۵۰۷
ویرایش
سفرنامه غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
رسول خدا صلی الله علیه و آله روز یکشنبه در ((یلملم)) و شب در ((شرف السیاله))(سیاله) بود و نماز مغرب و عشا را همان جا خواند. پیامبرصلی الله علیه وآله در روز دو شنبه، نماز صبح را در ((عرق الظبیه)) خواند و روز را در ((روحا)) منزل گزید و از آن جا، به ((منصرف)) رفت و نماز عصر را آن جا خواند. | رسول خدا صلی الله علیه و آله روز یکشنبه در ((یلملم)) و شب در ((شرف السیاله))(سیاله) بود و نماز مغرب و عشا را همان جا خواند. پیامبرصلی الله علیه وآله در روز دو شنبه، نماز صبح را در ((عرق الظبیه)) خواند و روز را در ((روحا)) منزل گزید و از آن جا، به ((منصرف)) رفت و نماز عصر را آن جا خواند. | ||
پیامبرصلی الله علیه وآله شب در متعشى بود و نماز صبح روز بعد را در ((اثابه)) خواند و روز سه شنبه را در ((عرج)) بود. کاروان روز چهارشنبه در (( | پیامبرصلی الله علیه وآله شب در متعشى بود و نماز صبح روز بعد را در ((اثابه)) خواند و روز سه شنبه را در ((عرج)) بود. کاروان روز چهارشنبه در ((اسقیاء)), روز پنجشنبه در ((ابوإ)), روز جمعه در ((جحفه)), روز شنبه در ((قدید))، روز یکشنبه در ((عسفان)), روز دو شنبه در ((مرالظهران)) (بطن مر) بود و نماز مغرب را در ((ثنیتین)) (نزدیک مکه) خواند و شب را همان جا ماند و روز سه شنبه وارد مکه شد.<ref>الغدیر, ج ۱, ص ۹ و ۱۰.</ref> (مسیر بازگشت آن حضرت نیز همین بود.) | ||
رسول خدا صلی الله علیه و آله پس از ۹ روز مسافرت, در چهارم ذى الحجه به حومه مکه رسید, اما چون شب فرا رسید, در بیرون مکه اطراق کرد و صبح روز بعد, از ((عقبه مدنیین)) وارد مکه شد. رسول خدا صلی الله علیه و آله در مدت اقامت در مکه (تا قبل از شروع مراسم حج) در (( | رسول خدا صلی الله علیه و آله پس از ۹ روز مسافرت, در چهارم ذى الحجه به حومه مکه رسید, اما چون شب فرا رسید, در بیرون مکه اطراق کرد و صبح روز بعد, از ((عقبه مدنیین)) وارد مکه شد. رسول خدا صلی الله علیه و آله در مدت اقامت در مکه (تا قبل از شروع مراسم حج) در ((بطحا)) مکه سکونت گزید.<ref>۳ـ بحار الانوار,ج ۲۱, ص ۳۹۲.</ref> در آغاز این سفر, امیرالمومنین علیه السلام همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله نبود، زیرا در مإموریت یمن به سر مى برد. حضرت على علیه السلام وقتى که خبر سفر پیامبراسلام صلی الله علیه و آله را شنید, به سرعت، به مکه رفت وقبل از آغاز مراسم حج، خود را به مکه رساند. | ||
رسول خدا صلی الله علیه و آله پس از عمره, فرمود: من نیت حج افراد نموده ام, چون قربانى ام را با خود آورده | رسول خدا صلی الله علیه و آله پس از عمره, فرمود: من نیت حج افراد نموده ام, چون قربانى ام را با خود آورده ام، اما هرکس همانند من نیست, حج او تمتع است و باید از احرام عمره خارج شود، تا زمان حج فرا رسد. این دستور الهى چنان خشم عده اى مسلمان نما را ـ که بعد از رحلت پیامبر صلی الله علیه وآله بر مسند خلافت نشستند و حج تمتع و متعه را حرام اعلام کردند.ـ برانگیخت که علنا آن را انکار نمودند.<ref>۴ - همان, ص ۳۸۶.</ref> | ||
