پرش به محتوا

آيات ۶۶ تا ۶۸ احزاب و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۰: خط ۱۰:
| شأن نزول =  
| شأن نزول =  
| مکان نزول = مدینه
| مکان نزول = مدینه
| موضوع =  
| موضوع = درباره حسرت اصحاب صحیفه ملعونه اول و پیروانشان از گذشته خود
| صوت =  
| صوت =  
| ترجمه صوتی =  
| ترجمه صوتی =  
}}
}}


برخی محققان آیات ۶۶ تا ۶۸ سوره احزاب را درباره اصحاب [[صحیفه ملعونه اول]] به‌شرح زیر دانسته اند:<ref>غدير در قرآن، ج۱، ص۲۹۶.</ref> اصحاب صحيفه در [[حجةالوداع]] پيمان‏‌نامه‌ای علیه تصمیم الهی غدیر امضاء کردند. عمل کردن بر خلاف دستور الهی غدیر برای اصحاب صحیفه برای عاملان آن لذتی دنیایی محدودی داشت: براى [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] كمتر از سه سال حکومت و براى [[عمر بن خطاب|عمر]] كمتر از دوازده سال؛ سالهای کوتاهی که حسرت و ندامت ابدی اخروی را در پی داشت. اين حسرت و ندامت دامن‌گير تمام پيروان آنان نيز تا هنگام مرگ خواهد بود.
'''آیات ۶۶ تا ۶۸ سوره احزاب''' آیاتی درباره اصحاب [[صحیفه ملعونه اول]] که در آن حسرت آنان و پیروانشان از گذشته خود شرح داده شده است.


از ارتباط آيات ۶۶ تا ۶۸ سوره احزاب با اصحاب [[صحیفه ملعونه اول|صحيفه ملعونه]] سه نكته مهم استفاده مى‏‌شود كه رواياتی هم درباره آن آمده است:
برخی محققان آیات ۶۶ تا ۶۸ سوره احزاب را درباره اصحاب [[صحیفه ملعونه اول]] دانسته‌اند:<ref>غدير در قرآن، ج۱، ص۲۹۶.</ref>
 
{{قرآن|يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا (۶۶) وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا (۶۷) رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا|ترجمه=روزی که چهره‌هایشان را در آتش از سویی به سویی می‌گردانند، [و] می‌گویند: ای کاش ما [در دنیا] از خدا و پیامبر اطاعت کرده بودیم. و می‌گویند: پروردگارا! همانا ما از فرمانروایان و بزرگانمان اطاعت کردیم، در نتیجه گمراهمان کردند. پروردگارا! آنان را از عذاب دوچندان ده، و کاملاً از رحمتت دورشان ساز}}
 
اصحاب صحيفه در [[حجةالوداع]] پيمان‏‌نامه‌ای علیه تصمیم الهی غدیر امضاء کردند. عمل کردن بر خلاف دستور الهی غدیر برای اصحاب صحیفه برای عاملان آن لذتی دنیایی محدودی داشت: براى [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] كمتر از سه سال حکومت و براى [[عمر بن خطاب|عمر]] كمتر از دوازده سال؛ سالهای کوتاهی که حسرت و ندامت ابدی اخروی را در پی داشت. اين حسرت و ندامت دامن‌گير تمام پيروان آنان نيز تا هنگام مرگ خواهد بود.
 
از ارتباط برخی آیات با عاقبت اصحاب [[صحیفه ملعونه اول|صحيفه ملعونه]] سه نكته مهم استفاده مى‏‌شود كه رواياتی هم درباره آن آمده است:


* بيزارى اصحاب صحيفه از يكديگر هنگام مرگ
* بيزارى اصحاب صحيفه از يكديگر هنگام مرگ
خط ۲۳: خط ۲۹:
* حسرت آنان و پیروانشان از گذشته خود.
* حسرت آنان و پیروانشان از گذشته خود.


درباره حسرت اصحاب صحيفه و پيروانشان در برخی منابع چنین آمده است: در ميان شعله‏‌هاى جهنم كه حاصل غصب خلافت و ظلم به مقام ولايت توسط اصحاب صحيفه و اهل [[سقیفه]] و پيروانشان است، حسرت و ندامت آنان به نقطه اوج مى‏‌رسد. آيات ۶۶ تا ۶۸ سوره احزاب در اين باره است:
درباره نکته سوم (حسرت اصحاب صحيفه و پيروانشان) بر اساس آیات ۶۶ تا ۶۸ سوره احزاب در برخی منابع چنین آمده است: در ميان شعله‏‌هاى جهنم كه حاصل غصب خلافت و ظلم به مقام ولايت توسط اصحاب صحيفه و اهل [[سقیفه]] و پيروانشان است، حسرت و ندامت آنان به نقطه اوج مى‏‌رسد: «روزى كه صورت‏‌هاى آنان در آتش زير و رو مى‌‏شود»؛ يعنى كسانى كه حق آل محمد عليهم السلام را غصب كردند. «مى‌گويند: اى كاش از خدا و رسول اطاعت مى‌‏كرديم»؛ يعنى درباره اميرالمؤمنين ‏عليه السلام. «مى‌گويند: پروردگارا! ما از سروران و بزرگان خود اطاعت كرديم و آنان ما را از راه درست به گمراهى انداختند»، منظور [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] هستند، و سروران و بزرگان همان كسانى هستند كه ظلم بر [[معصومین علیهم السلام|اهل ‏بيت ‏عليهم السلام]] و غصب حقشان را آغاز كردند. و منظور از راه درست راه [[بهشت]] است كه همان راه اميرالمؤمنين ‏عليه السلام است. سپس مى‏‌گويند: «خدايا آنان را دو برابر عذاب نما و لعن بزرگى نثارشان فرما».<ref>بحارالانوار، ج۳۰، ص۱۵۲، ح۷.</ref>
 
«روزى كه صورت‏‌هاى آنان در آتش زير و رو مى‌‏شود»؛ يعنى كسانى كه حق آل محمد عليهم السلام را غصب كردند. «مى‌گويند: اى كاش از خدا و رسول اطاعت مى‌‏كرديم»؛ يعنى درباره اميرالمؤمنين ‏عليه السلام. «مى‌گويند: پروردگارا! ما از سروران و بزرگان خود اطاعت كرديم و آنان ما را از راه درست به گمراهى انداختند»، منظور [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] هستند، و سروران و بزرگان همان كسانى هستند كه ظلم بر [[معصومین علیهم السلام|اهل ‏بيت ‏عليهم السلام]] و غصب حقشان را آغاز كردند. و منظور از راه درست راه [[بهشت]] است كه همان راه اميرالمؤمنين ‏عليه السلام است. سپس مى‏‌گويند: «خدايا آنان را دو برابر عذاب نما و لعن بزرگى نثارشان فرما».<ref>بحارالانوار، ج۳۰، ص۱۵۲، ح۷.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
۱٬۷۴۱

ویرایش