نمایش مبدأ برای آیه ۸ تا ۱۱ ملک و غدیر

{{آیه قرآن
		 | متن آیه = تَكادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّما أُلْقِيَ فِيها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها أَ لَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ، قالُوا بَلى قَدْ جاءَنا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنا وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَيْ‌ءٍ، إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلالٍ كَبِيرٍ، وَ قالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ ما كُنَّا فِي أَصْحابِ السَّعِيرِ، فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقاً لِأَصْحابِ السَّعِيرِ.
		 | ترجمه = «نزدیک است که از شدت خشم متلاشی و پاره پاره شود. هرگاه گروهی در آن افکنده شوند، نگهبانانش از آنان می پرسند: آیا شما را بیم دهنده ای نیامد؟ می گویند: چرا، بیم دهنده آمد، ولی او را انکار کردیم و گفتیم: خدا هیچ چیز نازل نکرده است؛ شما بیم دهندگان جز در گمراهی بزرگی نیستید. پس به گناه خود اعتراف می کنند. و مرگ و دوری از رحمت بر اهل آتش سوزان باد.»
}}
{{جعبه اطلاعات آیه

		 | شماره آیه = ۸ تا ۱۱
		 | سوره = الملک
		 | شماره سوره = ۶۷
		 | جزء =  ۲۹
		 | نزول = 
		 | شأن نزول = 
		 | مکان نزول = مکه
		 | موضوع = عذاب دشمنان اهل بیت علیهم السلام در قیامت و پشیمانی آنان
}}

=== متن روايت‌ ===
{{متن عربی|الا انَّ اعْداءَهُمُ الَّذينَ قالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ}}''':''' {{متن قرآن|كُلَّما أُلْقِيَ فِيها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ، قالُوا بَلى قَدْ جاءَنا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنا وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَيْ‌ءٍ، إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلالٍ كَبِيرٍ، وَ قالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ ما كُنَّا فِي أَصْحابِ السَّعِيرِ، فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقاً لِأَصْحابِ السَّعِيرِ}}

بدانيد كه دشمنان اهل بيت كسانى هستند كه خداوند عزوجل مى‌فرمايد: «نزدیک است که از شدت خشم متلاشی و پاره پاره شود. هرگاه گروهی در آن افکنده شوند، نگهبانانش از آنان می پرسند: آیا شما را بیم دهنده ای نیامد؟ می گویند: چرا، بیم دهنده آمد، ولی او را انکار کردیم و گفتیم: خدا هیچ چیز نازل نکرده است؛ شما بیم دهندگان جز در گمراهی بزرگی نیستید. پس به گناه خود اعتراف می کنند. و مرگ و دوری از رحمت بر اهل آتش سوزان باد.»<ref>اسرار غدير: ص ۱۵۲ بخش ۷.</ref>

در روایات دیگری نیز همین تعبیر یا مشابه آن در مورد دشمنان علی علیه السلام بکار رفته است. به عنوان مثال از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت شده است که فرمودند: بدانید که دشمنان علی علیه السلام، موجد اختلاف و معاند حق‌اند، و برادران شیاطین می‌باشند که بعضی از آن‌ها، اراجیف و خرافات و دغل‌بازی را به بعض دیگر القاء می‌کنند. {{متن قرآن|الَّذِینَ یَصِلُونَ سَعِیراً}}دشمنان ایشان کسانی هستند که آوای جهنّم را درحالی‌که فوران می‌کند می‌شنوند و دوزخ پر از هیاهوست، چراکه هر امّتی بر آن وارد می‌شود قوم (هم کیشان) خود را لعنت می‌کند. دشمنان ایشان کسانی هستند که خدای عزّوجلّ درباره‌شان فرموده است:{{متن قرآن|کُلَّما أُلْقِیَ فِیها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها أَ لَمْ یَأْتِکُمْ نَذِیرٌ.}}<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۴۳۸؛ بحارالأنوار، ج۳۷، ص۲۱۳؛ الاحتجاج، ج۱، ص۶۳؛ التحصین لابن طاوس، ص۵۸۶؛ روضةُ الواعظین، ج۱، ص۹۷؛ العددالقویهًْ، ص۱۷۸.</ref>

=== موقعيت تاريخى‌ ===
اين فراز از خطبه در ادامه معرفى قرآنى '''دوستان و دشمنان اهل بيت عليهم السلام ا'''ست و دو كفه مقايسه نيز در متن قرآن است، چنانكه در فراز بعدى مى‌فرمايد: {{متن عربی|شَتّانَ ما بَيْنَ السَّعيرِ وَ الْاجْرِ الْكَبيرِ}}: «چقدر فاصله است بين آتش شعله‌ور (كه براى دشمنان است) و اجر بزرگ (كه براى دوستان است)».

آنچه پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله به تفسير تطبيقى آن پرداخته از آيه ۶ آغاز مى‌شود<ref>آيه‌هاى ۶ و ۷- كه قبل از آياتِ مذكور در متن خطبه است- چنين است: «وَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذابُ جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ. إِذا أُلْقُوا فِيها سَمِعُوا لَها شَهِيقاً وَ هِيَ تَفُورُ. تَكادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ...».</ref>  و تا آخر آيه ۱۱ ادامه آن است، و همه اين آيات در شأن دشمنان خدا- كه '''كفرشان به صريح قرآن ثابت شده'''- آمده است.

=== تحليل اعتقادى‌ ===
اكنون كه آن حضرت به صراحت اين آيات را درباره دشمنان آل محمد عليهم السلام تفسير فرموده است بايد آنها را چنين معنى كرد:

دشمنان اهل بيت عليهم السلام كه كافرند مستحق عذاب جهنم‌اند و عاقبت بدى دارند. آنگاه كه اعداءِ آل محمد عليهم السلام در دورخ انداخته مى‌شوند صداى هولناكى از آن مى‌شنوند در حالى كه مى‌جوشد. نزديك است جهنم از شدت غيظ بر آن كافران قطعه قطعه شود.

هر گاه كه عده‌اى از مخالفين آل اللَّه را در جهنم مى‌اندازند مأموران جهنم مى‌پرسند: آيا درباره مخالفت با على شما را بر حذر نداشتند و '''آيا امثال غدير را به ياد نداريد؟''' مى‌گويند: بر حذر دارنده اتمام حجت نمود، ولى ما گفتيم: محمد همه اينها را از پيش خود مى‌گويد و از سوى خدا در اين باره چيزى نازل نشده است، و شما دوستان اهل بيت گمراهيد!!

ولى‌اى كاش درست فكر مى‌كرديم و اين همه سفارش پيامبر را درباره على و فرزندانش به گوش جان مى‌خريديم. اين اقرار را زمانى مى‌نمايند كه كار از كار گذشته و روز سزاى اعمال است، و '''اف بر اين اعتراف كه در كنار آتش جهنم باشد.'''

و اين چنين روزهايى در انتظار مخالفين و دشمنان آل رسول عليهم السلام است و گريزى از آن نخواهند داشت، در حالى كه ما به عنوان دوستان اهل بيت عليهم السلام در انتظار پاداش بزرگ خواهيم بود.

== پانویس ==
[[رده:قرآن و غدیر]]