زیارات و ادعیه مرتبط با آیه تبلیغ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
يكى از جلوه هاى قرآنى غدير كه مورد غفلت قرار گرفته، فرازهاى دعا و زياراتى است كه در | يكى از جلوه هاى قرآنى غدير كه مورد غفلت قرار گرفته، فرازهاى دعا و زياراتى است كه در آن ها به تبيين و تفسير آيات مربوط به واقعه غدير پرداخته شده است. | ||
در بسيارى از دعاها و زيارات - به خصوص آن چه مربوط به [[شب]] و [[روز]] [[غدیر]] است - ناگفته هايى از مسئله غدير به چشم مى خورد كه در هيچ [[فرهنگ غدیر در تاریخ|روایت]] ديگرى يافت نمى شود. | |||
در مواردى شأن نزول آيات و در مواردى استشهاد به آيه هاى قرآن و در مواردى مصداق قرار دادن غدير براى آيه مزبور مطرح شده است. از جمله اين موارد است: | در مواردى شأن نزول آيات و در مواردى استشهاد به آيه هاى قرآن و در مواردى مصداق قرار دادن غدير براى آيه مزبور مطرح شده است. از جمله اين موارد است: | ||
«يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ | «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ»<ref>مائده / ۶۷ .</ref>: | ||
«اى پيامبر، برسان آنچه از پروردگارت بر تو نازل شده و اگر نرسانى رسالت او را ابلاغ نكرده اى، و خدا تو را از شر مردم حفظ مى كند» . | «اى پيامبر، برسان آنچه از پروردگارت بر تو نازل شده و اگر نرسانى رسالت او را ابلاغ نكرده اى، و خدا تو را از شر مردم حفظ مى كند». | ||
اين آيه و دعاى مربوط به آن از دو بُعد قابل بررسى است: | اين آيه و دعاى مربوط به آن از دو بُعد قابل بررسى است: | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۴: | ||
در دعايى كه بعد از نماز روز عيد غدير مى خوانيم چنين مى گوييم: | در دعايى كه بعد از نماز روز عيد غدير مى خوانيم چنين مى گوييم: | ||
رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِياً يُنادِى لِلْإِيمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا، رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ كَفِّرْ عَنَّا سَيِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ، رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى | رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِياً يُنادِى لِلْإِيمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا، رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ كَفِّرْ عَنَّا سَيِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ، رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِيعادَ. | ||
رَبَّنا انَّنا سَمِعْنَا النِّداءَ، وَ صَدَّقْنَا الْمُنادى | رَبَّنا انَّنا سَمِعْنَا النِّداءَ، وَ صَدَّقْنَا الْمُنادى رَسُولَکَ صلى الله عليه وآله اذْ نادى نِداءً عَنْکَ بِالَّذى امَرْتَهُ انْ يُبَلِّغَ عَنْکَ ما انْزَلْتَ الَيْهِ مِنْ مُوالاةِ وَلِىِّ الْمُؤْمِنينَ، وَ حَذَّرْتَهُ وَ انْذَرْتَهُ انْ لَمْ يُبَلِّغْ انْ تَسْخَطَ عَلَيْهِ، وَ انَّهُ اذا بَلَّغَ رِسالاتِكَ عَصَمْتَهُ مِنَ النّاسِ. | ||
