ضمرة بن ربیعۀ قرشی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
(اتمام عنوان ضمره بن ربیعه)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۲۸. </ref> ==
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۲۸. </ref> ==
يكى از علما و بزرگان اهل‏ سنت كه حديث غدير را نقل كرده ضَمرة بن ربيعه قرشى مدنى (م ۲۰۲ ق) است. خطيب بغدادى در «[[تاریخ بغداد]]» حديث غدير را در بيان روزه روز غدير از ضَمرة بن ربيعه نقل كرده است.<ref>تاريخ بغداد: ج ۸ ص ۲۹۰.</ref> ذهبى و ابن ‏حجر و خزرجى<ref>الكاشف: ج ۲ ص ۳۸. تقريب التهذيب: ج ۱ ص ۳۷۴. خلاصة تذهيب الكمال: ص ۱۵۰.</ref>: احمد بن حنبل و ابن‏ يونس او را توثيق كرده و ستوده ‏اند. وى از احمد و نسايى و ابن‏ مَعين و ابن‏ سعد نقل كرده كه همگى ضَمره را ثقه دانسته ‏اند، و در صحاح شش گانه از وى روايت شده است.
يكى از علما و بزرگان اهل‏ سنت كه حديث غدير را نقل كرده ضَمرة بن ربيعه قرشى مدنى (م ۲۰۲ ق) است. خطيب بغدادى در «[[تاریخ بغداد]]» [[حدیث غدیر]] را در بيان  
 
روزه روز غدير از ضَمرة بن ربيعه نقل كرده است.<ref>تاريخ بغداد: ج ۸ ص ۲۹۰.</ref> ذهبى و ابن ‏حجر و خزرجى<ref>الكاشف: ج ۲ ص ۳۸. تقريب التهذيب: ج ۱ ص ۳۷۴. خلاصة تذهيب الكمال: ص ۱۵۰.</ref>: [[احمد بن حنبل]] و ابن یونس او را توثيق كرده و ستوده ‏اند. وى از احمد و نسايى و ابن‏  
 
مَعين و ابن‏ سعد نقل كرده كه همگى ضَمره را ثقه دانسته ‏اند، و در صحاح شش گانه از وى [[روایت]] شده است.
 
== منبع ==
دانشنامه غدیر،جلد ۱۴،صفحه ۳۹۱.


== پانویس ==
== پانویس ==
[[رده:حدیث غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۰

روايت حديث غدير[۱]

يكى از علما و بزرگان اهل‏ سنت كه حديث غدير را نقل كرده ضَمرة بن ربيعه قرشى مدنى (م ۲۰۲ ق) است. خطيب بغدادى در «تاریخ بغداد» حدیث غدیر را در بيان

روزه روز غدير از ضَمرة بن ربيعه نقل كرده است.[۲] ذهبى و ابن ‏حجر و خزرجى[۳]: احمد بن حنبل و ابن یونس او را توثيق كرده و ستوده ‏اند. وى از احمد و نسايى و ابن‏

مَعين و ابن‏ سعد نقل كرده كه همگى ضَمره را ثقه دانسته ‏اند، و در صحاح شش گانه از وى روایت شده است.

منبع

دانشنامه غدیر،جلد ۱۴،صفحه ۳۹۱.

پانویس

  1. چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۲۸.
  2. تاريخ بغداد: ج ۸ ص ۲۹۰.
  3. الكاشف: ج ۲ ص ۳۸. تقريب التهذيب: ج ۱ ص ۳۷۴. خلاصة تذهيب الكمال: ص ۱۵۰.