۴٬۰۶۴
ویرایش
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
پس از سخنرانى غدير در فرصت مناسبى پيامبر صلى الله عليه و آله سند مكتوبى براى غدير آماده كردند. | پس از سخنرانى غدير در فرصت مناسبى پيامبر صلى الله عليه و آله سند مكتوبى براى غدير آماده كردند. | ||
براى اين كار دستور دادند بلال ندا دهد: | براى اين كار دستور دادند بلال ندا دهد: {{متن عربی|الصلاة جامعة}} تا همه جمع شوند. | ||
وقتى مهاجرين و انصار جمع شدند حضرت فرمود: | وقتى مهاجرين و انصار جمع شدند حضرت فرمود: | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
حضرت با اين كلمات همه گروه ها را فراخواند و همه را مخاطب قرار داد. | حضرت با اين كلمات همه گروه ها را فراخواند و همه را مخاطب قرار داد. | ||
سپس دوات و كاغذى طلب كرد و دستور داد كاتب آنچه حضرت مى گويد و مردم اقرار مى كنند بنويسد و آن را ثبت كند. نوشته به دستور حضرت چنين آغاز شد: | سپس دوات و كاغذى طلب كرد و دستور داد كاتب آنچه حضرت مى گويد و مردم اقرار مى كنند بنويسد و آن را ثبت كند. نوشته به دستور حضرت چنين آغاز شد:{{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ}} {{متن عربی|لا الهَ الاَّ اللَّه، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّه.}} | ||
بِسْمِ | |||
سپس پرسيد: آيا به اين مطالب شهادت مى دهيد؟ گفتند: آرى. فرمود: آيا مى دانيد كه خداوند مولى و صاحب اختيار شماست؟ | سپس پرسيد: آيا به اين مطالب شهادت مى دهيد؟ گفتند: آرى. فرمود: آيا مى دانيد كه خداوند مولى و صاحب اختيار شماست؟ | ||
خط ۳۶: | خط ۳۴: | ||
در اينجا حضرت بازوى على عليه السلام را گرفت و آن را بلند كرد به حدى كه سفيدى زير بازوى حضرت ظاهر شد و در آن حال فرمود: | در اينجا حضرت بازوى على عليه السلام را گرفت و آن را بلند كرد به حدى كه سفيدى زير بازوى حضرت ظاهر شد و در آن حال فرمود: | ||
مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ | {{متن عربی|مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ}}، و سپس فرمود: {{متن عربی|اللهمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ.}} | ||
همه اين گفتگوها طبق دستور حضرت در آن ورقه ثبت شد؛ و اينجا بود كه خداوند اين آيات را نازل كرد: | همه اين گفتگوها طبق دستور حضرت در آن ورقه ثبت شد؛ و اينجا بود كه خداوند اين آيات را نازل كرد: | ||
{{متن قرآن|وَ النَّجْمِ إِذا هَوى، ما ضَلَّ صاحِبُكُمْ وَ ما غَوى، وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى، إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْىٌ يُوحى}}: | |||
«قسم به ستاره هنگامى كه پايين مى آيد، صاحب شما (يعنى پيامبر صلى الله عليه و آله) گمراه نشده و راه نايافته نيست و از روى هواى نفس سخن نمى گويد. | «قسم به ستاره هنگامى كه پايين مى آيد، صاحب شما (يعنى پيامبر صلى الله عليه و آله) گمراه نشده و راه نايافته نيست و از روى هواى نفس سخن نمى گويد. | ||
خط ۵۶: | خط ۵۴: | ||
عكس العمل قاطعى لازم بود كه به همه شايعه ها پايان دهد و شبهه ها را ريشه كن نمايد، كه با يک اقدام به موقع و غير قابل انتظار به ثمر رسيد. | عكس العمل قاطعى لازم بود كه به همه شايعه ها پايان دهد و شبهه ها را ريشه كن نمايد، كه با يک اقدام به موقع و غير قابل انتظار به ثمر رسيد. | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله امر كرد تا سند مكتوبى براى غدير آماده شود. براى اين كار دستور داد تا بلال ندا دهد: | پيامبر صلى الله عليه و آله امر كرد تا سند مكتوبى براى غدير آماده شود. براى اين كار دستور داد تا بلال ندا دهد:{{متن عربی|الصَّلَاة جامعة}} تا همه جمع شوند. | ||
وقتى مهاجرين و انصار و ساير گروه هاى مردم جمع شدند، حضرت سند نوشته شده اى به اقرار همه به ثبت رساند. از جمله بار ديگر اميرالمؤمنين عليه السلام را بلند كرده و حديث | وقتى مهاجرين و انصار و ساير گروه هاى مردم جمع شدند، حضرت سند نوشته شده اى به اقرار همه به ثبت رساند. از جمله بار ديگر اميرالمؤمنين عليه السلام را بلند كرده و حديث {{متن عربی|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ}}را تكرار فرمود. | ||
همه اين گفتگوها طبق دستور حضرت در ورقه اى ثبت شد، تا سندى مكتوب از غدير براى آينده ها و آيندگان تاريخ باشد. | همه اين گفتگوها طبق دستور حضرت در ورقه اى ثبت شد، تا سندى مكتوب از غدير براى آينده ها و آيندگان تاريخ باشد. | ||
خط ۶۴: | خط ۶۲: | ||
هم زمان آيات ۱ تا ۴ سوره نجم نازل شد، تا از يک سو تأييد ديگرى بر وَحْيانى بودن غدير باشد، و از سوى ديگر مشتى محكم بر دهان ياوه گويانى باشد كه نسبت گمراهى و اغوا و هواى نفس به مبلغ اعظم غدير پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى دادند. آيات چنين بود: | هم زمان آيات ۱ تا ۴ سوره نجم نازل شد، تا از يک سو تأييد ديگرى بر وَحْيانى بودن غدير باشد، و از سوى ديگر مشتى محكم بر دهان ياوه گويانى باشد كه نسبت گمراهى و اغوا و هواى نفس به مبلغ اعظم غدير پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى دادند. آيات چنين بود: | ||
{{متن قرآن|وَ النَّجْمِ اِذا هَوى، ما ضَلَّ صاحِبُكُمْ وَ ما غَوى، وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى، اِنْ هُوَ اِلاّ وَحْىٌ يُوحى}}: | |||
«قسم به ستاره هنگامى كه سقوط كرد، صاحب شما (پيامبر صلى الله عليه و آله) گمراه نشده و اِغوا نشده و از روى هواى نفس سخن نمى گويد. آنچه مى گويد وحيى است كه بر او نازل مى شود». | «قسم به ستاره هنگامى كه سقوط كرد، صاحب شما (پيامبر صلى الله عليه و آله) گمراه نشده و اِغوا نشده و از روى هواى نفس سخن نمى گويد. آنچه مى گويد وحيى است كه بر او نازل مى شود». |
ویرایش