مخالفین تمتع در حج و برنامه هاى امیرالمومنین علیه السلام در سفر یمن گروهى از سران منافقین مدینه و عمدتا از گروه مهاجرین بودند، زیرا منافقین انصار شناخته شده و پس از مرگ عبدالله بن ابى پراکنده شده بودند و هیچ پیوند قبیله اى یا تاریخى با مکیان نداشتند. مطرود بودند. و طلقاى مکه (تازه مسلمانان قریش در مکه). عمق اذیت ها و آزارهاى شان در این سفر به رسول خدا صلی الله علیه وآله طورى بود که هرگاه پیامبر صلی الله علیه وآله در حجه الوداع حج الهى و ابراهیمى را تعلیم مى نمودند ـ که با انحرافات و بدعت هاى جاهلى مشرکین قریش در تضاد بود.ـ باعث اعتراضات علنى و گستاخانه آنان و یا ظهور غیظ و سنگینى در رفتار و کردار شان مى شد. در آیه 200 سوره بقره به گوشه اى از رفتار آن ها پرداخته شده و این رفتار زشت آن ها مورد توبیخ قرار گرفته است. | مخالفین تمتع در حج و برنامه هاى امیرالمومنین علیه السلام در سفر یمن گروهى از سران منافقین مدینه و عمدتا از گروه مهاجرین بودند، زیرا منافقین انصار شناخته شده و پس از مرگ عبدالله بن ابى پراکنده شده بودند و هیچ پیوند قبیله اى یا تاریخى با مکیان نداشتند. مطرود بودند. و طلقاى مکه (تازه مسلمانان قریش در مکه). عمق اذیت ها و آزارهاى شان در این سفر به رسول خدا صلی الله علیه وآله طورى بود که هرگاه پیامبر صلی الله علیه وآله در حجه الوداع حج الهى و ابراهیمى را تعلیم مى نمودند ـ که با انحرافات و بدعت هاى جاهلى مشرکین قریش در تضاد بود.ـ باعث اعتراضات علنى و گستاخانه آنان و یا ظهور غیظ و سنگینى در رفتار و کردار شان مى شد. در آیه 200 سوره بقره به گوشه اى از رفتار آن ها پرداخته شده و این رفتار زشت آن ها مورد توبیخ قرار گرفته است. | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
شبانگاه یا روز عرفه اولین مرتبه اى است که فرشته وحى به محضر رسول خدا صلی الله علیه وآله آمد. <ref>۶ ـ همان, ص ۱۵۲.</ref> و از طرف خداوند امر به تبلیغ عمومى وصایت و ولایت امیرالمومنین علیه السلام مى نماید که باید در همین مراسم حج انجام گردد و چه ازدحامى بهتر از ایام و صحراى عرفه یا منى; اما در روایتى است که چون براى اولین مرتبه جبرئیل بر رسول خدا صلی الله علیه وآله نازل شد، آن حضرت چنان گریست که از محاسن مبارکش اشک جارى شد و به جبرئیل فرمود: | شبانگاه یا روز عرفه اولین مرتبه اى است که فرشته وحى به محضر رسول خدا صلی الله علیه وآله آمد. <ref>۶ ـ همان, ص ۱۵۲.</ref> و از طرف خداوند امر به تبلیغ عمومى وصایت و ولایت امیرالمومنین علیه السلام مى نماید که باید در همین مراسم حج انجام گردد و چه ازدحامى بهتر از ایام و صحراى عرفه یا منى; اما در روایتى است که چون براى اولین مرتبه جبرئیل بر رسول خدا صلی الله علیه وآله نازل شد، آن حضرت چنان گریست که از محاسن مبارکش اشک جارى شد و به جبرئیل فرمود: | ||