فَنادى مُبَلِّغاً وَحْيَكَ وَ رِسالاتِكَ: «الا مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ، وَ مَنْ كُنْتُ وَلِيَّهُ فَعَلِىٌّ وَلِيُّهُ، وَ مَنْ كُنْتُ نَبِيَّهُ فَعَلِىٌّ اميرُهُ» . | فَنادى مُبَلِّغاً وَحْيَكَ وَ رِسالاتِكَ: «الا مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ، وَ مَنْ كُنْتُ وَلِيَّهُ فَعَلِىٌّ وَلِيُّهُ، وَ مَنْ كُنْتُ نَبِيَّهُ فَعَلِىٌّ اميرُهُ». | ||
رَبَّنا قَدْ اجَبْنا | رَبَّنا قَدْ اجَبْنا داعِيَکَ النَّذيرَ الْمُنْذِرَ مُحَمَّداً عَبْدَکَ الَّذى انْعَمْتَ عَلَيْهِ وَ جَعَلْتَهُ مَثَلاً لِبَنى اسْرائيلَ. | ||
رَبَّنا آمَنّا وَ اتَّبَعْنا مَوْلانا وَ وَلِيَّنا وَ هاديَنا وَ داعِيَنا وَ داعِىَ الانامِ، وَ | رَبَّنا آمَنّا وَ اتَّبَعْنا مَوْلانا وَ وَلِيَّنا وَ هاديَنا وَ داعِيَنا وَ داعِىَ الانامِ، وَ صِراطَکَ السَّوِىَّ الْمُسْتَقيمَ وَ مَحَجَّتَکَ الْبَيْضاءَ، وَ سَبيلَکَ الدّاعِىَ الَيْکَ عَلى بَصيرَةٍ هُوَ وَ مَنِ اتَّبَعَهُ، وَ سُبْحانَ اللَّهِ عَمّا يُشْرِكُونَ بِوِلايَتِهِ وَ بِامْرِ رَبِّهِمْ وَ بِاتِّخاذِ الْوَلائِجِ مِنْ دُونِهِ<ref>عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۱۶ ،۲۱۷.الاقبال: ص ۴۷۵.</ref>: | ||
پروردگارا، ما شنيديم كه منادى براى | پروردگارا، ما شنيديم كه منادى براى [[ایمان]] ندا مى كند كه به پروردگارتان ایمان بياوريد، و ما هم ايمان آورديم. پروردگارا، گناهان ما را ببخش و بدى هايمان را از ما بزداى و ما را با نيكان بميران. | ||
پروردگارا، | پروردگارا، آن چه توسط فرستادگانت به ما وعده داده اى به ما عنايت كن و روز [[قیامت]] ما را خوار مكن، كه تو وعده ات را خلاف نمى كنى. | ||
پروردگارا، ما ندا را شنيديم و ندا كننده را كه پيامبرت بود تصديق كرديم، | پروردگارا، ما ندا را شنيديم و ندا كننده را كه پيامبرت بود تصديق كرديم، آن گاه كه از سوى تو ندا كرد به آن چه دستور داده بودى و بر او نازل كرده بودى كه از طرف تو درباره [[ولایت]] صاحب اختيار مؤمنان ابلاغ كند. و او را بر حذر داشتى و ترساندى كه اگر ابلاغ نكند بر او غضب خواهى كرد، و اگر رسالت هاى تو را ابلاغ كند او را از شر مردم حفظ خواهى كرد. | ||
آن جا بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله به قصد ابلاغ وحى و رسالت تو چنين ندا كرد: «بدانيد كه هر كس من مولى و صاحب اختيار او هستم على صاحب اختيار اوست، و هر كس من ولىّ اويم على ولىّ اوست، و هر كس من پيامبر او بوده ام على امير اوست». | |||
پروردگارا، ما دعوت كننده تو را اجابت كرديم، همان ترساننده منذر، يعنى | پروردگارا، ما دعوت كننده تو را اجابت كرديم، همان ترساننده منذر، يعنى محمد صلى الله عليه و آله بنده تو كه بر او انعام فرمودى و او را نمونه اى براى [[بنی اسرائیل]] قرار دادى. | ||
پروردگارا، ما ايمان آورديم و از صاحب اختيار و ولىّ و | پروردگارا، ما ايمان آورديم و از صاحب اختيار و ولىّ و [[هدایت]] كننده و دعوت كننده ما و مردم پيروى نموديم، همان راه درست و مستقيم تو، و جايگاه حجتِ واضح تو، و راه تو كه او و پيروانش با بصيرت به سوى تو دعوت مى كنند، و خدا منزه است از آن چه در ولايت على عليه السلام شرک مى ورزند و درباره امر پروردگارشان كسى را شريک مى كنند، و كسانى را جز او محبوب دل خود قرار مى دهند. | ||
