۵۰۷
ویرایش
عیسی علیه السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
←ج) يَلْتَمِسُونَ بِذلِكَ الْبَرَكَةَ
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۹۳: | خط ۱۹۳: | ||
براى تبرک بر مى داشتند، بدون آنكه آن مطلبى را كه پيامبر صلى الله عليه وآله فرمود شنيده باشند. بلكه اگر امروز قنبر يا فضه زنده مى شدند مردم خاک پاى آنان را به عنوان غلام و كنيز اميرالمؤمنين عليه السلام سرمه چشمان خود مى نمودند. | براى تبرک بر مى داشتند، بدون آنكه آن مطلبى را كه پيامبر صلى الله عليه وآله فرمود شنيده باشند. بلكه اگر امروز قنبر يا فضه زنده مى شدند مردم خاک پاى آنان را به عنوان غلام و كنيز اميرالمؤمنين عليه السلام سرمه چشمان خود مى نمودند. | ||
نمونه بارز آن تبرک به غبار حرم هاى شريفه است، بلكه در زيارات به صراحت مى گوييم: | نمونه بارز آن تبرک به غبار حرم هاى شريفه است، بلكه در زيارات به صراحت مى گوييم: «وَ اجْعَلْ ارْواحَنا تَحِنُّ الى مَوْطِئِ اقْدامِهِمْ»: «خدايا ارواح ما را چنان قرار ده | ||
كه متمايل به جاى پاى آنان باشد». از همه بالاتر تربت حسينى است كه در طول قرنها خاكى را كه نه جاى پاى حسين عليه السلام است بلكه همين كه در جوار حرم | كه متمايل به جاى پاى آنان باشد». از همه بالاتر تربت حسينى است كه در طول قرنها خاكى را كه نه جاى پاى حسين عليه السلام است بلكه همين كه در جوار حرم | ||
| خط ۲۰۳: | خط ۲۰۳: | ||
===== '''الف) پاسخ به غاليان''' ===== | ===== '''الف) پاسخ به غاليان''' ===== | ||
در ادامه آيه | در ادامه آيه «وَ لَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ...» خداوند تعجب عده اى را اين گونه پاسخ مى دهد: «إِنْ هُوَ إِلاَّ عَبْدٌ أَنْعَمْنا عَلَيْهِ...وَ لَوْ نَشاءُ لَجَعَلْنا مِنْكُمْ مَلائِكَةً فِى الْأَرْضِ يَخْلُفُونَ». منظور از اين آيه آن است كه وقتى خدا بخواهد به بنده اى تفضّل كند به بالاترين مقامات او را مى رساند، و اين تعجبى ندارد تا آنجا حتى اگر خدا بخواهد از همين مردم عده اى را ملائكه قرار دهد. | ||
===== '''ب) پاسخ به منكران''' ===== | ===== '''ب) پاسخ به منكران''' ===== | ||
| خط ۲۲۵: | خط ۲۲۵: | ||
در اين باره چند عبارت در داستان ابليس در غدير مى بينيم: | در اين باره چند عبارت در داستان ابليس در غدير مى بينيم: | ||
شياطين به ابليس گفتند: | شياطين به ابليس گفتند: يا سَيِّدَنا، انْتَ كُنْتَ لِآدَمَ: تو براى آدم بوده اى! ابليس به شياطين گفت: اما عَلِمْتُمْ انّى كُنْتُ لِآدَمَ مِنْ قَبْلُ: مگر نمى دانيد كه من قبلاً براى آدم بوده ام. | ||
و نيز گفت: | و نيز گفت: وَيْلَكُمْ، يَوْمُكُمْ كَيَوْمِ عيسى، وَ اللَّه لاَضِلَّنَّ فيهِ الْخَلْقَ: واى بر شما، امروزتان مانند روز عيسى است. به خدا قسم مردم را درباره او گمراه خواهم كرد. | ||
در روز سقيفه - كه شيطان به عنوان [[بیعت]] با ابوبكر دست داد - نيز گفت: | در روز سقيفه - كه شيطان به عنوان [[بیعت]] با ابوبكر دست داد - نيز گفت: يَوْمٌ كَيَوْمِ آدَمَ: روزى است مانند روز آدم! همان روز شياطين به او گفتند: انْتَ الَّذى اخْرَجْتَ آدَمَ مِنَ الْجَنَّةِ: تو بودى كه آدم را از بهشت بيرون آوردى! آن روز كه توانست حضرت آدم عليه السلام را از [[بهشت]] بيرون كند، در واقع نسل بشريت را از بهشت اخراج كرد، و آنان را اسير حيله هاى خود در دنيا نمود. | ||
