محبوب عالم: تفاوت میان نسخه‌ها
(اتمام عنوان محبوب عالم) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== ماجراى حارث فهرى و عذاب الهى و آيات آن در غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۵۰۰ .</ref> == | == ماجراى حارث فهرى و عذاب الهى و آيات آن در غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۵۰۰ .</ref> == | ||
از جمله دلايل قطعى بر [[دلالت حدیث غدیر۱|دلالت حدیث غدیر]] بر [[امامت]] اميرالمؤمنين عليه السلام، ماجراى [[حارث بن نعمان فهری|حارث فهری]] و عذاب الهى با سنگ آسمانى و نزول آياتى از سوره معارج است. اين ماجرا را شمارى از بزرگان اهل سنت نقل كرده اند، كه از جمله آنان محبوب عالم است. محبوب عالم در «[[تفسیر شاهی (کتاب)|تفسیر شاهی]]» خبر نزول آيات آغازين سوره معارج را از «العقد النبوى» از تفسیر ثعلبی نقل كرده است. محبوب عالم از عالمان و عارفان بزرگ اهل سنت بوده، و كتابش «تفسير شاهى» نزد دانشمندان [[اهل سنت]] از جمله دهلوى معتبر است و آن را ستوده اند. | از جمله دلايل قطعى بر [[دلالت حدیث غدیر۱|دلالت حدیث غدیر]] بر [[امامت]] اميرالمؤمنين عليه السلام، ماجراى [[حارث بن نعمان فهری|حارث فهری]] و عذاب الهى با سنگ آسمانى و نزول آياتى از سوره معارج است. اين ماجرا را شمارى از بزرگان اهل سنت نقل كرده اند، كه از جمله آنان محبوب عالم است. | ||
محبوب عالم در «[[تفسیر شاهی (کتاب)|تفسیر شاهی]]» خبر نزول آيات آغازين سوره معارج را از «العقد النبوى» از تفسیر ثعلبی نقل كرده است. محبوب عالم از عالمان و عارفان بزرگ اهل سنت بوده، و كتابش «تفسير شاهى» نزد دانشمندان [[اهل سنت]] از جمله دهلوى معتبر است و آن را ستوده اند. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:تاریخ غدیر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۴
ماجراى حارث فهرى و عذاب الهى و آيات آن در غدير[۱]
از جمله دلايل قطعى بر دلالت حدیث غدیر بر امامت اميرالمؤمنين عليه السلام، ماجراى حارث فهری و عذاب الهى با سنگ آسمانى و نزول آياتى از سوره معارج است. اين ماجرا را شمارى از بزرگان اهل سنت نقل كرده اند، كه از جمله آنان محبوب عالم است.
محبوب عالم در «تفسیر شاهی» خبر نزول آيات آغازين سوره معارج را از «العقد النبوى» از تفسیر ثعلبی نقل كرده است. محبوب عالم از عالمان و عارفان بزرگ اهل سنت بوده، و كتابش «تفسير شاهى» نزد دانشمندان اهل سنت از جمله دهلوى معتبر است و آن را ستوده اند.
پانویس
- ↑ چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۵۰۰ .