۲۵۱
ویرایش
آیه ۸ تغابن و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
پرسيدند: اشباح چيست؟ فرمود: سايه نور! بدن هاى نورانى بدون ارواح كه به يک روح واحد تأييد مى شدند، و آن روح القدس بود.<ref>بحار الانوار: ج ۱۵ ص ۲۵.</ref> | پرسيدند: اشباح چيست؟ فرمود: سايه نور! بدن هاى نورانى بدون ارواح كه به يک روح واحد تأييد مى شدند، و آن روح القدس بود.<ref>بحار الانوار: ج ۱۵ ص ۲۵.</ref> | ||
====تحليل اعتقادى چهارم==== | ====تحليل اعتقادى چهارم==== | ||
اكنون نوبتِ آن است كه ارتباط آن خلقت نورانى را با مسئله نبوت و امامت بدانيم تا نكته اصلى در آيه «وَ النُّورِ الَّذى انْزِلَ مَعَهُ» را دريابيم. | اكنون نوبتِ آن است كه ارتباط آن خلقت نورانى را با مسئله نبوت و امامت بدانيم تا نكته اصلى در آيه {{قرآن|«وَ النُّورِ الَّذى انْزِلَ مَعَهُ»}} را دريابيم. | ||
[[امام صادق علیه السلام]] تاريخچه اعتقادى اين ارتباط را چنين بيان مى فرمايد: محمد و على عليهما السلام دو هزار سال قبل از خلقت مخلوقات نورى در پيشگاه خداوند جل جلاله بودند. | [[امام صادق علیه السلام]] تاريخچه اعتقادى اين ارتباط را چنين بيان مى فرمايد: محمد و على عليهما السلام دو هزار سال قبل از خلقت مخلوقات نورى در پيشگاه خداوند جل جلاله بودند. | ||
| خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
اين كلام حضرت زهراعليها السلام دريچه اى بزرگ از آثار اين خلقت نورانى را به روى ما مى گشايد، و ما را مشتاق مطالب بيشترى در اين زمينه مى نمايد. | اين كلام حضرت زهراعليها السلام دريچه اى بزرگ از آثار اين خلقت نورانى را به روى ما مى گشايد، و ما را مشتاق مطالب بيشترى در اين زمينه مى نمايد. | ||
[[امام باقر علیه السلام]] درباره آيه «اللَّه نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فِيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فِى زُجاجَةٍ ...» مى فرمايد: | [[امام باقر علیه السلام]] درباره آيه {{قرآن|«اللَّه نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فِيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فِى زُجاجَةٍ...»}} مى فرمايد: | ||
مشكاتى كه در آن مصباح است (چراغدانى كه در آن چراغ است) منظور علم در سينه پيامبر صلى الله عليه و آله است. | مشكاتى كه در آن مصباح است (چراغدانى كه در آن چراغ است) منظور علم در سينه پيامبر صلى الله عليه و آله است. | ||
| خط ۱۴۹: | خط ۱۴۹: | ||
خداوند علم خود را نزد جانشين پيامبر صلى الله عليه و آله قرار داده است، آنجا كه مى فرمايد: | خداوند علم خود را نزد جانشين پيامبر صلى الله عليه و آله قرار داده است، آنجا كه مى فرمايد: | ||
«اللَّه نُورُ السَّماواتِ وَ | {{قرآن|«اللَّه نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»}}، يعنى: من هدايت كننده آسمان ها و زمينم. {{قرآن|«مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ»}}، يعنى: مَثَل علمى كه به او عطا كرده ام و با آن هدايت مى شوند مانند چراغدانى است كه چراغى داخل آن است. بنابراين چراغدان قلب محمد صلى الله عليه و آله است، و چراغ همان نورى است كه علم در آن است... .<ref>بحار الانوار: ج ۴ ص ۱۹ ح ۷.</ref> | ||
اكنون كه مسير اين نور نهاده شده در وجود معصومين عليهم السلام را دانستيم، آثار نورانى آن در هدايت مستقيم مردم برايمان شگفت انگيز خواهد بود. | اكنون كه مسير اين نور نهاده شده در وجود معصومين عليهم السلام را دانستيم، آثار نورانى آن در هدايت مستقيم مردم برايمان شگفت انگيز خواهد بود. | ||