آيه ۱۰۲ آل عمران و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

برای تبیین ارتباط بی‌تقوایی با دشمنی با ولایت نمونه‌های تاریخی دیگری به‌عنوان تأیید ذکر شده است؛ از جمله:

* اینکه اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در خطابه‌‏اى كه پس از [[جمل|جنگ جمل]]، ارتباط مستقيم بى‌‏تقوايى را با دشمنىِ ولايت چنين بيان کرد: {{متن عربی|فَاتَّقُوا اللَّه -  ايُّهَا النّاسُ -  حَقَّ تُقاتِهِ وَ اسْتَشْعِرُوا خَوْفَ اللَّه عَزَّ ذِكْرُهُ وَ اخْلِصُوا النَّفْسَ وَ تُوبُوا الَيْهِ مِنْ قَبيحِ مَا اسْتَنْفَرَكُمُ الشَّيْطانُ مِنْ قِتالِ وَلِىِّ الامْرِ وَ اهْلِ الْعِلْمِ بَعْدَ رَسُولِ ‏اللَّه ‏صلى الله عليه و آله|ترجمه=اى مردم، از خدا بترسيد آن‌گونه كه حق تقوى است و ترس از خداوند عزَّذكره را درک كنيد و نفس خود را خالص كنيد و از كار قبيحى كه شيطان شما را به آن تشويق كرد، كه به جنگ ولى امر و اهل علم بعد از پيامبر صلى الله عليه و آله برويد، توبه کنید}}.<ref>بحار الانوار، ج ۳۲، ص ۲۳۳، ح ۱۸۶.</ref>

* امام باقر علیه السلام فرمود: {{متن قرآن|وَلا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ}}؛ یعنی به ولایت علی علیه السلام.<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۷۱۴؛ بحارالأنوار، ج۲۳، ص۳۷۱.</ref>

* از امام حسن مجتبی علیه السلام در مورد {{متن قرآن|اتَّقُوا اللهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُون}} سؤال شد. امام علیه السلام لحظه‌ای به زمین نگریست، سپس بالا را نگاه کرد، سپس سر به زیر انداخت، آنگاه سرش را بلند کرد و فرمود: {{متن عربی|فَلَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآیَهًُْ}}: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ}}{{متن عربی|قَالَ: یَوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَإِنَّ عَلِیّاً علیه السلام مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ فَوَقَعَ فِی قُلُوبِهِمْ مَا وَقَعَ تَکَلَّمُوا فِیمَا بَیْنَهُمْ سِرّاً حَتَّی قَالَ أَحَدُهُمَا لِصَاحِبِهِ مَنْ یَلِی بَعْدَ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله وَ مَنْ یَلِی بَعْدَكَ هَذَا الْأَمْرَ لَا نَجْعَلُهَا فِی أَهْلِ الْبَیْتِ أَبَداً فَنَزَلَ:}} {{متن قرآن|وَ مَنْ یُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُ فَإِنَّ اللهَ شَدِیدُ الْعِقابِ}} {{متن عربی|ثُمَّ نَزَلَت}} {{متن قرآن|یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ.}}: «... هنگامی که این آیه نازل شد: ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملًا [به مردم] برسان. پیامبر صلی الله علیه و آله در روز غدیرخم فرمود: «هرکس من سرپرست و صاحب‌اختیار اویم، علی علیه السلام سرپرست و صاحب‌اختیار اوست. خداوندا! یاری کن هرکه او را یاری کند و دشمن باش با هرکه با او دشمنی کند». پس در دل آنها واقع شد، آنچه واقع شد. مخفیانه با یکدیگر صحبت کردند، تا اینکه یکی از آن دو به رفیقش گفت: «چه کسی پس از پیامبر صلی الله علیه و آله و چه کسی پس از تو عهده‌دار این امر می‌شود؟ هرگز آن را در اهل‌ بیت علیهم السلام قرار نمی‌دهیم». پس این آیه نازل شد: و کسی که نعمت خدا را پس از آنکه به سراغش آمد تبدیل کند و در مسیر خلاف به کار گیرد گرفتار عذاب شدید الهی خواهد شد که خداوند شدیدالعقاب است». سپس این آیه نازل شد: {{متن قرآن|یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُون}}.<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۷۱۴؛ بشارةُ المصطفی، ج۸، ص۱۱</ref>