پرش به محتوا

آفتاب غدیر پشت پرده های تعصب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
آفتاب غدیر پشت پرده‌های تعصب
آفتاب غدیر پشت پرده‌های تعصب


منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی مؤسسه جهانی سبطین: https://www.sibtayn.com
الحمد لله رب العالمین والصلاة والسلام علی رسوله وعلی آله الطیبین الطاهرین واللعن علی اعدائهم اجمعین.
الحمد لله رب العالمین والصلاة والسلام علی رسوله وعلی آله الطیبین الطاهرین واللعن علی اعدائهم اجمعین.
خداوند تبارک و تعالی پیامبرانش را برای هدایت و راهنمایی مردم فرستاده است تا به انحرافات فکری و عملی دچار نشوند چرا که تاریخ بشریت آکنده و مملوّ ازاین انحرافات می‌باشد که در نتیجه دوری از تعالیم پیامبران است.
خداوند تبارک و تعالی پیامبرانش را برای هدایت و راهنمایی مردم فرستاده است تا به انحرافات فکری و عملی دچار نشوند چرا که تاریخ بشریت آکنده و مملوّ ازاین انحرافات می‌باشد که در نتیجه دوری از تعالیم پیامبران است.
هدف از آفرینش جهان هستی همان هدایت و بندگی است و این هدایت باید تا روز قیامت برقرار باشد زیرا اگر لحظه ای مردم بدون راهنما باشند غرض الهی محقق نخواهد شد.
هدف از آفرینش جهان هستی همان هدایت و بندگی است و این هدایت باید تا روز قیامت برقرار باشد زیرا اگر لحظه ای مردم بدون راهنما باشند غرض الهی محقق نخواهد شد.
حال برای شروع بحث حدیثی از وجود مبارک پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل می‌کنیم و متذکر می‌شویم که تمام احادیث و مستندات این مقاله از منابع معتبر اهل سنت می‌باشد.
حال برای شروع بحث حدیثی از وجود مبارک پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل می‌کنیم و متذکر می‌شویم که تمام احادیث و مستندات این مقاله از منابع معتبر اهل سنت می‌باشد. رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: یهود و نصارا، هفتاد و دو فرقه شدند و همه آنها در آتش اند مگر یک فرقه و امت من هفتاد و سه فرقه می‌شوند و همه در آتش اند مگر یک فرقه که اهل نجات هستند
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: یهود و نصارا، هفتاد و دو فرقه شدند و همه آنها در آتش اند مگر یک فرقه و امت من هفتاد و سه فرقه می‌شوند و همه در آتش اند مگر یک فرقه که اهل نجات هستند(۱).
 
سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا می‌توان تصور کرد پیامبری که نسبت به هدایت مشرکین به اندازه ای اصرار و دلسوزی می‌ورزید که خداوند به ایشان خطاب فرمود: (لَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ أَلاّ یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ)(۲) گویی می‌خواهی جان خود را از شدت اندوه از دست دهی بخاطر اینکه آنها ایمان نمی‌آورند. ـ نسبت به آینده اُمت خود نگران نباشد و فکری به حال هدایت آنها بعد از خود نکرده باشد؟ آیا می‌توان تصور کرد پیامبری که در اوج تدبیر و حکمت است، نسبت به امر جانشنی و رهبری جامعه اسلامی بی‌تفاوت بوده باشد؟
سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا می‌توان تصور کرد پیامبری که نسبت به هدایت مشرکین به اندازه ای اصرار و دلسوزی می‌ورزید که خداوند به ایشان خطاب فرمود: (لَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ أَلاّ یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ)(۲) گویی می‌خواهی جان خود را از شدت اندوه از دست دهی بخاطر اینکه آنها ایمان نمی‌آورند. ـ نسبت به آینده اُمت خود نگران نباشد و فکری به حال هدایت آنها بعد از خود نکرده باشد؟ آیا می‌توان تصور کرد پیامبری که در اوج تدبیر و حکمت است، نسبت به امر جانشنی و رهبری جامعه اسلامی بی‌تفاوت بوده باشد؟
اگر کسانی منکر علم غیب پیامبر شوند و بگویند پیامبر نمی‌دانست بعد از خودش چه اتفاقاتی می‌افتد، می‌گوییم که هر فرد عاقلی برای مسئله جانشینی خود اهمیت قائل است حال چه برسد به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) که دین اسلام را از جانب پروردگار به مردم ابلاغ کرده است و نگران از بین رفتن و تحریف آن می‌باشد. پس حتماً باید جانشینی برای خود معین فرموده باشند یا حداقل ملاک و ضابطه ای برای مسئله امامت و رهبری مردم، مشخص می‌فرمودند تا مردم بعد از ایشان حیران و سردرگم نباشند.
