احیاء غدیر توسط اميرالمؤمنين عليه السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==احياء غدير توسط اميرالمؤمنين عليه السلام <ref>چهارده قرن با غدير: ص ۲۹. اسرار غدير: ص ۲۳۳ - ۲۳۵.</ref>== | ==احياء غدير توسط اميرالمؤمنين عليه السلام<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۲۹. اسرار غدير: ص ۲۳۳ - ۲۳۵.</ref>== | ||
احاديثى در فضيلت [[عید غدیر]] و اهميت خاص آن در مقايسه با ساير اعياد و نيز احياى غدير از لسان | احاديثى در فضيلت [[عید غدیر]] و اهميت خاص آن در مقايسه با ساير اعياد و نيز احياى غدير از لسان [[معصومین علیهم السلام]] وارد شده كه از جمله آنها احياى غدير توسط اميرالمؤمنين عليه السلام است: | ||
حضرت فرمود: اين روز روز عظيم الشأنى است. <ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۰۹.</ref> | حضرت فرمود: اين روز روز عظيم الشأنى است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۰۹.</ref> | ||
همچنين در سالى كه عيد غدير با روز جمعه مقارن شده بود حضرت خطابه اى ايراد نمودند و ضمن آن مطالب زيادى درباره عيد گرفتن غدير فرمودند. | همچنين در سالى كه عيد غدير با روز [[جمعه]] مقارن شده بود حضرت خطابه اى ايراد نمودند و ضمن آن مطالب زيادى درباره عيد گرفتن غدير فرمودند. | ||
از جمله فرمودند: خداوند در اين روز دو عيد عظيم و بزرگ را براى شما جمع نموده است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۰۸.</ref> | از جمله فرمودند: خداوند در اين روز دو عيد عظيم و بزرگ را براى شما جمع نموده است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۰۸.</ref> | ||
همچنين پس از بيست و پنج سال خفقان كه مى رفت نسل هاى جديد را از غدير بى خبر گذارد، در زمان خلافت | همچنين پس از بيست و پنج سال خفقان كه مى رفت نسل هاى جديد را از غدير بى خبر گذارد، در زمان [[خلافت ظاهری اميرالمؤمنين عليه السلام|خلافت ظاهری امیرالمؤمنین علیه السلام]]، آن حضرت براى احياى غدير اقدامات اساسى فرمود. | ||
در چنان شرايط حساسى كه غدير | در چنان شرايط حساسى كه غدير مى رفت تا جان تازه اى به خود گيرد، نياز به عده اى از حاضران در غدير بود كه با شهادت به آنچه خود در آن حضور داشته اند و به چشم خود ديده اند مؤيِّد سخنان حضرت در پيشگاه مردمى باشند كه در اثر تبليغات سوء دشمنان از [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|صاحب غدیر]] فاصله پيدا كرده اند و بسيارى از باورها برايشان در مرحله ابتدائى است. | ||
اميرالمؤمنين عليه السلام در ميدان بزرگ كوفه مجلس مهمى تشكيل دادند كه در آن عده قابل توجهى از حاضرين غدير بودند. | اميرالمؤمنين عليه السلام در ميدان بزرگ كوفه مجلس مهمى تشكيل دادند كه در آن عده قابل توجهى از حاضرين غدير بودند. | ||
حضرت در حضور آن | حضرت در حضور آن [[جمعیّت|جمعیت]] انبوه كسانى را كه در غدير حاضر بوده اند و منصوب كردن آن حضرت را به چشم خود ديده اند، قسم داد كه برخيزند و شهادت دهند. | ||
عده اى كه حداقل سى نفر مى شدند برخاستند و به آنچه ديده بودند شهادت دادند. | عده اى كه حداقل سى نفر مى شدند برخاستند و به آنچه ديده بودند شهادت دادند. | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
سپس براى هر يک بلاى خاصى را ذكر كردند و مجلس پايان يافت. | سپس براى هر يک بلاى خاصى را ذكر كردند و مجلس پايان يافت. | ||
همه هشت نفر به بلاهايى كه حضرت فرموده بود گرفتار شدند و بين مردم به | همه هشت نفر به بلاهايى كه حضرت فرموده بود گرفتار شدند و بين مردم به [[نفرین]] شده اميرالمؤمنين عليه السلام معروف گرديدند. | ||
