۲۲٬۹۷۹
ویرایش
آیه تبلیغ و شبهات: تفاوت میان نسخه‌ها
←اما شواهد اين حقيقت:
| خط ۱۴۴: | خط ۱۴۴: | ||
'''شاهد اول:''' پيامبرصلى الله عليه وآله تصريح به جدايى صحابه از اميرالمؤمنين عليه السلام داشتند: عمل نكردن به دستور اميرالمؤمنين عليه السلام: قال: قيل: يا رسول اللَّه صلى الله عليه وآله من يؤمر بعدك؟ قال: ان تؤمروا ابابكر، تجدوه اميناً زاهداً فى الدنيا راغباً فى الآخرة. و ان تؤمروا عمر، تجدوه قوياً اميناً، لا يخاف فى اللَّه لومة لآئم. و ان تؤمروا علياً - و لا أراكم فاعلين - ، تجدوه هادياً مهدياً، يأخذ بكم الطريق المستقيم<ref> فضائل الصحابه (احمد بن حنبل) : ج ۱ ص ۲۳۱. </ref>: | '''شاهد اول:''' پيامبرصلى الله عليه وآله تصريح به جدايى صحابه از اميرالمؤمنين عليه السلام داشتند: عمل نكردن به دستور اميرالمؤمنين عليه السلام: قال: قيل: يا رسول اللَّه صلى الله عليه وآله من يؤمر بعدك؟ قال: ان تؤمروا ابابكر، تجدوه اميناً زاهداً فى الدنيا راغباً فى الآخرة. و ان تؤمروا عمر، تجدوه قوياً اميناً، لا يخاف فى اللَّه لومة لآئم. و ان تؤمروا علياً - و لا أراكم فاعلين - ، تجدوه هادياً مهدياً، يأخذ بكم الطريق المستقيم<ref> فضائل الصحابه (احمد بن حنبل) : ج ۱ ص ۲۳۱. </ref>: | ||
از پيامبرصلى الله عليه وآله سؤال شد: بعد از شما چه كسى به ما امر كند؟ پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: اگر ابوبكر را امير قرار دهيد، مردم او را امين و زاهد در دنيا خواهيد يافت. اگر عمر را امير قرار دهيد، مردم او را قوى و امين خواهيد يافت. اگر على عليه السلام را امير قرار دهيد - گر چه نمى بينم كه چنين كنيد - ، او را هدايت كننده و هدايت شده خواهيد يافت، كه شما را به راه راست خواهد كشاند. | |||
'''شاهد دوم:''' عهد پيامبرصلى الله عليه وآله به على بن ابى طالب عليه السلام: قال: ان ممّا عهد الىّ النبى صلى الله عليه وآله انّ الامة ستغدر بى بعده. هذا حديث صحيح الاسناد و لم يخرجاه<ref> المستدرك على صحيحين: ج ۳ ص ۱۵۰ الكنى و الاسماء (مسلم بن حجاج) : ج ۱ ص ۳۱۸. الضعفاء الكبير: ج ۱ ص ۱۷۸. تاريخ بغداد: ج ۱۱ ص ۲۱۶. تاريخ مدينة دمشق: ج ۴۲ ص ۴۴۷. تذكرة الحفاظ: ج ۳ ص ۹۹۵. لسان الميزان: ج ۵ ص ۴۸۶. الخصائص الكبرى: ج ۲ ص ۲۳۵. كنزل العمال: ج ۱۱ ص ۱۳۳. </ref>: حاكم نيشابورى حديثى از على بن ابى طالب عليه السلام نقل كرده است: پيامبرصلى الله عليه وآله به من خبر داد كه بعد از من امتم تو را رها مى كنند... . و حاكم هم اين حديث را صحيح مى داند. | |||
'''شاهد سوم:''' آشكار شدن حقد و كينه ها بعد از شهادت پيامبرصلى الله عليه وآله نسبت به على عليه السلام: عن على عليه السلام... . قلت: يا رسول اللَّه صلى الله عليه وآله! ما يبكيك؟ قال: ضغائن فى صدور اقوام لا يبدونها لك الا من بعدى. قال: فى سلامة من دينك <ref>مجمع الزوائد: ج ۹ ص ۱۱۸.</ref>: على بن ابى طالب عليه السلام به همراه پيامبرصلى الله عليه وآله از باغى مى گذشتند. اميرالمؤمنين عليه السلام به پيامبرصلى الله عليه وآله عرض كرد: چقدر اين باغ زيباست. | |||
پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: باغ تو در بهشت زيباتر است. سپس گريه كردند. على بن ابى طالب عليه السلام از علت گريه پيامبرصلى الله عليه وآله سؤال كرد. حضرت در پاسخ فرمود: به خاطر كينه امتم نسبت به تو. اميرالمؤمنين عليه السلام سؤال كرد: آيا من (با وجود دشمنى هاى فراوان) سلامت در دين دارم؟ حضرت فرمود: آرى. | |||
در ادامه حديث، هيثمى مى نويسد: اين حديث را ابويعلى و بزّار نقل كرده اند، و در اسناد آن فضل بن عميره وجود دارد كه ابنحبّان آن را توثيق كرده، و غير ابن حبّان «فضل» را ضعيف مى دانند. ولى باقى رجال سند اين روايت همه ثقه هستند. | |||
