۴٬۰۶۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
آنچه در روايات [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] رسيده معناى فوق را تأكيد مى كند. در اين باره به تفاسير مراجعه شود.<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۲۱؛ تفسير قرطبى: ج ۲۰ ص ۱۰۹؛ شواهد التنزيل: ج ۲ ص ۴۵۱؛ بحار الانوار: ج ۳۶ ص ۱۳۳، ۱۳۸ و ج ۳۸ ص ۱۴۲؛ مناقب ابن شهر آشوب: ج ۲ ص ۲۲۶؛ شرح الاخبار: ج ۱ ص ۲۴۵؛ تأويل الآيات: ج ۲ ص ۸۱۲.</ref> | آنچه در روايات [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] رسيده معناى فوق را تأكيد مى كند. در اين باره به تفاسير مراجعه شود.<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۲۱؛ تفسير قرطبى: ج ۲۰ ص ۱۰۹؛ شواهد التنزيل: ج ۲ ص ۴۵۱؛ بحار الانوار: ج ۳۶ ص ۱۳۳، ۱۳۸ و ج ۳۸ ص ۱۴۲؛ مناقب ابن شهر آشوب: ج ۲ ص ۲۲۶؛ شرح الاخبار: ج ۱ ص ۲۴۵؛ تأويل الآيات: ج ۲ ص ۸۱۲.</ref> | ||
و چنين تفسير شد كه «هرگاه از بيان همه واجبات -كه آخرين آنها حج | و چنين تفسير شد كه «هرگاه از بيان همه واجبات -كه آخرين آنها حج است فراغت يافتى، على عليه السلام را منصوب كن و براى حركت به سوى پروردگارت آماده باش».<ref>بحار الانوار: ج ۳۶ ص ۱۳۳؛ تفسير القمى: ج ۲ ص ۴۲۸.</ref> | ||
يكى از شاخص هاى زندگى معصومين عليهم السلام تبليغ غدير به شكل هاى مختلف است. | يكى از شاخص هاى زندگى معصومين عليهم السلام تبليغ غدير به شكل هاى مختلف است. | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
در حالى كه سفر [[حجةالوداع]] در پيش بود و پيامبر صلى الله عليه و آله از پايان عمر خود خبر مى داد و نشانه هاى ختمِ نبوّتِ حضرت خاتم ظاهر شده بود، در يک آيه كوتاه دستورالعمل ادامه اين سفر داده شد كه پس از فراغت از حج - كه ابلاغ همه احكام الهى كامل مى شود - نوبت اعلان آخرين دستور يعنى ولايت و منصوب كردن اميرالمؤمنين عليه السلام به خلافت است: | در حالى كه سفر [[حجةالوداع]] در پيش بود و پيامبر صلى الله عليه و آله از پايان عمر خود خبر مى داد و نشانه هاى ختمِ نبوّتِ حضرت خاتم ظاهر شده بود، در يک آيه كوتاه دستورالعمل ادامه اين سفر داده شد كه پس از فراغت از حج - كه ابلاغ همه احكام الهى كامل مى شود - نوبت اعلان آخرين دستور يعنى ولايت و منصوب كردن اميرالمؤمنين عليه السلام به خلافت است: | ||
{{متن قرآن|فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ}}: | {{متن قرآن|فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ}}: «پس هنگامی که [از کار بسیار مهم تبلیغ] فراغت می یابی، به عبادت و دعا بکوش و مشتاقانه به سوی پروردگارت رو آور.» | ||
البته اثبات نزول اين آيه درباره غدير باز مى گردد به تفسير {{متن قرآن|فَرَغْتَ}} و{{متن قرآن|فَانْصَبْ}}در روايات اهل بيت عليهم السلام كه در چهار مرحله تبيين مى شود: | |||
=== قرائت كسره يا فتحه در «فَانْصَبْ» === | === قرائت كسره يا فتحه در «فَانْصَبْ» === | ||
خط ۱۱۴: | خط ۱۱۶: | ||
{{متن قرآن|فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ}} {{متن عربی|قالَ: فَاذا فَرَغْتَ مِنْ حَجَّةِ الْوِداعِ فَانْصِبْ اميرَالْمُؤْمِنينَ وَ الى رَبِّكَ فَارْغَبْ.}} | {{متن قرآن|فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ}} {{متن عربی|قالَ: فَاذا فَرَغْتَ مِنْ حَجَّةِ الْوِداعِ فَانْصِبْ اميرَالْمُؤْمِنينَ وَ الى رَبِّكَ فَارْغَبْ.}} | ||
درباره معناى آيه {{متن قرآن|فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ}} فرمود: وقتى از حجةالوداع فراغت يافتى اميرالمؤمنين را منصوب كن و به سوى پروردگارت رغبت نما.<ref>بحار الانوار: ج ۳۶ ص | درباره معناى آيه {{متن قرآن|فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ}} فرمود: وقتى از حجةالوداع فراغت يافتى اميرالمؤمنين را منصوب كن و به سوى پروردگارت رغبت نما.<ref>بحار الانوار: ج ۳۶ ص ۱۳۳؛ تفسير القمى: ج ۲ ص ۴۲۸.</ref> | ||
در حديث سوم با ذكر مراسم غدير اين موقعيت زمانى را بيان كرده است، كه پيامبر صلى الله عليه و آله پس از اين آيه فرمود: {{متن عربی|من كنت مولاه ...}} و شكى نيست كه حضرت اين كلام را در غدير فرموده است: | در حديث سوم با ذكر مراسم غدير اين موقعيت زمانى را بيان كرده است، كه پيامبر صلى الله عليه و آله پس از اين آيه فرمود: {{متن عربی|من كنت مولاه ...}} و شكى نيست كه حضرت اين كلام را در غدير فرموده است: | ||
خط ۱۲۲: | خط ۱۲۴: | ||
امام صادق عليه السلام فرمود: | امام صادق عليه السلام فرمود: | ||
خداوند فرمود: | خداوند فرمود: «پس هنگامی که [از کار بسیار مهم تبلیغ] فراغت می یابی، به عبادت و دعا بکوش» مى فرمايد: وقتى فراغت يافتى علامت خود را منصوب كن و جانشين خود را اعلان نما و فضيلت او را علناً بيان كن. | ||
اين بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله سه مرتبه فرمود: هركس من صاحب اختيار اويم على صاحب اختيار اوست. خدايا، دوست بدار هركس او را دوست بدارد و دشمن بدار هركس او را دشمن بدارد.<ref>بحار الانوار: ج ۳۸ ص ۱۴۲ ح ۱۰۵؛ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۵۰ ح ۲۲۶؛ الكافى: ج ۱ ص ۲۹۴؛</ref> | اين بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله سه مرتبه فرمود: هركس من صاحب اختيار اويم على صاحب اختيار اوست. خدايا، دوست بدار هركس او را دوست بدارد و دشمن بدار هركس او را دشمن بدارد.<ref>بحار الانوار: ج ۳۸ ص ۱۴۲ ح ۱۰۵؛ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۵۰ ح ۲۲۶؛ الكافى: ج ۱ ص ۲۹۴؛</ref> |
ویرایش