=== نتيجه اعتقادى === | === نتيجه اعتقادى === | ||
در اين فراز از دعاى روز غدير شش آيه گنجانده شده است. يكى از | در اين فراز از دعاى روز غدير شش آيه گنجانده شده است. يكى از آن ها آيه تبليغ است كه به صورت نقل به معنى و با اشاره به ابعاد مختلف آن بيان شده است. | ||
جمله «بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ» به صورت «بِالَّذى امَرْتَهُ انْ يُبَلِّغَ عَنْکَ ما انْزَلْتَ الَيْهِ...» آمده؛ و جمله «وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» به صورت «وَ حَذَّرْتَهُ وَ انْذَرْتَهُ انْ لَمْ يُبَلِّغْ انْ تَسْخَطَ عَلَيْهِ» ذكر شده، و عبارت «وَ اللَّهُ يَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ» با جمله «وَ انَّهُ اذا بَلَّغَ رِسالاتِکَ عَصَمْتَهُ مِنَ الناسِ» تعبير شده است. | |||
=== بيان منظور از «ما أُنْزِلَ إِلَيْکَ مِنْ رَبِّکَ» === | |||
بُعد ديگرى از درج آيه تبليغ در [[زیارت]] غدیر، بيان منظور از «ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّکَ» است كه در اين دعا آن را «مُوالاةِ وَلِىِّ الْمُؤْمِنينَ» ذكر كرده است، و معناى آن «پذيرش ولايت صاحب اختيار مؤمنان» است. | |||
اما نكته تازه اى كه در اين دعا درباره آيه تبليغ ديده مى شود نگاهى به پشت پرده «وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» است. گويا خداوند دو راه در برابر پيامبرش قرار داده است: يا ابلاغ و يا عدم ابلاغ، و براى هر كدام نتيجه اى قرار داده است، چنان كه در اين دعا آمده است: «وَ حَذَّرْتَهُ وَ انْذَرْتَهُ انْ لَمْ يُبَلِّغْ انْ تَسْخَطَ عَلَيْهِ، وَ انَّهُ اذا بَلَّغَ رِسالاتِکَ عَصَمْتَهُ مِنَ النّاسِ» ، يعنى عدم ابلاغ نارضايتى و سخط خداوند را در پى خواهد داشت، و ابلاغ ضمانت حفظ الهى را در بر دارد. | |||
همين مطلب عيناً در [[خطبه غدیر]] منعكس است، آن جا كه [[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] مى فرمايد: | |||
وَ اؤَدّى ما اوْحى بِهِ الَىَّ، حَذَراً مِنْ انْ لا افْعَلَ فَتَحِلَّ بى مِنْهُ قارِعَةٌ لا يَدْفَعُها عَنّى احَدٌ<ref>اسرار غدير: ص ۱۳۸.</ref>: من ادا مى كنم آن چه به من وحى كرده از ترس آن که مبادا اگر انجام ندهم عذابى از او بر من فرود آيد كه هيچ كس نتواند آن را از من دفع نمايد. | |||
براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: [[قرآن]]. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:امام شناسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۲۲
يكى از جلوه هاى قرآنى غدير كه مورد غفلت قرار گرفته، فرازهاى دعا و زياراتى است كه در آن ها به تبيين و تفسير آيات مربوط به واقعه غدير پرداخته شده است.
در بسيارى از دعاها و زيارات - به خصوص آن چه مربوط به شب و روز غدیر است - ناگفته هايى از مسئله غدير به چشم مى خورد كه در هيچ روایت ديگرى يافت نمى شود.
