ابن سمین حلبی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابن سمین حلبی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۰۴

۲٬۶۴۴ بایت اضافه‌شده ، ۲۶ فوریه

بدون خلاصۀ ویرایش

Modir

دیوان‌سالاران، developer، مدیران رابط کاربری، مدیران

۲۶٬۱۸۹

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+'''احمد بن یوسف حلبی، ملقب به شهاب‌الدین'''، در نحو و قرائت قرآن تبحر داشت. او شاگرد ابوحیان بود و در علم نحو از هم‌قطاران خود پیشی گرفت. قرائت را نزد تقی صائغ آموخت و در حدیث از یونس دبوسی بهره برد.
+== وثاقت راوی<ref>حسینی میلانی، علی، نفحات الأزهار في خلاصة عبقات الأنوار للعلم الحجة آیة الله السید حامد حسین اللکهنوي، جلد: ۸، صفحه: ۵۷، السید علي الحسیني المیلاني، [بی جا] - [بی جا]، 1414 ه.ق.</ref> ==
+ابن حجر عسقلانی در مورد احمد بن یوسف بن عبد الدائم حلبی، معروف به سمین حلبی، چنین می‌گوید:
+احمد بن یوسف حلبی، ملقب به شهاب‌الدین، در نحو و قرائت قرآن تبحر داشت.<ref>کنتوری‌، میر حامد حسین‌، عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار، جلد: ۸، صفحه: ۱۵۴، غلامرضا مولانا بروجردی، قم - ایران، 1404 ه.ق.</ref> او شاگرد ابوحیان بود و در علم نحو از هم‌قطاران خود پیشی گرفت. قرائت را نزد تقی صائغ آموخت و در حدیث از یونس دبوسی بهره برد.
+سمین حلبی مناصب مهمی چون تدریس قرائت در جامع ابن طولون، تدریس در مدرسه شافعی، نیابت در قضاوت و نظارت بر اوقاف را بر عهده داشت. آثار مهم او عبارتند از:
+# تفسیر قرآن در بیست جلد
+# الدر المصون (کتابی در اعراب قرآن)
+# کتابی در احکام قرآن
+# شرح التسهیل
+# شرح الشاطبیه
+اسنوی در طبقات الشافعیه او را فقیهی برجسته در نحو و قرائات توصیف کرده که در اصول فقه نیز تبحر داشت. سمین حلبی در سال 756 هجری قمری وفات یافت.
+علمای دیگری چون ابوبکر اسدی، جلال‌الدین سیوطی و تاج‌الدین دهان نیز به ستایش از مقام علمی سمین حلبی و آثار ارزشمند او پرداخته‌اند.<ref>کنتوری‌، میر حامد حسین‌، عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار، جلد: ۸، صفحه: ۱۵۵، غلامرضا مولانا بروجردی، قم - ایران، 1404 ه.ق.</ref>
 == معناى مولى در كلام ابن ‏سمين<ref>اسرار غدير: ص ۱۱۳. چهارده قرن با غدير: ص ۱۲۱.</ref>==
 در كتاب «عوالم العلوم» فهرستى از راويان [[احاديث مرتبط با غدير|حدیث]] و شعرا و اهل [[لغت]] [[اهل سنت|عامه]] كه معنى «اولى» را معناى اصلى كلمه مولی دانسته ‏اند آورده است<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۵۹ . </ref>، كه يكى از آنها ابن‏ سمين حلبى (م ۷۵۶ ق) است.