اگر کسانی منکر علم غیب پیامبر شوند و بگویند پیامبر نمی‌دانست بعد از خودش چه اتفاقاتی می‌افتد، می‌گوییم که هر فرد عاقلی برای مسئله جانشینی خود اهمیت قائل است حال چه برسد به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) که دین اسلام را از جانب پروردگار به مردم ابلاغ کرده است و نگران از بین رفتن و تحریف آن می‌باشد. پس حتماً باید جانشینی برای خود معین فرموده باشند یا حداقل ملاک و ضابطه ای برای مسئله امامت و رهبری مردم، مشخص می‌فرمودند تا مردم بعد از ایشان حیران و سردرگم نباشند.
خط ۱۵۸: خط ۱۵۸:
در پایان یادآور حدیث اول بحث می‌شویم که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند در میان آن فرقه‌های بسیار فقط یک فرقه اهل نجات است. ما شعیان دوازده امامی، خداوند را شاکریم که در گروهی هستیم که پیشوایان آن، امیرالمؤمنین، حضرت فاطمه زهرا، امام حسن، و امام حسین و اولاد معصومش (علیهم السلام) هستند که قطعاً این بزرگواران بر اساس اجماع مسلمین، اهل بهشت هستند.
در پایان یادآور حدیث اول بحث می‌شویم که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند در میان آن فرقه‌های بسیار فقط یک فرقه اهل نجات است. ما شعیان دوازده امامی، خداوند را شاکریم که در گروهی هستیم که پیشوایان آن، امیرالمؤمنین، حضرت فاطمه زهرا، امام حسن، و امام حسین و اولاد معصومش (علیهم السلام) هستند که قطعاً این بزرگواران بر اساس اجماع مسلمین، اهل بهشت هستند.
خداوندا از تو می‌خواهیم که حق جویان را به آن فرقه اهل نجات هدایت فرمایی.
خداوندا از تو می‌خواهیم که حق جویان را به آن فرقه اهل نجات هدایت فرمایی.
والسلام علی من التبع الهدی
 
والحمد لله رب العالمین
والسلام علی من التبع الهدی والحمد لله رب العالمین سید علی موسوی
سید علی موسوی
 
___________________________________________________
___________________________________________________
(1) مسند احمد: ۴/۱۰۲; سنن دارمی: ۲/۲۴۱; سنن ابن ماجه: ۲/۱۳۲۲; سنن ابی داود: ۲/۳۹۰; البدایة والنهایة: ۷/۲۶۲ و…
(۲) شعراء: ۳.
(۳) طبقات الحنابله، ابن ابی یعلی: ص ۲۹ و ۴۷.
(۴) درء التعارض: ۲/۹۶.
(۵) تذکرة الحفاظ: ۳/۳۷۵.
(۶) تبیین کذب المفتری: ص ۳۱۰.
(۷) شرح اللمع: ۱/۱۱۱.
(۸) الامام جعفر الصادق (علیه السلام) ـ عبد الحلیم الجندی: ص ۲۵۵.
(۹) همان.