اين بلاى الهى بر منكرين غدير به معناى اتمام حجت الهى و اثبات پشتوانه خدايى براى غدير بود و نتيجه اى كه از آن گرفته شد اين بود كه اگر شاهدان غدير با بهانه دروغين براى شهادت به پا نمى خيزند ولى اين خداوند است كه با رسوا كردن آنان، براى غدير شهادت مى دهد.<ref>بحار الانوار: ج ۳۱ ص ۴۴۷ و ج ۳۷ ص ۱۹۹. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۴۹۰،۸۹. الغدير: ج ۱ ص ۹۳.</ref> | اين بلاى الهى بر منكرين غدير به معناى [[اتمام حجت]] الهى و اثبات پشتوانه خدايى براى غدير بود و نتيجه اى كه از آن گرفته شد اين بود كه اگر شاهدان غدير با بهانه دروغين براى شهادت به پا نمى خيزند ولى اين خداوند است كه با رسوا كردن آنان، براى غدير شهادت مى دهد.<ref>بحار الانوار: ج ۳۱ ص ۴۴۷ و ج ۳۷ ص ۱۹۹. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۴۹۰،۸۹. الغدير: ج ۱ ص ۹۳.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:آداب غدیر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۵
احياء غدير توسط اميرالمؤمنين عليه السلام[۱]
احاديثى در فضيلت عید غدیر و اهميت خاص آن در مقايسه با ساير اعياد و نيز احياى غدير از لسان معصومین علیهم السلام وارد شده كه از جمله آنها احياى غدير توسط اميرالمؤمنين عليه السلام است:
حضرت فرمود: اين روز روز عظيم الشأنى است.[۲]
همچنين در سالى كه عيد غدير با روز جمعه مقارن شده بود حضرت خطابه اى ايراد نمودند و ضمن آن مطالب زيادى درباره عيد گرفتن غدير فرمودند.
از جمله فرمودند: خداوند در اين روز دو عيد عظيم و بزرگ را براى شما جمع نموده است.[۳]
همچنين پس از بيست و پنج سال خفقان كه مى رفت نسل هاى جديد را از غدير بى خبر گذارد، در زمان خلافت ظاهری امیرالمؤمنین علیه السلام، آن حضرت براى احياى غدير اقدامات اساسى فرمود.
در چنان شرايط حساسى كه غدير مى رفت تا جان تازه اى به خود گيرد، نياز به عده اى از حاضران در غدير بود كه با شهادت به آنچه خود در آن حضور داشته اند و به چشم خود ديده اند مؤيِّد سخنان حضرت در پيشگاه مردمى باشند كه در اثر تبليغات سوء دشمنان از صاحب غدیر فاصله پيدا كرده اند و بسيارى از باورها برايشان در مرحله ابتدائى است.
اميرالمؤمنين عليه السلام در ميدان بزرگ كوفه مجلس مهمى تشكيل دادند كه در آن عده قابل توجهى از حاضرين غدير بودند.
حضرت در حضور آن جمعیت انبوه كسانى را كه در غدير حاضر بوده اند و منصوب كردن آن حضرت را به چشم خود ديده اند، قسم داد كه برخيزند و شهادت دهند.
عده اى كه حداقل سى نفر مى شدند برخاستند و به آنچه ديده بودند شهادت دادند.
در اين ميان هشت نفر كه همه حضور آنان در غدير را مى دانستند براى شهادت برنخاستند.
وقتى حضرت از آنان علت را پرسيد، بهانه آوردند كه فراموش كرده ايم! و گويا طورى فراموش كرده بودند كه با يادآورى هم به خاطرشان نيامد!!!
در اينجا حضرت فرمود: اگر در اين بهانه اى كه مى آوريد دروغ مى گوييد و عذر بى جا تراشيده ايد خدا شما را به بلايى مبتلا كند كه براى همه مردم آشكار و ثابت شود.
سپس براى هر يک بلاى خاصى را ذكر كردند و مجلس پايان يافت.
همه هشت نفر به بلاهايى كه حضرت فرموده بود گرفتار شدند و بين مردم به نفرین شده اميرالمؤمنين عليه السلام معروف گرديدند.
اين بلاى الهى بر منكرين غدير به معناى اتمام حجت الهى و اثبات پشتوانه خدايى براى غدير بود و نتيجه اى كه از آن گرفته شد اين بود كه اگر شاهدان غدير با بهانه دروغين براى شهادت به پا نمى خيزند ولى اين خداوند است كه با رسوا كردن آنان، براى غدير شهادت مى دهد.[۴]