اى جبرئیل! این قوم من, قریب العهد به جاهلیت هستند، این دین را سالیان سال با تشویق و اکراه به آن ها عرضه کردم تا من را پذیرفتند. حال چگونه مى توانم (در یک مراسم کوتاه) دیگرى را براى رهبرى و اطاعت از او معرفى کنم.<ref>۷ ـ همان, ص | اى جبرئیل! این قوم من, قریب العهد به جاهلیت هستند، این دین را سالیان سال با تشویق و اکراه به آن ها عرضه کردم تا من را پذیرفتند. حال چگونه مى توانم (در یک مراسم کوتاه) دیگرى را براى رهبرى و اطاعت از او معرفى کنم.<ref>۷ ـ همان, ص ۱۲۷</ref> | ||
طبق روایات، اولین نزول جبرئیل یا در شب عرفه یا به هنگام وقوف به عرفات بوده است. اما آنچه مهم است، این که رسول خدا صلی الله علیه وآله از قبل اعلان کرده بود که این حج, ((حجه الوداع)) است و ضمنا و یا حتى صریحا خبر از رحلت قریب الوقوع خود داده بود. بنابراین قصد داشت امر ولایت را تدریجا و با زمینه سازى هاى قبلى مطرح کند و با شواهد و قرائنى که وجود دارد، قطعا رسول خدا صلی الله علیه وآله تصمیم داشته ولایت امیرالمومنین علیه السلام را در مدینه پس از حجه الوداع مطرح کند<ref>۸ـ همان, ج | طبق روایات، اولین نزول جبرئیل یا در شب عرفه یا به هنگام وقوف به عرفات بوده است. اما آنچه مهم است، این که رسول خدا صلی الله علیه وآله از قبل اعلان کرده بود که این حج, ((حجه الوداع)) است و ضمنا و یا حتى صریحا خبر از رحلت قریب الوقوع خود داده بود. بنابراین قصد داشت امر ولایت را تدریجا و با زمینه سازى هاى قبلى مطرح کند و با شواهد و قرائنى که وجود دارد، قطعا رسول خدا صلی الله علیه وآله تصمیم داشته ولایت امیرالمومنین علیه السلام را در مدینه پس از حجه الوداع مطرح کند<ref>۸ـ همان, ج ۲۸, ص ۹۸.</ref>، از جمله: | ||
1 ـ عجله زیاد براى ورود به مکه و خروج سریع از آن جا.<ref>۹ ـ ترجمه تاریخ یعقوبى, ج ۱, ص ۵۰۸.</ref> | 1 ـ عجله زیاد براى ورود به مکه و خروج سریع از آن جا.<ref>۹ ـ ترجمه تاریخ یعقوبى, ج ۱, ص ۵۰۸.</ref> | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
=== طرح ترور === | === طرح ترور === | ||
این ملاقات | این ملاقات طولانى، احوالات و احادیث پیامبر صلی الله علیه وآله در آن روزها و یادآورى احادیثى که رسول خدا(ص) در گذشته هاى دور و نزدیک درباره خلافت امیرالمومنین علیه السلام گفته، ائتلاف دو حزب منافقین و طلقا را به تکاپوى جدى در همان روز وامى دارد تا به نحوى از برنامه هاى رسول خدا صلی الله علیه وآله مطلع گردند. و به مفاد آیات آغازین سوره تحریم سرانجام از طریق بعضى زوجات آن حضرت مطلع مى گردند که در آینده بسیار نزدیک قرار است ولایت خاصه آن حضرت اعلان گردد. (البته به احتمال زیاد در مدینه.) | ||
پس به سرعت همدیگر را خبر کرده و در خانه یکى از (( | پس به سرعت همدیگر را خبر کرده و در خانه یکى از ((طلقاء)), اجتماعى از منافقین و ((طلقاء)) تشکیل دادند و مطرح کردند که رسول خدا صلی الله علیه وآله تصمیم دارد به زودى امامت على را رسما اعلان کند. لذا باید با هراقدام ممکن, مانع اجراى آن گردند و بهترین راه آن، ترور رسول خدا صلی الله علیه وآله است، آن هم در مسیر بازگشت, آنگاه که خوب از مکه دور شده (تا رفع اتهام از قریش شود.) و هنوز با مدینه هم فاصله زیادى دارد. پس بهترین جا میانه راه طولانى مکه و مدینه بعد از سرزمین جحفه در سلسله جبال این منطقه است. در جائى که عقبه (گردنه) هرشى نامیده مى شود و در جاده اصلى مکه و مدینه است.<ref>۱۴ ـ همان, ج ۲۸, ص ۹۵ـ۹۸.</ref> | ||