(۱۰) فتح الباری: ۷/۶۱.
(۱۱) تذکرة الحفاظ: ۲/۷۱۳.
(۱۲) البدایة والنهایة: ۱۱/۱۶۷.
(۱۳) المعجم الکبیر: ۵/۱۸۶.
(۱۴) فتح الباری: ۷/۱۱۱.
(۱۵) صحیح بخاری: ۸/۱۹۹ بشرح ابن حجر.
(۱۶) صحیح مسلم: ۲/۱۹۷ باب الفاظ من الأدب.
(۱۷) مسند احمد ۴/۳۷۲.
(۱۸) مستدرک حاکم: ۳/۱۰۹.
(۱۹) مائده: ۶۷.
(۲۰) مائده: ۳.
(۲۱) معارج: ۱.
(۲۲) مسند احمد: ۱/۸۴.
(۲۳) همان: ۱/۱۱۹.
(۲۴) مستدرک حاکم: ۳/۵۳۳.
(۲۵) صحیح بخاری: ۳/۱۵۵ باب فی الاستقراض وأداء الدیون.
(۲۶) صحیح مسلم: کتاب الفرائض
(۲۷) إرشاد الساری: ۷/۲۸۰.
(۲۸) المنهاج فی شرح صحیح مسلم. پاورقی، ارشاد الساری، کتاب الفرائض.
(۲۹) تاریخ مدینه دمشق: ۴۲/۲۲۰.
(۳۰) المعجم الکبیر: ۳/۱۸۰ و تاریخ ابن کثیر: ۵/۲۰۹.
(۳۱) توبه: ۷۱.
(۳۲) جمعه: ۱۱.
(۳۳) صحیح بخاری: ۶۳/۶.
(۳۴) آل عمران: ۱۵۳.
(۳۵) توبه: ۲۵.
(۳۶) صحیح بخاری: ۴/۵ کتاب المرضی باب قول المریض قوموا عنّی.
(۳۷) صحیح بخاری: ۳/۱۸۲ و مسند احمد: ۴/۳۳۰ و…
(۳۸) نساء: ۶۵.
(۳۹)صحیح مسلم: ۲/۳۶۰ کتاب الفضائل، فضائل علی (علیه السلام).
(۴۰) همان
(۴۱) مستدرک حاکم: ۳/۱۴۰; تذکرة الحفاظ: ۳/۹۹۵; تاریخ بغداد: ۱۱/۲۱۶ و…
(۴۲) مسند ابویعلی: ۱/۴۲۷; مجمع الزوائد: ۹/۱۱۸.
(۴۳) مسند احمد: ۱/۱۰۹; اسد الغابة: ۴/۳۱، الاصابه: ۴/۴۶۸; مستدرک حاکم: ۳/۱۴۲; البدایة والنهایه: ۷/۳۹۷.
فهرست منابع و مآخذ
الاصابه فی تمییز الصحابه؛ ابن حجر عسقلانی، م۸۵۲ق، بیروت: دارالکتب العلمیه، اول، ۱۴۱۵ق.
البدایه و النهایة؛ أبو الفداء اسماعیل بن عمر بن کثیر الدمشقی (م ۷۷۴)، بیروت: دار الفکر، ۱۴۰۷ق.


طبقات الحنابلة؛ ابوالحسین بن ابی یعلی، م۵۲۶ق، بیروت: دارالمعرفة، اول، بی‌تا.
== منبع: پایگاه اطلاع رسانی مؤسسه جهانی سبطین ==
درء التعارض؛ احمد بن عبدالحلیم بن تیمیه، قاهره: دارالحدیث، ۱۴۲۷ق.
تذکرة الحفاظ؛ شمس الدین الذهبی، م۷۴۸ق، بیروت: دارالکتب العلمیة، دوم، ۱۴۲۸ق.
تاریخ دمشق؛ ابن عساکر شافعی، م۵۷۱ق، بیروت: دارالفکر، ۱۴۱۵ق.
