۴٬۰۶۴
ویرایش
آيه ۱۰۸ یوسف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
←پانویس
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '<references />' به '{{پانویس}}') |
(←پانویس) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== «قُلْ هذِهِ سَبِيلِى أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِى وَ سُبْحانَ اللَّهِ...»<ref>يوسف / | == «قُلْ هذِهِ سَبِيلِى أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِى وَ سُبْحانَ اللَّهِ...»<ref>يوسف / ۱۰۸؛ غدير در قرآن: ج ۳ ص ۴۲۵-۴۳۳.</ref> == | ||
يكى از جلوه هاى قرآنى غدير كه مورد غفلت قرار گرفته، فرازهاى دعا و زياراتى است كه در آنها به تبيين و تفسير آيات مربوط به واقعه [[غدیر]] پرداخته شده است. در بسيارى از دعاها و زيارات - | يكى از جلوه هاى قرآنى غدير كه مورد غفلت قرار گرفته، فرازهاى دعا و زياراتى است كه در آنها به تبيين و تفسير آيات مربوط به واقعه [[غدیر]] پرداخته شده است. در بسيارى از دعاها و زيارات - به خصوص آنچه مربوط به شب و روز غدير است - ناگفته هايى از مسئله غدير به چشم مى خورد كه در هيچ روايت ديگرى يافت نمى شود. در مواردى شأن نزول آيات و در مواردى استشهاد به آيه هاى قرآن و در مواردى مصداق قرار دادن غدير براى آيه مزبور مطرح شده است. از جمله اين موارد است: | ||
{{قرآن|قُلْ هذِهِ سَبِيلِى أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِى وَ سُبْحانَ اللَّهِ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ}}<ref>يوسف / ۱۰۸.</ref>: | {{قرآن|قُلْ هذِهِ سَبِيلِى أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِى وَ سُبْحانَ اللَّهِ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ}}<ref>يوسف / ۱۰۸.</ref>: | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
در دعايى كه بعد از نماز روز عيد غدير مى خوانيم چنين مى گوييم: | در دعايى كه بعد از نماز روز عيد غدير مى خوانيم چنين مى گوييم: | ||
{{متن عربی |رَبَّنا آمَنّا وَ اتَّبَعْنا مَوْلانا وَ وَلِيَّنا وَ هاديَنا وَ داعِيَنا وَ داعِىَ الانامِ، وَ صِراطَكَ السَّوِىَّ الْمُسْتَقيمَ وَ مَحَجَّتَكَ الْبَيْضاءَ، وَ سَبيلَكَ الدّاعِىَ الَيْكَ عَلى بَصيرَةٍ هُوَ وَ مَنِ اتَّبَعَهُ، وَ سُبْحانَ اللَّهِ عَمّا يُشْرِكُونَ بِوِلايَتِهِ وَ بِامْرِ رَبِّهِمْ وَ بِاتِّخاذِ الْوَلائِجِ مِنْ دُونِهِ}}<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص | {{متن عربی |رَبَّنا آمَنّا وَ اتَّبَعْنا مَوْلانا وَ وَلِيَّنا وَ هاديَنا وَ داعِيَنا وَ داعِىَ الانامِ، وَ صِراطَكَ السَّوِىَّ الْمُسْتَقيمَ وَ مَحَجَّتَكَ الْبَيْضاءَ، وَ سَبيلَكَ الدّاعِىَ الَيْكَ عَلى بَصيرَةٍ هُوَ وَ مَنِ اتَّبَعَهُ، وَ سُبْحانَ اللَّهِ عَمّا يُشْرِكُونَ بِوِلايَتِهِ وَ بِامْرِ رَبِّهِمْ وَ بِاتِّخاذِ الْوَلائِجِ مِنْ دُونِهِ}}<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۷،۲۱۶؛ الاقبال: ص ۴۷۵.</ref>: | ||
