جایگاه حدیث غدیر در راهبردهای بزرگان امامیه در قرن چهارم هجری: تفاوت میان نسخه‌ها

محمد بن عمر تمیمی(قاضی جعابی): از افاضل شیعه<ref>الفهرست، ص۲۴۷.</ref> و از مشایخ صدوق<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۸، ص۷۰.</ref> و مسانید شیخ مفید بود. کتاب {{متن عربی|مَن رويَ حديث غديرِخُم}} از اوست<ref>رجال النجاشی، ص۳۹۵-۳۹۴.</ref> و تألیفاتی نیز درباره طرق حدیث غدیر و امیرالمؤمنین دارد<ref>الفهرست، ص۲۴۷.</ref> ابوعبدالله حسین غضائری(م۴۱۱ق)، از ثقات امامیه<ref>الرجال، ص۴۲۵.</ref> و همسان با شیخ مفید بود(ذهبی، ۱۴۱۳ سیر،۱۷: ۳۲۹). وی آثار متعددی در فضائل امامان و ردّ مخالفان نوشت که از مهمترین آنها کتاب”یوم الغدیر"است(نجاشی۱۴۱۶: ۶۹). عبیدالله بن احمد أنباری(م۳۵۶)، از شیوخ شیعه و در حدیث، ثقه بود. آثار متعددی در کلام، حدیث، تاریخ و فرق داشت که کتابی با عنوان"طرق حدیث الغدیر” منسوب به وی است(نجاشی۱۴۱۶: ۲۳۳؛ ابن ندیم، بی‌تا: ۲۴۷).

حسین بن حمدان خصیبی(م۳۳۴هـ)، صاحب کتاب الهدایة الکبری: در این کتاب با استفاده از حدیث غدیر، نص و ولایت اهل‌بیت  علیه السلام  اثبات و اسناد جمعی دال بر این امر جمع‌آوری شده است(خصیبی۱۴۱۱: ۱۰۳).