در مواردى شأن نزول آيات و در مواردى استشهاد به آيه هاى قرآن و در مواردى مصداق قرار دادن غدير براى آيه مزبور مطرح شده است. از جمله اين موارد است:
«يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ»[۱]:
«اى پيامبر، برسان آنچه از پروردگارت بر تو نازل شده و اگر نرسانى رسالت او را ابلاغ نكرده اى، و خدا تو را از شر مردم حفظ مى كند».
اين آيه و دعاى مربوط به آن از دو بُعد قابل بررسى است:
متن دعا
در دعايى كه بعد از نماز روز عيد غدير مى خوانيم چنين مى گوييم:
رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِياً يُنادِى لِلْإِيمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا، رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ كَفِّرْ عَنَّا سَيِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ، رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِيعادَ.
رَبَّنا انَّنا سَمِعْنَا النِّداءَ، وَ صَدَّقْنَا الْمُنادى رَسُولَکَ صلى الله عليه وآله اذْ نادى نِداءً عَنْکَ بِالَّذى امَرْتَهُ انْ يُبَلِّغَ عَنْکَ ما انْزَلْتَ الَيْهِ مِنْ مُوالاةِ وَلِىِّ الْمُؤْمِنينَ، وَ حَذَّرْتَهُ وَ انْذَرْتَهُ انْ لَمْ يُبَلِّغْ انْ تَسْخَطَ عَلَيْهِ، وَ انَّهُ اذا بَلَّغَ رِسالاتِكَ عَصَمْتَهُ مِنَ النّاسِ.
فَنادى مُبَلِّغاً وَحْيَكَ وَ رِسالاتِكَ: «الا مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ، وَ مَنْ كُنْتُ وَلِيَّهُ فَعَلِىٌّ وَلِيُّهُ، وَ مَنْ كُنْتُ نَبِيَّهُ فَعَلِىٌّ اميرُهُ».
رَبَّنا قَدْ اجَبْنا داعِيَکَ النَّذيرَ الْمُنْذِرَ مُحَمَّداً عَبْدَکَ الَّذى انْعَمْتَ عَلَيْهِ وَ جَعَلْتَهُ مَثَلاً لِبَنى اسْرائيلَ.
رَبَّنا آمَنّا وَ اتَّبَعْنا مَوْلانا وَ وَلِيَّنا وَ هاديَنا وَ داعِيَنا وَ داعِىَ الانامِ، وَ صِراطَکَ السَّوِىَّ الْمُسْتَقيمَ وَ مَحَجَّتَکَ الْبَيْضاءَ، وَ سَبيلَکَ الدّاعِىَ الَيْکَ عَلى بَصيرَةٍ هُوَ وَ مَنِ اتَّبَعَهُ، وَ سُبْحانَ اللَّهِ عَمّا يُشْرِكُونَ بِوِلايَتِهِ وَ بِامْرِ رَبِّهِمْ وَ بِاتِّخاذِ الْوَلائِجِ مِنْ دُونِهِ[۲]:
پروردگارا، ما شنيديم كه منادى براى ایمان ندا مى كند كه به پروردگارتان ایمان بياوريد، و ما هم ايمان آورديم. پروردگارا، گناهان ما را ببخش و بدى هايمان را از ما بزداى و ما را با نيكان بميران.
پروردگارا، آن چه توسط فرستادگانت به ما وعده داده اى به ما عنايت كن و روز قیامت ما را خوار مكن، كه تو وعده ات را خلاف نمى كنى.
پروردگارا، ما ندا را شنيديم و ندا كننده را كه پيامبرت بود تصديق كرديم، آن گاه كه از سوى تو ندا كرد به آن چه دستور داده بودى و بر او نازل كرده بودى كه از طرف تو درباره ولایت صاحب اختيار مؤمنان ابلاغ كند. و او را بر حذر داشتى و ترساندى كه اگر ابلاغ نكند بر او غضب خواهى كرد، و اگر رسالت هاى تو را ابلاغ كند او را از شر مردم حفظ خواهى كرد.
