پرش به محتوا

آيه ۱۰۳ انعام و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== آیه«وَ هُوَ يُدْرِكُ الاَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ»<ref>انعام /  ۱۰۳. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۳۷ - ۱۴۶. واقعه قرآنى غدير: ص ۸۰ .</ref> ==
== آیه«وَ هُوَ يُدْرِكُ الاَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ»<ref>انعام /۱۰۳؛ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۳۷-۱۴۶؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۸۰ </ref> ==
يكى از مسائل توحيدى كه پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از بخش اول [[خطبه غدیر]] بيان فرمود قداست خداوند بود كه با ذكر آيه ۱۰۳ سوره انعام:
يكى از مسائل توحيدى كه پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از بخش اول [[خطبه غدیر]] بيان فرمود قداست خداوند بود كه با ذكر آيه ۱۰۳ سوره انعام:


{{قرآن|وَ هُوَ يُدْرِكُ الاَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ}} عدم دسترسى به كُنه ذات الهى را مطرح كرد، كه جز آنچه خداوند در وصف خويش فرموده هيچ كس راهى به معرفت او ندارد.
{{قرآن|وَ هُوَ يُدْرِكُ الاَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ}} عدم دسترسى به كُنه ذات الهى را مطرح كرد، كه جز آنچه خداوند در وصف خويش فرموده هيچ كس راهى به معرفت او ندارد.


پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:{{متن عربی|قَدْ فَهِمَ السَّرائِرَ وَ عَلِمَ الضَّمائِرَ }}، و اشاراتى به علم خداوند داشت، كه از باطن و خفاياى امور اطلاع دارد و غلبه مطلق از آنِ اوست؛ و خلق او بدون هيچ سابقه و نمونه ‏اى از خلقت بوده است.
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: {{متن عربی|قَدْ فَهِمَ السَّرائِرَ وَ عَلِمَ الضَّمائِرَ }}، و اشاراتى به علم خداوند داشت، كه از باطن و خفاياى امور اطلاع دارد و غلبه مطلق از آنِ اوست؛ و خلق او بدون هيچ سابقه و نمونه ‏اى از خلقت بوده است.


آنگاه پيامبر صلى الله عليه و آله با ذكر آيه ۱۰۳ سوره انعام{{قرآن|وَ هُوَ يُدْرِكُ الاَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ}} عدم دسترسى به كُنه ذات الهى را مطرح كرد، كه جز آنچه خداوند در وصف خويش فرموده هيچ كس راهى به [[معرفت]] او ندارد:
آنگاه پيامبر صلى الله عليه و آله با ذكر آيه ۱۰۳ سوره انعام{{قرآن|وَ هُوَ يُدْرِكُ الاَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ}} عدم دسترسى به كُنه ذات الهى را مطرح كرد، كه جز آنچه خداوند در وصف خويش فرموده هيچ كس راهى به [[معرفت]] او ندارد:
خط ۱۳: خط ۱۳:


هيچ كس نمى‏ تواند با ديدن به صفت او راه يابد، و كسى به چگونگى او از سرّ و آشكار دست نمى ‏يابد مگر به آنچه خود خداوند عز و جل راهنمايى كرده است.
هيچ كس نمى‏ تواند با ديدن به صفت او راه يابد، و كسى به چگونگى او از سرّ و آشكار دست نمى ‏يابد مگر به آنچه خود خداوند عز و جل راهنمايى كرده است.
از امیرالمؤمنین علیه السلام سؤال شد: «ای برادر رسول خدا صلی الله علیه و آله آیا خدایت را دیده‌ای»؟ حضرت در جواب فرمود:
{{متن عربی|وَ کَیْفَ أَعْبُدُ مَنْ لَمْ أَرَهُ لَمْ تَرَهُ الْعُیُونُ بِمُشَاهَدَهًِْ الْعِیَانِ وَ لَکِنْ رَأَتْهُ الْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ الْإِیمَانِ فَإِذَا کَانَ الْمُؤْمِنُ یَرَی رَبَّهُ بِمُشَاهَدَهًِْ الْبَصَرِ فَإِنَّ کُلَّ مَنْ جَازَ عَلَیْهِ الْبَصَرُ وَ الرُّؤْیَهًُْ فَهُوَ مَخْلُوقٌ وَ لَا بُدَّ لِلْمَخْلُوقِ مِنَ الْخَالِقِ فَقَدْ جَعَلْتَهُ إِذاً مُحْدَثاً مَخْلُوقاً وَ مَنْ شَبَّهَهُ بِخَلْقِهِ فَقَدِ اتَّخَذَ مَعَ اللَّهِ شَرِیکاً وَیْلَهُمْ أَ وَ لَمْ یَسْمَعُوا یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَی}} {{متن قرآن|لا تُدْرِکُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ یُدْرِکُ الْأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ.}}:
«چگونه پرستش کنم خدای را که ندیده‌ام، چشمان در ظاهر و آشکارا او را نبینند ولی دل‌ها به حقیقت ایمان، او را ببینند، و اگر بنا شود مؤمن خدای خود را به چشم ببیند، پس هرکه به چشم دیده شود او آفریده شده و مخلوق [دیگری] است، و هر مخلوقی را آفریدگار و خالقی است، و دراین‌صورت تو خدا را آفریده شده و مخلوق قرار داده‌ای، و هرکه خدا را به مخلوق تشبیه کند برای خدا شریک قرار داده، وای بر ایشان آیا نشنیده‌اند گفتار خدای تعالی را [که می‌فرماید]:{{متن قرآن|لا تُدْرِکُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ یُدْرِکُ الْأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ}}<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۵۲۲؛ بحارالأنوار، ج۳، ص۳۰۸.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:قرآن و غدیر]]
[[رده:قرآن و غدیر]]
۴٬۰۶۴

ویرایش