سنن ابن ماجه؛ محمد بن یزید بن ماجه، م۲۷۳ق، بیروت: دارالجیل، اول، ۱۴۱۸ق.
تبیین کذب المفتری؛ ابن عساکر، م۵۷۱ق، بیروت: دارالکتاب العربی، ۱۴۰۴ق.
شرح اللمع؛ ابراهیم بن علی شیرازی، م۳۹۳ق، بیروت: دارالغرب الاسلامی، اول، ۱۴۰۸ق.
الامام جعفر الصادق (علیه السلام)؛ عبد الحلیم الجندی، قاهره: دارالمعارف، ۱۳۹۷ق.
فتح الباری شرح صحیح البخاری؛ زین الدین ابوالفرج بن رجب حنبلی، م۷۳۶ق، مکتبة الغرباء الاثریه،
البدایة والنهایة؛ أبو الفداء اسماعیل بن عمر بن کثیر الدمشقی (م ۷۷۴)، بیروت: دار الفکر، ۱۴۰۷ق.
سنن ابی داود؛ سلیمان بن اشعث بن اسحاق سجستانی، م۲۷۵ق، قاهره: دارالحدیث، اول، ۱۴۲۰ق.
سنن دارمی؛ ابو محمد الدارمی، م۲۵۵ق، بیروت: دارالبشائر، اول، ۱۴۳۴ق.
الکامل فی التاریخ؛ علی بن محمد بن اثیر جزری، م۶۳۰ق، بیروت: دارالصادر، اول، ۱۳۸۵ق.
إرشاد الساری شرح صحیح بخاری؛ احمد بن محمد قسطلانی، م۹۲۳ق، بیروت: دارالفکر، ۱۴۳۱ق.
المنهاج فی شرح صحیح مسلم؛ یحیی بن شرف نووی، عمان: بیت الافکار الدولیه، بی‌تا.
تاریخ مدینه دمشق؛ ابن عساکر شافعی، م۵۷۱ق، بیروت: دارالفکر، ۱۴۱۵ق.
تاریخ بغداد؛ احمد بن علی خطیب بغدادی، م۴۶۳ق، بیروت: دارالکتب العلمیه، اول، ۱۴۱۷ق.
مسند ابویعلی؛ احمد بن علی ابویعلی، م۳۰۷ق، بیروت: دارالمأمون للتراث، ۱۴۱۰ق.
مجمع الزوائد؛ علی بن ابی بکر بن سلیمان الهیثمی المصری، م۸۰۷ق، تحقیق: محمد عبدالقادر احمد عطا، بیروت: درالکتب العلیمه، بی‌تا.
مجمع الزوائد؛ علی بن ابی بکر بن سلیمان الهیثمی المصری، م۸۰۷ق، تحقیق: محمد عبدالقادر احمد عطا، بیروت: درالکتب العلیمه، بی‌تا.
اسد الغابة فی معرفة الصحابه؛ عزالدین بن اثیر، م۶۳۰ق، بیروت: دارالفکر، اول، ۱۴۰۹ق.
المستدرک علی الصحیحین؛ حاکم نیشابوری، م۴۰۵ق، بیروت: المکتبة العصریه، اول، ۱۴۲۰ق.
مسند الامام احمد بن حنبل؛ احمد بن محمد بن حنبل، م ۲۴۱ق، بیروت: مؤسسة الرساله، اول، ۱۴۱۶ق.
المعجم الکبیر؛ سلیمان بن احمد طبرانی، م۳۶۰ق، بیروت: داراحیاء التراث العربی، ۱۴۱۴ق.
صحیح بخاری؛ محمد بن اسماعیل بخاری، م ۲۵۶ق، دمشق: دارطوق النجاة، اول، ۱۴۲۲ق
صحیح مسلم؛ مسلم بن حجاج نیشابوری، م۲۶۱ق، بیروت: داراحیاء التراث العربی، بی‌تا.