رسول خدا صلی الله علیه وآله پس از پایان مراسم حج دستور داد, بانگ رحیل زنند، ـ با این که ایشان پس از سال ها توانسته به راحتى به مکه آید و مى بایست مدت بیشترى آن جا باشد و هم در وطن خود، هم در میان قبیله خود و هم در جوار خانه خدا, عجیب است که در خروج از مکه عجله دارد!<ref>۱۵ و ۱۶ ـ ترجمه تاریخ یعقوبى, ج ۱, ص ۵۰۸.</ref> | رسول خدا صلی الله علیه وآله پس از پایان مراسم حج دستور داد, بانگ رحیل زنند، ـ با این که ایشان پس از سال ها توانسته به راحتى به مکه آید و مى بایست مدت بیشترى آن جا باشد و هم در وطن خود، هم در میان قبیله خود و هم در جوار خانه خدا, عجیب است که در خروج از مکه عجله دارد!<ref>۱۵ و ۱۶ ـ ترجمه تاریخ یعقوبى, ج ۱, ص ۵۰۸.</ref> | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
تمام تواریخ اتفاق دارند که رسول خدا صلی الله علیه وآله از طریق اعلاى مکه وارد شد و از طریق اسفل مکه یعنى از ذوى طوى از مکه خارج شد, آن هم در روز چهارده ذى حجه درست یک روز پس از پایان مراسم حج. بنابراین توقف ایشان در مکه بسیار کوتاه حدودا ۱۰ روز بوده است. | تمام تواریخ اتفاق دارند که رسول خدا صلی الله علیه وآله از طریق اعلاى مکه وارد شد و از طریق اسفل مکه یعنى از ذوى طوى از مکه خارج شد, آن هم در روز چهارده ذى حجه درست یک روز پس از پایان مراسم حج. بنابراین توقف ایشان در مکه بسیار کوتاه حدودا ۱۰ روز بوده است. | ||
درباره زمان خروج ایشان از | درباره زمان خروج ایشان از مکه، اگرچه بعضى از تواریخ آن را پیش از طلوع صبح پس از انجام مراسم طواف وداع مى دانند, اما تاریخ یعقوبى تصریح دارد که خروج آن حضرت در شب بوده است. و در حقیقت سفر غدیر از این مقطع زمانى آغاز مى گردد.<ref>۱۵ و ۱۶ ـ ترجمه تاریخ یعقوبى, ج ۱, ص ۵۰۸.</ref> و جالب است بدانیم موقع خروج، عده قابل توجهى از مردم مکه ـ بخصوص بعضى سران آن ها هم ـ به عناوین گوناگون همراه کاروان رهسپار مدینه مى گردند و قافله بازگشت بزرگتر مى شود.<ref>۱۷ ـ بحارالانوار, ج ۳۷, ص ۱۴۰.</ref> بویژه که مى گویند: عده اى از مردم یمن هم ـ که با امیرالمومنین علیه السلام از یمن آمده بودند.ـ عازم مدینه شدند. | ||
=== از مکه تا غدیر === | === از مکه تا غدیر === | ||
به گفته مقدسى بین مکه و مدینه, یازده منزل و مرحله (که بین هرکدام 6ـ7 فرسنگ راه است,) مى باشد.<ref>۱۸ و ۱۹ ـ احسن التقاسیم, مقدسى, ترجمه منزوى, ج ۱, ص ۱۵۰.</ref> اما کسى که با کمى شتاب بیشتر حرکت | به گفته مقدسى بین مکه و مدینه, یازده منزل و مرحله (که بین هرکدام 6ـ7 فرسنگ راه است,) مى باشد.<ref>۱۸ و ۱۹ ـ احسن التقاسیم, مقدسى, ترجمه منزوى, ج ۱, ص ۱۵۰.</ref> اما کسى که با کمى شتاب بیشتر حرکت کند، این منازل و روزها به نه روز مى رسد. همانند رسول خدا صلی الله علیه وآله در سفر از مدینه به مکه. | ||