پروردگارا، ما ايمان آورديم و از صاحب اختيار و ولىّ و هدايت كننده و دعوت كننده ما و مردم پيروى نموديم، همان راه درست و مستقيم تو، و جايگاه حجتِ واضح تو، و راه تو كه او و پيروانش با بصيرت به سوى تو دعوت مى كنند، و خدا منزه است از آنچه در ولايت على عليه السلام شرك مى ورزند و درباره امر پروردگارشان كسى را شريك مى كنند، و كسانى را جز او محبوب دل خود قرار مى دهند. | پروردگارا، ما ايمان آورديم و از صاحب اختيار و ولىّ و هدايت كننده و دعوت كننده ما و مردم پيروى نموديم، همان راه درست و مستقيم تو، و جايگاه حجتِ واضح تو، و راه تو كه او و پيروانش با بصيرت به سوى تو دعوت مى كنند، و خدا منزه است از آنچه در ولايت على عليه السلام شرك مى ورزند و درباره امر پروردگارشان كسى را شريك مى كنند، و كسانى را جز او محبوب دل خود قرار مى دهند. | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
«اين راه من است كه من و پيروانم با بصيرت به سوى خدا دعوت مى كنيم و از هر چه شرک است خدا را منزه مى دانيم». | «اين راه من است كه من و پيروانم با بصيرت به سوى خدا دعوت مى كنيم و از هر چه شرک است خدا را منزه مى دانيم». | ||
در دعاى روز غدير به موشكافى اين راه پرداخته كه اشاره {{قرآن| هذِهِ سَبِيلِى}} به كدام سو است آنجا كه مى فرمايد:{{متن عربی | آمَنّا وَ اتَّبَعْنا...}}، {{متن عربی |سَبيلَكَ الدّاعى الَيْكَ عَلى بَصيرَةٍ هُوَ وَ مَنِ اتَّبَعَهُ ...}} : | در دعاى روز غدير به موشكافى اين راه پرداخته كه اشاره {{قرآن| هذِهِ سَبِيلِى}} به كدام سو است آنجا كه مى فرمايد:{{متن عربی | آمَنّا وَ اتَّبَعْنا...}}، {{متن عربی |سَبيلَكَ الدّاعى الَيْكَ عَلى بَصيرَةٍ هُوَ وَ مَنِ اتَّبَعَهُ ...}}: | ||
خدايا ما ايمان آورده و پيروى مى كنيم از مولايمان...، كه راه توست و او و پيروانش با بصيرت به سوى آن دعوت مى كنند. | خدايا ما ايمان آورده و پيروى مى كنيم از مولايمان...، كه راه توست و او و پيروانش با بصيرت به سوى آن دعوت مى كنند. | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
آنگاه دو بُعد پذيرش و عدم قبول ولايت را طبق آنچه در آيه آمده به عنوان مظهر توحيد و شرک مطرح كرده است: در بُعد اول ايمان و پيروى از راه با بصيرت پيامبر صلى الله عليه و آله را مطرح مى كند، و در بُعد دوم بيزارى از شرک در ولايت يا شرک در امر پروردگار را مطرح مى كند، و يا شرك با پذيرفتن ولايت و صاحب اختيارى هر كسى جز ائمه عليهم السلام كه مورد اعتماد قرار گيرد. | آنگاه دو بُعد پذيرش و عدم قبول ولايت را طبق آنچه در آيه آمده به عنوان مظهر توحيد و شرک مطرح كرده است: در بُعد اول ايمان و پيروى از راه با بصيرت پيامبر صلى الله عليه و آله را مطرح مى كند، و در بُعد دوم بيزارى از شرک در ولايت يا شرک در امر پروردگار را مطرح مى كند، و يا شرك با پذيرفتن ولايت و صاحب اختيارى هر كسى جز ائمه عليهم السلام كه مورد اعتماد قرار گيرد. | ||
در اين باره | در اين باره امام باقر علیه السلام مى فرمايد: منظور از {{قرآن| قُلْ هذِهِ سَبِيلِى ...}} پيامبر و اميرالمؤمنين و اوصياء بعد از ايشان است.<ref>بحار الانوار: ج ۹ ص ۲۱۵ و ج ۲۴ ص ۲۱.</ref> | ||
امام صادق علیه السلام درباره همين آيه مى فرمايد: منظور ولايت ما اهلبيت است كه هيچ كس جز گمراه آن را انكار نمى كند.<ref>بحار الانوار: ج ۲۴ ص ۲۳.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] | ||