روزى كه ولادت حضرت عيسى عليه السلام بدون همسرى براى مريم اتفاق افتاد، اين معجزه الهى را بهانه غلو قرار داد و آن حضرت را به عنوان الوهيت مطرح كرد و نسلهايى از بشر را با همين باور غلط مبتلا به شرک نمود و راهى جهنم كرد. | روزى كه ولادت حضرت عيسى عليه السلام بدون همسرى براى مريم اتفاق افتاد، اين معجزه الهى را بهانه غلو قرار داد و آن حضرت را به عنوان الوهيت مطرح كرد و نسلهايى از بشر را با همين باور غلط مبتلا به شرک نمود و راهى جهنم كرد. | ||
| خط ۲۳۵: | خط ۲۳۵: | ||
در روز غدير هم قسم ياد كرد كه در اين باره مردم را گمراه خواهم كرد، و سقيفه تحقق اين قسم ابليس بود كه تا آخر روزگار اكثريتى از انسان ها را با انكار ولايت على عليه السلام راهى جهنم كرد. | در روز غدير هم قسم ياد كرد كه در اين باره مردم را گمراه خواهم كرد، و سقيفه تحقق اين قسم ابليس بود كه تا آخر روزگار اكثريتى از انسان ها را با انكار ولايت على عليه السلام راهى جهنم كرد. | ||
در واقع اين سه روز در تاريخِ اضلالِ ابليس، پيمودن راه هزار ساله در يک شب بود كه اين گونه در خاطره آنان ثبت شده و از آن ياد مى كنند. به عبارت ديگر هزاران زحمت و تلاش شياطين در هزاران مكان و زمان و درباره هزاران انسان، با يک برنامه بنيادين و ريشه اى به انجام رسيد، و با | در واقع اين سه روز در تاريخِ اضلالِ ابليس، پيمودن راه هزار ساله در يک شب بود كه اين گونه در خاطره آنان ثبت شده و از آن ياد مى كنند. به عبارت ديگر هزاران زحمت و تلاش شياطين در هزاران مكان و زمان و درباره هزاران انسان، با يک برنامه بنيادين و ريشه اى به انجام رسيد، و با «اسَّسَ اساسَ ذلِكَ» مرحله «بَنى عَلَيْهِ بُنْيانَهُ» به آسانى پيش رفت، و در طول [[تاریخ]] بدون زحمتِ شيطان «جَرى فى ظُلْمِهِ وَ جَوْرِهِ» اتفاق افتاد. يعنى ابتدا پايه [[ضلالت]] را گذاشت، و سپس بر روى آن بناى گمراهى را بالا برد، و سپس بدون نگرانى مسير ظلم و جور هموار شد. | ||
جالب است كه خود شيطان، روز سقيفه را قابل مقايسه با روز آدم عليه السلام نمى داند و در اين باره مى گويد: | جالب است كه خود شيطان، روز سقيفه را قابل مقايسه با روز آدم عليه السلام نمى داند و در اين باره مى گويد: آدَمُ نَقَضَ الْعَهْدَ وَ لَمْ يَكْفُرْ بِالرَّبِّ، وَ هؤُلاءِ نَقَضُوا الْعَهْدَ وَ كَفَرُوا بِالرَّسُولِ: آدم پيمان را شكست، اما به خداوند كافر نشد، ولى اينان هم پيمان را شكستند و هم به پيامبر كافر شدند! | ||
او كه در صدد ضلالت خلق است و درجات گمراهى را خوب مى داند، پيمان شكنان سقيفه را كافر مىداند، و نقض ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام را مساوى با مخالفت صريح با شخص پيامبر صلى الله عليه و آله و [[انکار]] [[نبوّت]] آن حضرت مى داند. | او كه در صدد ضلالت خلق است و درجات گمراهى را خوب مى داند، پيمان شكنان سقيفه را كافر مىداند، و نقض ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام را مساوى با مخالفت صريح با شخص پيامبر صلى الله عليه و آله و [[انکار]] [[نبوّت]] آن حضرت مى داند. | ||