میثم تمّار

تبليغ غدير براى ميثم توسط اميرالمؤمنين ‏عليه السلام

يكى از موارد تبلیغ غدیر توسط اميرالمؤمنين عليه السلام بعد از پيامبر صلى الله عليه و آله، جايى است كه حضرت در حضور دو صحابى بزرگِ خود اصبغ و ميثم حدیث«اَمرُنا صَعبٌ مُستَصعَب»را بيان فرمود، و شاهد آن را غدير ذكر كرد كه پس از آن اتمام حجت بزرگ، باز هم پذيرندگان غدير اندک هستند.

شهادت ميثم تمّار در دهه غدير

در ايام دهه غديريه رخدادهاى متعددى اتفاق افتاده است. يكى از اين رخدادها شهادت ميثم تمّار است. ميثم تمار، غلام آزاده شده اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در اين روز شهيد شد. ميثم تربيت شده مكتب پربار آن حضرت و يار و ياور فداكار و فانى در ولايت مولا عليه السلام بود، كه به جرم عشق وافر به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام بر سر دار رفت. بر فراز دار هم از مناقب مولا عليه السلام گفت، و اعلام كرد مولايم به من خبر داده كه مرا بر فراز اين نخل به دار مى ‏زنند و دست و پا و زبانم را مى ‏برند.

ابن ‏زياد دستور داد دست‏ ها و پاهايش را ببرند و زبانش را قطع نكنند تا سخن مولايش دروغ از آب در آيد! ولى ميثم در همان حال باز از فضائل حضرت گفت. سرانجام ابن ‏زياد گفت: زبانش را نيز ببريد تا بيش از اين بنى ‏اميه را رسوا نكند.

شرح زندگانى ميثم تمار، توسط شيخ محمدحسين مظفر به رشته تحرير در آمده و به فارسی هم برگردان شده است.

اين فاجعه دلخراش و حادثه جانگداز روز ۲۲ ذی حجة الحرام سال ۶۰ ق، دقيقاً ده روز پيش از ورود امام حسین‏ علیه السلام به سرزمين کربلا اتفاق افتاد.

معرفت عمار به ولايت

اصبغ بن نباته از اميرالمؤمنين‏ عليه السلام اين حدیث را شنيد كه «تحمل امر ولايت اهل‏ بيت ‏عليهم السلام بر مردم سنگين است و آن را نمى ‏پذيرد جز انبياى مرسل و ملائكه مقرب و مؤمنى كه خداوند قلب او را از جهت ايمان امتحان كرده باشد». او اين مطلب را براى ميثم تمار نقل كرد. ميثم نزد حضرت آمد و با تعجب درباره اين حديث سؤال كرد.

حضرت فرمود: اما مؤمن، پيامبر ما صلى الله عليه وآله در روز غدير خم دست مرا گرفت و فرمود: «من كنت مولاه فعلى مولاه»، آيا مؤمنين -  بجز آنانكه خداوند آنان را از لغزش و گمراهى حفظ كرد -  اين مطلب را پذيرفتند؟ پس آگاه باشيد! بشارت باد شما را، بشارتتان باد كه خداوند شما را اختصاص داده به آنچه ملائكه و پيامبران و مؤمنين را اختصاص نداده، و آن پذيرفتن امر ولايت ماست.