حاكم نيشابورى<ref>المستدرك على الصحيحين: ج ۳ ص ۱۵۱.</ref> نيز اسناد اين روايت را آورده و آن را صحيح مى داند. ولى ابتداى حديث را ذكر نكرده و فقط آخر حديث را آورده است. خدا عالم است كه اين تصرف، آيا از ناحيه خود حاكم است يا از ناسخ و يا از ناشر؟ | |||
پيامبرصلى الله عليه وآله | '''شاهد چهارم:''' قريش سبب هلاكت مردم بعد از پيامبرصلى الله عليه وآله شدند: عن ابى هريره، قال: قال رسول اللَّه صلى الله عليه وآله: يهلك الناس هذا الحىّ من قريش. قالوا: فما تأمرنا؟ قال: لو ان الناس اعتزلوهم. و عن عمرو بن يحيى بن سعيد الامورى، عن جده، قال: كنت مع مروان و ابىهريره، فسمعت اباهريره يقول: سمعت الصادق المصدّق يقول: هلاك امتى على يدى غلمة من قريش. فقال مروان: غلمة؟ قال: ابوهريره: ان شئت ان اسمّيهم؛ بنى فلان و بنى فلان<ref>صحيح بخارى: ج ۴ ص ۱۷۷. كتاب بدء الخلق: باب علامات النبوة. صحيح مسلم: ج ۸ ص ۱۸۶، كتاب الفتن، باب لا يقوم الساعة حتى يمرّ الرجل بقبر الرجل. :</ref> ابوهريره مى گويد: پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: هلاكت امت من توسط عده اى از قريش كه داراى غلمه (شهوت شديد) هستند انجام مى شود. ابوهريره در پاسخ مروان گفت: اگر بخواهيد نامشان را هم بگويم. | ||
حاكم نيشابورى در مورد اين حديث مى گويد: اين حديث صحيح است، و براى آن شواهدى از سخنان پيامبرصلى الله عليه وآله و صحابه وجود دارد.<ref>المستدرك على الصحيحين: ج ۴ ص ۵۲۶ .</ref> | |||
'''شاهد پنجم:''' على بن ابى طالب عليه السلام فرمود: اللهم انى استعديك على قريش و من اعانهم. فانهم قطعوا رحمى، و صغّروا عظيم منزلتى، و اجمعوا على منازعتى امراً هو لى. ثم قالوا: الا ان فىّ الحق ان تأخذه، و فىّ الحق ان تتركه<ref name=":0">نهج البلاغه: خطبه ۱۷۲.</ref><ref name=":0" />: بار خدايا، من در برابر قريش و كسانى كه به كمک آنان برخاسته اند از تو كمک مى جويم (و شكايت را پيش تو مى آورم) . آنها پيوند خويشاوندى مرا قطع كردند، و مقام و منزلت عظيم مرا كوچک شمردند، و در غصب حق و مبارزه با من هماهنگ شدند... . | |||
شاهد پنجم: على بن | |||
'''شاهد ششم:''' رفتار قريش با اميرالمؤمنين عليه السلام: قريش على بن ابى طالب عليه السلام را دوست نداشتند: سئل الامام زين العابدين عليه السلام و ابن عباس ايضاً: لمَ ابغضت قريش علياًعليه السلام؟ قال: لأنه اورد اولهم النار، و قلّد آخرهم العار<ref>مناقب ابن شهرآشوب: ج ۳ ص ۲۲۰. تاريخ مدينة دمشق: ج ۴۲ ص ۲۹۰.</ref> : از امام زين العابدين عليه السلام سؤال شد: چرا قريش كينه اميرالمومنين عليه السلام را دارند؟ فرمود: چون على بن ابى طالب عليه السلام نياكانشان را به جهنم فرستاده و ننگ را نصيب نسل هاى بعدى شان كرد. | |||
شاهد هفتم: بعد از بيعت مردم با حضرت علىعليه السلام، قريش با حضرت مخالفت مىكردند: قام ابوالهيثم و عمار و ابوايوب و سهل بن حنيف و جماعة معهم، فدخلوا على علىعليه السلام فقالوا: يا اميرالمؤمنين، انظر فى امرك و عاتب قومك هذا الحىّ من قريش، فانهم قد نقضوا عهدك و اخلفوا وعدك و دعونا فى السرّ الى رفضك.××× ۳ المعيار و الموازنة: ص ۴۱۰۹. شرح نهج البلاغه )ابن ابىالحديد( : ج ۷ ص ۳۹. الجمل )ضامن بن شدقم( : ص ۶۹ . ××× | شاهد هفتم: بعد از بيعت مردم با حضرت علىعليه السلام، قريش با حضرت مخالفت مىكردند: قام ابوالهيثم و عمار و ابوايوب و سهل بن حنيف و جماعة معهم، فدخلوا على علىعليه السلام فقالوا: يا اميرالمؤمنين، انظر فى امرك و عاتب قومك هذا الحىّ من قريش، فانهم قد نقضوا عهدك و اخلفوا وعدك و دعونا فى السرّ الى رفضك.××× ۳ المعيار و الموازنة: ص ۴۱۰۹. شرح نهج البلاغه )ابن ابىالحديد( : ج ۷ ص ۳۹. الجمل )ضامن بن شدقم( : ص ۶۹ . ××× | ||