پرش به محتوا

آيه ۶ کهف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱: خط ۱:
== «فَلَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ عَلى آثارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِيثِ أَسَفاً»<ref>كهف/۶؛ غدير در قرآن: ج ۱ ص ۶۶؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۴۵.</ref>==
پس از اتمام مراسم حجةالوداع، يك روزى كه پيامبر صلى الله عليه وآله در مكه توقف داشت(يعنى روز چهاردهم ماه ذی الحجة) روز پرماجرايى بود. در كنار اعلام حركت براى صبح روز بعد و سپردن ودايع امامت به على‏ عليه السلام، دستور خاصى درباره سلام كردن اصحاب به على‏ عليه السلام به عنوان «اميرالمؤمنين» نازل شد:
پس از اتمام مراسم حجةالوداع، يك روزى كه پيامبر صلى الله عليه وآله در مكه توقف داشت(يعنى روز چهاردهم ماه ذی الحجة) روز پرماجرايى بود. در كنار اعلام حركت براى صبح روز بعد و سپردن ودايع امامت به على‏ عليه السلام، دستور خاصى درباره سلام كردن اصحاب به على‏ عليه السلام به عنوان «اميرالمؤمنين» نازل شد:


{{متن قرآن|فَلَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ عَلى آثارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِيثِ أَسَفاً}}:
{{متن قرآن|فَلَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ عَلى آثارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِيثِ أَسَفاً}}:


«گويى تو مى‏ خواهى در اثر اعمال آنان خود را از تأسف و غم و اندوه هلاك كنى، اگر به اين گفتار ايمان نياورند» .
«شاید تو می خواهی اگر [این معاندان لجوج] به این سخن [که قرآن کریم است] ایمان نیاورند، خود را از شدت اندوه هلاک کنی!!»


در روايات تأكيد شده كه نزول اين آيه قبل از آيه {{متن قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ...}} بوده، و آيه {{متن قرآن|بَلِّغْ}}چند روز بعد نازل شده است. اينجا بود كه آيه {{متن قرآن|فَلَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ عَلى آثارِهِمْ...}} نازل شد.
در روايات تأكيد شده كه نزول اين آيه قبل از آيه {{متن قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ...}} بوده، و آيه {{متن قرآن|بَلِّغْ}}چند روز بعد نازل شده است. اينجا بود كه آيه {{متن قرآن|فَلَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ عَلى آثارِهِمْ...}} نازل شد.<ref>كهف/۶؛ غدير در قرآن: ج ۱ ص ۶۶؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۴۵.</ref>جبرئيل نازل شد و لقب [[امیرالمؤمنین (لقب)|«اميرالمؤمنين»]] را به عنوان اختصاص به على بن ابی ‏طالب آورد و خود نيز به آن حضرت با همين لقب سلام كرد و عرض كرد:{{متن عربی|السلام عليك يا اميرالمؤمنين}}
 
جبرئيل نازل شد و لقب [[امیرالمؤمنین (لقب)|«اميرالمؤمنين»]] را به عنوان اختصاص به على بن ابی ‏طالب آورد و خود نيز به آن حضرت با همين لقب سلام كرد و عرض كرد:{{متن عربی|السلام عليك يا اميرالمؤمنين}}


على ‏عليه السلام كه متوجه سلام جبرئيل با اين لقب بود درباره آن پرسيد. حضرت پاسخ داد: اين جبرئيل است كه از سوى خداوند تحقق آنچه به من وعده داده را آورده است.
على ‏عليه السلام كه متوجه سلام جبرئيل با اين لقب بود درباره آن پرسيد. حضرت پاسخ داد: اين جبرئيل است كه از سوى خداوند تحقق آنچه به من وعده داده را آورده است.
خط ۱۶: خط ۱۳:
پيامبرصلى الله عليه وآله كه از منصوب كردن اميرالمؤمنين ‏عليه السلام در غدير ترس آن داشت كه او را تكذيب كنند و سخن او را نپذيرند، درباره سلام كردن آنان به عنوان {{متن عربی|اميرالمؤمنين}} ترس بيشترى داشت، و اين اطمينان الهى بود كه اجراى اين دستور را با نزول آيه ۶ سوره كهف در چنين موقعيتى مؤكد نمود:
پيامبرصلى الله عليه وآله كه از منصوب كردن اميرالمؤمنين ‏عليه السلام در غدير ترس آن داشت كه او را تكذيب كنند و سخن او را نپذيرند، درباره سلام كردن آنان به عنوان {{متن عربی|اميرالمؤمنين}} ترس بيشترى داشت، و اين اطمينان الهى بود كه اجراى اين دستور را با نزول آيه ۶ سوره كهف در چنين موقعيتى مؤكد نمود:


{{متن قرآن|فَلَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ عَلى آثارِهِمْ اِنْ لَمْ ‏يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَديثِ اَسَفاً}}: «گويى تو مى‏ خواهى در اثر اعمال آنان خود را از تأسف و غم و اندوه هلاک كنى، اگر به اين گفتار ايمان نياورند».
{{متن قرآن|فَلَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ عَلى آثارِهِمْ اِنْ لَمْ ‏يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَديثِ اَسَفاً}}:
 
«شاید تو می خواهی اگر [این معاندان لجوج] به این سخن [که قرآن کریم است] ایمان نیاورند، خود را از شدت اندوه هلاک کنی!!»


اين بدان معنى بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله وظيفه الهى خود را به انجام می رساند اگر چه مردم سرپيچى كنند.
اين بدان معنى بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله وظيفه الهى خود را به انجام می رساند اگر چه مردم سرپيچى كنند.
۴٬۰۶۴

ویرایش