و اینک رسول خدا صلی الله علیه وآله شبانه در مسیر جاده اصلى با سرعتى حتى تندتر از زمان آمدن, در حال بازگشت است. سرعت ایشان به گونه اى است که شب و یا روز چهاردهم ذى الحجه از مکه خارج شدند و قبل از ظهر روز هجدهم ذى الحجه در جحفه در میانه راه بودند و اگر قافله با آن بزرگى (هشتاد الى صد و چند هزار نفرى) همین گونه به راه خود ادامه مى داد, حداکثر پس از هشت روز در مدینه بود, و این با توجه به آن قافله بزرگ که مرکب از زنان و کودکان و مردان بود, آن هم درمیان بیابان هاى داغ حجاز, بسیار شگفت آور مى نمود و حکایت از عجله بسیار زیاد رسول خدا صلی الله علیه وآله داشت. اما قافله در راه خود تازه به ((کراع الغمیم)) رسیده بود, (طبق نقشه این منطقه فاصله چندانى با مکه ندارد. لذا دومین منزل راه مکه به مدینه نامیده شده است.) که در آن جا کوهى سیاه در کنار راه قرار | و اینک رسول خدا صلی الله علیه وآله شبانه در مسیر جاده اصلى با سرعتى حتى تندتر از زمان آمدن, در حال بازگشت است. سرعت ایشان به گونه اى است که شب و یا روز چهاردهم ذى الحجه از مکه خارج شدند و قبل از ظهر روز هجدهم ذى الحجه در جحفه در میانه راه بودند و اگر قافله با آن بزرگى (هشتاد الى صد و چند هزار نفرى) همین گونه به راه خود ادامه مى داد, حداکثر پس از هشت روز در مدینه بود, و این با توجه به آن قافله بزرگ که مرکب از زنان و کودکان و مردان بود, آن هم درمیان بیابان هاى داغ حجاز, بسیار شگفت آور مى نمود و حکایت از عجله بسیار زیاد رسول خدا صلی الله علیه وآله داشت. اما قافله در راه خود تازه به ((کراع الغمیم)) رسیده بود, (طبق نقشه این منطقه فاصله چندانى با مکه ندارد. لذا دومین منزل راه مکه به مدینه نامیده شده است.) که در آن جا کوهى سیاه در کنار راه قرار داشت، جبرئیل براى چهارمین مرتبه نازل شد و براى سومین بار (پس از عرفات و منى) مجددا از رسول خدا صلی الله علیه وآله اعلام امر ولایت را مى خواهد. اما حضرت دوباره این امر را مشروط به گرفتن تضمین الهى یعنى ((مصونیت از مردم)) مى نماید. | ||
این نزول دوباره باعث شدت گرفتن سرعت سیر آن کاروان عظیم مى گردد, به گونه اى که ((کراع الغمیم)) در حالت متعارف در یک یا دو منزلى مکه است و فاصله آن تا جحفه سه منزل است. (از ((عسفان)) تا ((خلیص)) و از آن جا تا ((قدید)) و از آن جا تا جحفه سه منزل راه مى شود.)<ref>۱۸ و ۱۹ ـ احسن التقاسیم, مقدسى, ترجمه منزوى, ج ۱, ص ۱۵۰.</ref> | این نزول دوباره باعث شدت گرفتن سرعت سیر آن کاروان عظیم مى گردد, به گونه اى که ((کراع الغمیم)) در حالت متعارف در یک یا دو منزلى مکه است و فاصله آن تا جحفه سه منزل است. (از ((عسفان)) تا ((خلیص)) و از آن جا تا ((قدید)) و از آن جا تا جحفه سه منزل راه مى شود.)<ref>۱۸ و ۱۹ ـ احسن التقاسیم, مقدسى, ترجمه منزوى, ج ۱, ص ۱۵۰.</ref> | ||