آن جا بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله به قصد ابلاغ وحى و رسالت تو چنين ندا كرد: «بدانيد كه هر كس من مولى و صاحب اختيار او هستم على صاحب اختيار اوست، و هر كس من ولىّ اويم على ولىّ اوست، و هر كس من پيامبر او بوده ام على امير اوست».
پروردگارا، ما دعوت كننده تو را اجابت كرديم، همان ترساننده منذر، يعنى محمد صلى الله عليه و آله بنده تو كه بر او انعام فرمودى و او را نمونه اى براى بنی اسرائیل قرار دادى.
پروردگارا، ما ايمان آورديم و از صاحب اختيار و ولىّ و هدایت كننده و دعوت كننده ما و مردم پيروى نموديم، همان راه درست و مستقيم تو، و جايگاه حجتِ واضح تو، و راه تو كه او و پيروانش با بصيرت به سوى تو دعوت مى كنند، و خدا منزه است از آن چه در ولايت على عليه السلام شرک مى ورزند و درباره امر پروردگارشان كسى را شريک مى كنند، و كسانى را جز او محبوب دل خود قرار مى دهند.
نتيجه اعتقادى
در اين فراز از دعاى روز غدير شش آيه گنجانده شده است. يكى از آن ها آيه تبليغ است كه به صورت نقل به معنى و با اشاره به ابعاد مختلف آن بيان شده است.
جمله «بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ» به صورت «بِالَّذى امَرْتَهُ انْ يُبَلِّغَ عَنْکَ ما انْزَلْتَ الَيْهِ...» آمده؛ و جمله «وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» به صورت «وَ حَذَّرْتَهُ وَ انْذَرْتَهُ انْ لَمْ يُبَلِّغْ انْ تَسْخَطَ عَلَيْهِ» ذكر شده، و عبارت «وَ اللَّهُ يَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ» با جمله «وَ انَّهُ اذا بَلَّغَ رِسالاتِکَ عَصَمْتَهُ مِنَ الناسِ» تعبير شده است.
بيان منظور از «ما أُنْزِلَ إِلَيْکَ مِنْ رَبِّکَ»
بُعد ديگرى از درج آيه تبليغ در زیارت غدیر، بيان منظور از «ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّکَ» است كه در اين دعا آن را «مُوالاةِ وَلِىِّ الْمُؤْمِنينَ» ذكر كرده است، و معناى آن «پذيرش ولايت صاحب اختيار مؤمنان» است.
اما نكته تازه اى كه در اين دعا درباره آيه تبليغ ديده مى شود نگاهى به پشت پرده «وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» است. گويا خداوند دو راه در برابر پيامبرش قرار داده است: يا ابلاغ و يا عدم ابلاغ، و براى هر كدام نتيجه اى قرار داده است، چنان كه در اين دعا آمده است: «وَ حَذَّرْتَهُ وَ انْذَرْتَهُ انْ لَمْ يُبَلِّغْ انْ تَسْخَطَ عَلَيْهِ، وَ انَّهُ اذا بَلَّغَ رِسالاتِکَ عَصَمْتَهُ مِنَ النّاسِ» ، يعنى عدم ابلاغ نارضايتى و سخط خداوند را در پى خواهد داشت، و ابلاغ ضمانت حفظ الهى را در بر دارد.
همين مطلب عيناً در خطبه غدیر منعكس است، آن جا كه پیامبر صلی الله علیه و آله مى فرمايد:
وَ اؤَدّى ما اوْحى بِهِ الَىَّ، حَذَراً مِنْ انْ لا افْعَلَ فَتَحِلَّ بى مِنْهُ قارِعَةٌ لا يَدْفَعُها عَنّى احَدٌ[۳]: من ادا مى كنم آن چه به من وحى كرده از ترس آن که مبادا اگر انجام ندهم عذابى از او بر من فرود آيد كه هيچ كس نتواند آن را از من دفع نمايد.
براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: قرآن.