي بِوَلَايَةِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ مَنْ تَوَلَّاهُ فَقَدْ تَوَلَّانِي وَ مَنْ تَوَلَّانِي فَقَدْ تَوَلَّى اللَّهَ وَ مَنْ أَحَبَّهُ فَقَدْ أَحَبَّنِي وَ مَنْ أَحَبَّنِي فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ وَ مَنْ أَبْغَضَهُ فَقَدْ أَبْغَضَنِي وَ مَنْ أَبْغَضَنِي فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَل | أُوصِي مَنْ آمَنَ بِي وَ صَدَّقَنِي بِوَلَايَةِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ مَنْ تَوَلَّاهُ فَقَدْ تَوَلَّانِي وَ مَنْ تَوَلَّانِي فَقَدْ تَوَلَّى اللَّهَ وَ مَنْ أَحَبَّهُ فَقَدْ أَحَبَّنِي وَ مَنْ أَحَبَّنِي فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ وَ مَنْ أَبْغَضَهُ فَقَدْ أَبْغَضَنِي وَ مَنْ أَبْغَضَنِي فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَل | ||
هرکسی که به من ایمان آورده و مرا تصدیق می کند را به ولایت علی بن ابی طالب سفارش می کنم. هرکس ولایت او را داشته باشد ولایت مرا دارد و هرکس ولایت مرا دارد، ولایت خدا را خواهد داشت. وهرکس اورا دوست بدارد مرا دوست دارد و هرکس مرا دوست بدارد اورا دوست خواهد داشت. و هرکس اورا دشمن خود بدارد مرا دشمن دانسته و هرکس مرا دشمن بدارد خدا را دشمن دانسته است. | هرکسی که به من ایمان آورده و مرا تصدیق می کند را به ولایت علی بن ابی طالب سفارش می کنم. هرکس ولایت او را داشته باشد ولایت مرا دارد و هرکس ولایت مرا دارد، ولایت خدا را خواهد داشت. وهرکس اورا دوست بدارد مرا دوست دارد و هرکس مرا دوست بدارد اورا دوست خواهد داشت. و هرکس اورا دشمن خود بدارد مرا دشمن دانسته و هرکس مرا دشمن بدارد خدا را دشمن دانسته است. | ||
| خط ۲۱: | خط ۱۹: | ||
'''اولا''') کلمه «اوصی» از ریشه ی «وصی» وبه معنای متصل کردن وارتباط دادن بین دو شیئ است.<ref>لسان العرب ج۱۵ ص۳۹۴ – المصباح المنیر ج۲ ص۶۶۲.</ref> | '''اولا''') کلمه «اوصی» از ریشه ی «وصی» وبه معنای متصل کردن وارتباط دادن بین دو شیئ است.<ref>لسان العرب ج۱۵ ص۳۹۴ – المصباح المنیر ج۲ ص۶۶۲.</ref> | ||
واتصال دادن بین دو شیئ فرع برعدم اتصال بین آن دو است. یعنی بین دو شیئ ای که ارتباط نیست ارتباط می دهند | واتصال دادن بین دو شیئ فرع برعدم اتصال بین آن دو است. یعنی بین دو شیئ ای که ارتباط نیست ارتباط می دهند و الا اگر دو شیئ با هم پیوند داشته باشند، ارتباط دادن بین آن دو معنا نخواهد داشت وبه تعبیرعلمی لغواست و تحصیل حاصل. | ||
حال با توجه به این مقدمه مهم عرض می شود که حضرت رسول اکرم می خواهند بین ایمان آورندگان (من آمن بی وصدقنی) و ولایت علی بن ابی طالب ( | حال با توجه به این مقدمه مهم عرض می شود که حضرت رسول اکرم می خواهند بین ایمان آورندگان (من آمن بی وصدقنی) و ولایت علی بن ابی طالب (بوَلَايَةِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ) وصلت برقرار نمایند. | ||
نتیجتا مراد از ولایت باید معنایی باشد که آن معنا با ایمان آورندگان ارتباطی نداشته باشد و آن معنا | نتیجتا مراد از ولایت باید معنایی باشد که آن معنا با ایمان آورندگان ارتباطی نداشته باشد و آن معنا نمی تواند «دوستی» باشد چراکه این معنا، معنایی است که اصحاب رسول الله به آن اذعان و اعتراف داشته واساسا دوستی امری است بدیهی و ضروری دین مبین اسلام بلکه اصلا اختصاصی حضرت امیر نمی باشد. | ||
قهرا تنها مراد معنای «سرپرستی» خواهد بود، که از قبل ارتباطی بین سرپرستی حضرت امیر و ایمان آورندگان نبوده و نتیجتا پیامبر به این نکته سفارش می فرمایند. | قهرا تنها مراد معنای «سرپرستی» خواهد بود، که از قبل ارتباطی بین سرپرستی حضرت امیر و ایمان آورندگان نبوده و نتیجتا پیامبر به این نکته سفارش می فرمایند. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۳: | ||
« مَنْ أَحَبَّهُ فَقَدْ أَحَبَّنِي وَ مَنْ أَحَبَّنِي فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ وَ مَنْ أَبْغَضَهُ فَقَدْ أَبْغَضَنِي وَ مَنْ أَبْغَضَنِي فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَل» پس برای صیانت کلام از تکرار باید مراد حضرت از ولایت در « بوَلَايَةِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ مَنْ تَوَلَّاهُ فَقَدْ تَوَلَّانِي وَ مَنْ تَوَلَّانِي فَقَدْ تَوَلَّى اللَّهَ» معنایی غیر از دوستی باشد چرا که تکرار خلاف اصل در ظهور کلام است و احتیاج به دلیل دارد. ومعلوم است که آن معنا چیزی نخواهد بود جز سرپرستی. | « مَنْ أَحَبَّهُ فَقَدْ أَحَبَّنِي وَ مَنْ أَحَبَّنِي فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ وَ مَنْ أَبْغَضَهُ فَقَدْ أَبْغَضَنِي وَ مَنْ أَبْغَضَنِي فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَل» پس برای صیانت کلام از تکرار باید مراد حضرت از ولایت در « بوَلَايَةِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ مَنْ تَوَلَّاهُ فَقَدْ تَوَلَّانِي وَ مَنْ تَوَلَّانِي فَقَدْ تَوَلَّى اللَّهَ» معنایی غیر از دوستی باشد چرا که تکرار خلاف اصل در ظهور کلام است و احتیاج به دلیل دارد. ومعلوم است که آن معنا چیزی نخواهد بود جز سرپرستی. | ||
== پانویس == | |||