۵۰۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== آيه | == آيه «وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ»<ref>صافّات/۷۱. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۳۰۱،۲۸۷.</ref> == | ||
بزرگترين [[آزمون الهی|امتحان بشریت]] در غدير مطرح شد. امتحانى همه جانبه كه اتمام حجت آن به نحو اكمل انجام گرفت و براى هيچ كس به هيچ دليل و بهانه اى راه گريز نماند. | بزرگترين [[آزمون الهی|امتحان بشریت]] در غدير مطرح شد. امتحانى همه جانبه كه اتمام حجت آن به نحو اكمل انجام گرفت و براى هيچ كس به هيچ دليل و بهانه اى راه گريز نماند. | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
=== متن خطبه غدير === | === متن خطبه غدير === | ||
مَعاشِرَ النّاسِ، قَدْ ضَلَّ قَبْلَكُمْ اكْثَرُ الاوَّلينَ: اى مردم، قبل از شما اكثر پيشينيان گمراه شدند.<ref>اسرار غدير: ص ۱۴۹ بخش ۶ .</ref> | {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، قَدْ ضَلَّ قَبْلَكُمْ اكْثَرُ الاوَّلينَ}}: اى مردم، قبل از شما اكثر پيشينيان گمراه شدند.<ref>اسرار غدير: ص ۱۴۹ بخش ۶ .</ref> | ||
=== تحليل اعتقادى === | === تحليل اعتقادى === | ||
خط ۱۶۲: | خط ۱۶۲: | ||
مطرح شدن «بركت» بدان معناست كه مردم با شنيدن آن فضيلت، خاک پاى على عليه السلام را به عنوان تبرک بر مى داشتند و آن را مايه بركت زندگى خويش مى | مطرح شدن «بركت» بدان معناست كه مردم با شنيدن آن فضيلت، خاک پاى على عليه السلام را به عنوان تبرک بر مى داشتند و آن را مايه بركت زندگى خويش مى | ||
دانستند. در بعضى احاديث حتى كلمه | دانستند. در بعضى احاديث حتى كلمه {{متن عربی|يُقَبِّلُونَهُ}} آمده است<ref>كتاب سليم: ص ۹۱۰ ح ۶۲ .</ref>، يعنى «خاک پاى تو را مى بوسيدند». | ||
در احاديث ديگرى | در احاديث ديگرى {{متن عربی|يَسْتَشْفُونَ بِهِ}} ذكر شده<ref>بحار الانوار: ج ۳۱ ص ۴۳۸.</ref> كه به معناى «شفا گرفتن از خاک پاى على عليه السلام» است. حتى در بعضى احاديث با آب مخلوط كردن خاک پاى | ||
على عليه السلام براى خوردن آن مطرح شده كه مى فرمايد: لَوْ حَدَّثْتُ بِما انْزِلَ فى عَلِىٍّ ما وَطَئَ عَلى مَوْضِعٍ فِى الارْضِ الاّ اخِذَ تُرابُهُ الَى الْماءِ: | على عليه السلام براى خوردن آن مطرح شده كه مى فرمايد:{{متن عربی| لَوْ حَدَّثْتُ بِما انْزِلَ فى عَلِىٍّ ما وَطَئَ عَلى مَوْضِعٍ فِى الارْضِ الاّ اخِذَ تُرابُهُ الَى الْماءِ}}: | ||
اگر نقل كنم آنچه درباره على نازل شده، قدم بر جايى از زمين نمى گذارد مگر آنكه خاكش را به سوى آب مى برند<ref>بحار الانوار: ج ۴۰ ص ۴۸ ح ۸۵ .</ref>!! (كنايه از اينكه با آب مخلوط مى كنند و مى | اگر نقل كنم آنچه درباره على نازل شده، قدم بر جايى از زمين نمى گذارد مگر آنكه خاكش را به سوى آب مى برند<ref>بحار الانوار: ج ۴۰ ص ۴۸ ح ۸۵ .</ref>!! (كنايه از اينكه با آب مخلوط مى كنند و مى | ||
خط ۱۷۶: | خط ۱۷۶: | ||
فرمود: | فرمود: | ||
لَوْ لا انْ لا يَبْقى احَدٌ الاّ قَبَضَ مِنْ اثَرِكَ قَبْضَةً يَطْلُبُ بِهَا الْبَرَكَةَ لِعَقِبِهِ مِنْ بَعْدِهِ لَقُلْتُ فيكَ قَوْلاً لا يَبْقى احَدٌ الاّ قَبَضَ مِنْ اثَرِكَ قَبْضَةً: | {{متن عربی|لَوْ لا انْ لا يَبْقى احَدٌ الاّ قَبَضَ مِنْ اثَرِكَ قَبْضَةً يَطْلُبُ بِهَا الْبَرَكَةَ لِعَقِبِهِ مِنْ بَعْدِهِ لَقُلْتُ فيكَ قَوْلاً لا يَبْقى احَدٌ الاّ قَبَضَ مِنْ اثَرِكَ قَبْضَةً}}: | ||
اگر نبود كه مى ترسيدم احدى باقى نماند مگر آنكه از خاک پاى تو مُشتى بردارد تا براى نسل بعد از خود بركت قرار دهد، درباره تو سخنى مى گفتم كه هيچ كس نماند | اگر نبود كه مى ترسيدم احدى باقى نماند مگر آنكه از خاک پاى تو مُشتى بردارد تا براى نسل بعد از خود بركت قرار دهد، درباره تو سخنى مى گفتم كه هيچ كس نماند |
ویرایش